Trapped in the PAST (COMPLETED)

Mission Twenty-two: Wrecked

Trapped in the PAST....!! (REVENGE became OUR WORLD.....)

Mission twenty-two:

***Charlize's POV***

Its been two days since that scenario sa resthouse namin ng CIRCLE... Umalis ako agad not because I'm bitter but...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Era and Greco called regarding the mission...

Yes! umuusad na ang mission namin... Buti na lang daw at di naghinala sina daddy dahil gaya ng sinabi ko sa kanila before ay may possibility nga na magkita sila... Pero katulad din ng paalala ko sa kanila on what they have to do... ay nagawa naman nila...

Pauwi na sila bukas ng hapon at pinapa-punta ko sila sa HQ agad para hindi maghinala ang mga AGENTS... at isa pa... uuwi rin naman ako dun the next day.. Mag-li-liwaliw lang muna ako.. tutal naman e, patapos na ko sa mga pag-aayos na ginawa ko sa company... Nakapagbisita na ko ng mga Cafe and resto ko... Pati na rin ang FIRM ay nasa mas better state na rin .. eventhough... aasahan mong naandon lagi si Grell... Buti na lang ay busy siya dahil siya nga ang engineer ng project namin di ba??

"Another Martini please...." I ask for another glass dito sa counter....Yes! nasa bar ako... umiinom.... Bawal sakin pero ginagawa ko... Wala lang... nakaka-relax kapag nakakainom kahit konti... Mababa ang alcohol tolerance ko pero ngayon gusto ko talagang mag-lasing... For the first time.. iinom ako na higit pa sa kaya ko...

"Nakarami na po kayo ma'am... It's more than the usual number of glasses niyo po..." concerned na sabi ni Mico....

"Just give me my order Mico..." at ginawa niya naman ang order ko... and handed me another glass...

Hindi lang isa.. dalawa o tatlo ang naging order ko.... umabot pa sa walo... at ang pang-siyam ko.... Super hilo na ko... dalawa na nga ang tingin ko kay Mico e...

"Ma'am.... lasing na kayo..." sabi niya... at di ko siya pinansin at kumanta lang ako na bubulol bulol pa...

"How cahn... shomthing sho wrong feel sho right all ahloonggg...... Catch me.. Im fhalling for yhou..." tapos tumatawa pa ko na parang baliw.. hahaha... Bakit ganito... Tumatawa nga ako pero walang tigil ang pagdaloy ng luha ko...