Anne diyip ayağa kalktım.Annem ise şaşkınlıkla bana bakıyordu.Ne olduğunu anlıyamadan bana sert bir şekilde tokat attı ne olduğunu anlıyamamıştım.
Sen sen neden böylesin Zeynep o kız sana ne yaptı.Ona neden bu kadar kötü davranabilirsin?
Anne o bizi terk etti paramı alıp kaçtı anlamıyo musun?
O arada kapının arkasında ki kişi dikkatimi çekti bütün sinsiliği ile gülen Pelin...
O zaman anlamıştım ki bu oyun ben ve annemin arasını bozmak içindi.
Pelin'in Geldiği Gün...
Pelin dışarı çıkıp kapının önündeki oturağa oturmuş kendi kendine gülüyordu.
Sonunda istediğime kavuştum abla.Bu sefer ne kadar acı çeksende konuşamayan sen olacaksın.Evden kaçmamın nedenini sormuştun bana.O sendin...Sürekli seninle ilgilendi annem.Ben ise bütün acılara tek başıma göğüs gerdim.Her seferinde seni korumama rağmen eve gidince annem hep senin yaralarını sardı.Ben ise kendi yaralarımı tek başıma sarmak zorunda kaldım.Şimdi ise yaralarımı hep başkaları sarıyor.Senin yerinde ben olmalıydım.Annem beni sevmeliydi...Ama artık annem beni sevecek.
Bugün...
Pelin kapının arkasından gülerken annem ise bana bağırıyordu.
Ameliyatın için gerekli parayı o getirdi.Bana destek oldu hep yanında kaldı.Sen ise şimdi ona ne diyorsun ayıp Zeynep bunu sana yakıştıramadım.
Pelin ise kafasını sallayıp benimle alay ediyordu.Sonra annemin kollarından tutup
Merak etme anne sorun değil.Sende sinirlenme belli ki ablamın psikolojisi bozuk gel biz eve gidelim diyip annemi odadan alıp çıktı.Kerem ise gelip bana çoktan sarılmıştı.
Ne oluyor Zeynep ben ben bişey anlamadım.
Kerem ben ne yapacam.Ben yalan söylemedem anneme o yanıma geldi ve bana sana söylediklerimi söyle sana yemin ederim ben yalan söylemedem...
Konuşurken kelimeler boğazımda düğümleniyordu.Artık kendimi iyice bırakmıştım.
Merak etme canım ben sana inanıyorum.Ağlama şimdi herşey iyi olacak tamm mı?
Kerem ben ne yapacam şimdi bişey söyle...
Sen bişey yapmıyacaksın ben bu işin icabına bakacam sen şimdi dinlen iyi değilsin Kerem kapıdan dışarıya çıkarken bende geçmişi düşünüyordum.
18 Yıl Önce...
Okulda pısırık zayıf ve çekingendim tek arkadaşım Aslıydı.Birde kardeşim Pelin.Ben pısırık olduğum için sürekli beni ezerdiler.Sürekli tartaklardı diğer kızlar.Onlar sadece Pelinden korkarlardı.Yine birgün kızlar beni tartaklarken Pelin gelip kızları dövdü.Tabi onun da üzeri pislenmiş dizleri soyulmuştu.Ama çokda eğlenmişti.Psikopattı resmen.Eve geldiğimizde annem herzaman ki gibi yargarayı kopardı hemen yanıma gelip üzerimi temizleyip yaralarımı sarmaya başladı.İşte o ara gözüm Peline kaydı.Dizlerinden kan bembeyaz çorabını kıpkırmızı yapmıştı.Anneme dönüp
Anne ben iyiyim Pelin daha kötü ona yardım et diyince annem peline bağırmaya tartaklamaya başladı.
Sen sürekli kavga ediyorsun diye bu kızıda peşine niye sürüklüyosun ha akıllanmadın mı sen be yeter bıktım senden anladın mı bıktım...
Pelin ise hiç ses çıkarmıyor ağlamıyor aksine gülüyordu.Annem ise bu olaya daha çok sinirleniyordu.
Ne gülüyosun salak mısın sen ha salak mı?Peline yapıştırdığı tokat yüzünden Plin yere savrulmuştu.Ama hala gülüyordu.
Daha önce ki sözlerin canımı daha çok yakmıştı anne diyip dışarıya çıkıp gitti.Ondan sonra onu daha görmedim....
Galiba bugün benden o günün intikamını alıyordu.Anneme ne kadar yalvarsamda beni hiç dinlemedi.
Günler böyle geçmişti.Annem beni bir kere bile aramamıştı.Pelin ise ne cehennemde haberim dahi yoktu.Kerem ise sürekli nöbete kalıyordu.Bense evde dinleniyordum.Ve beklenen an kapı çaldı.Delikten baktığımda ise şaşırsamda sonradan sinirlerime hakim olamadım.Gelen Pelindi.Kapıyı açtığımda herzaman ki gülüşü yine yüzündeydi.İçeriye girip hiç bişey demeden koltuğa oturdu.Bende kapıyı kapatıp tam karşısına oturdum.
Bu gülüş çok şey anlatıyor biliyor musun diye söze başladı.Bakışlarımı ona çevirdiğimde tekrar aynı gülümseme vardı yüzünde.
Evden gittiğim o gün canımı yakan annemin lafları değildi ya da tokat atması.Canımı yakan senin yaraların sarılırken benim yaralarımın açık kalmasıydı.Sen neden benim yanımda olmadın abla?Ben hep seni kolladım.Korktuğum halde bunu sana hiç hissettirmedim.Ama her olayda annem senin tarafını tuttu.Hep seni kayırdı.Bne hep itildim.Peki o sırada sen ne yapıyodun.Olayları hep izliyodun.Bana hiç destek olmadın hep...
Pelin sakin olur musun ve elindekini de bırak.Pelin hararetli hararetli konuşurken farkında olmadan tabakta ki bıçağı almıştı.Ve korkmaya başlamıştım.
Ben sakinim.Merak etme sana zarar verecek değilim.Sen benim ablamsın ama ben bunu hiç hissedemedim.
Pelin ben özür dilerim tamam mı?Ben sana yardım etmek istedim ama yapamadım.Çünkü nasıl yapılacağını bilmiyorum sen hep bişeyleri benden daha iyi yaparsın.Ben ben özür...
Daha ne olduğunu anlamadan vücuduma sarılan kollar sayesinde sustum.Pelin bana sarılmıştı.İlk defa...
Özür dilerim abla ben ben seni hep kıskandım.İyi olmanı sessiz olmanı herşeyini.Annemin sana olan ilgisini kıskandım ben özür dilerim bunlar olsun istemezdim.
Tamam bişey yok geçti tamam hadi bak sil gözlerinin yaşını bakalım
Pelini oturtup konuşmaya başladık.O sırada telefonuma baktığımda gelen mesajı fark ettim.
Sizi öyle görünce rahatsız etmek istemedim canım geç kalmam merak etme.
Bay Öküz :)
Ah kerem ah sen varya sen ister istemez yüzümde bir gülümseme oluşmuştu.
Kerem abi mi?
Evet o
Çok şanslısın onungibi biri var hayatında
Peki senin hayatında biri var mı?O ara gözleri dolmuştu sanki.
Aslında var yani vardı.Serhat.Ona aşık olmuştum.Sonra paraya ihtiyacı olduğunu söyledi bende o yüzden geri dödüm parayı ona götürmek istedim ama yapamadın geri dönüp anneme verdim gerisi biliyosun zaten.
Üzüldüm bitanem ama merak etme karşına daha iyi insanlar çıkar bence.
Öyle mi dersin?
Tabikide hem sen benden bile güzelsin kız gel buraya.
Ona sıkıca sarılmıştım.
O sırada alacaklı gibi kapıyı çalan kişiyi bekletmemek için kapıyı açtığımda galiba o kişi ayağımıza gelmişti.
Hoşgeldin Burak Kerem geleceğini göylemişti.
Hoşbulduk yenge.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Erkek ve Kadın
RomansaEvlenirsin ve hayatını onunla birleştirirsin herkesin yaptığı gibi.. Boşanırsın ve hayatlarınız ayrılır... Peki her şey bu kadar kolay mı? Yaa kaderler bir yazıldıysa? Kadere inanmak gerekir... Çünkü onlar birbirlerinin kaderiydi.