Sen ne saçmalıyorsun ha ne kitlesinden bahsediyorsun.Yanış anlaşılma vardırr.O Zeynep benim karım.O hasta olamaz.
Kerem sakin ol bu herkes...
Herkesin başına gelebilir ha biliyorum bunlar doktorların klişe lafları.Ama o olamaz tamm mı?O olmaz.
Kerem sakin ol.Dedi savaş
Sakin olamam benim karımdan bahsediyosunuz fark ettiniz dimi?
Kerem lüften..
Ne lütfeni haa ne lütfeni siz ne dediğinizi anlamadınız galiba?Durun ben di daha diyim.Siz onun beyninde yani o vücudunuzun üzerinde taşıdığınız şeyin içinde bir kitle var dediniz.Ve biz daha onla yeni evlenmişken daha ona yeni kavuşmuşken belkide onu ömür boyu kaybedeceğim anlamına geliyor bu.O sırada kerem farkında olmadan ağlamaya başlamıştı.
Savaş bey Zeynep hanım yavaş yavaş kendine gelmeye başladı diyince herkes odadan çıkan hemşire peşinden içeriye girdiler.
Kerem'in Ağzından...
Daha saatler önce gülerken şimdi ise...Beyaz gelinliğin içindeyken daha saatler önce şimdi ise bembeyaz bir yatağın içinde yatıyor.Yavaş yavaş yanına yaklaştığımda birşeyler fısıldadığını fark ediyorum.
Keremm...
Hayallerinde bile beni düşündüğüne göre bu kadın gerçekten bana aşık.Höst kendine gel kerem.
Burdayım canım beni duyuyor musun?
Evet anlamında başını sallamıştı.En azından bu iyidi yani bilincini yerindeydi.
Kerem dışayıya çıkalım dinlenmesi lazım.Ezgi ye baktığımda bitkin bir hali vardı.Tamam diyip dışarıya çıkacakken iki el bileğimden beni yakaladı.
Gitme...
Tamam güzelim bak yanındayım tamm mı?
Ezgilere ben burda kalacam bir sorun olursa haber veririm diyip onları dışarıya çıkarttım.Yanına gelip sandalyeyi çekip oturdum ve onu izlemeye başladım.Hergün bıkmadan onu izleyebilirdim.Onun şuan acı çekiyor olma düşüncesi bile beni deli ederken.Bişey yapamamak daha da çok içimi acıtıyordu.
Özür dilerim canım.Yanında olamadım.Sen en zor zamanlarımda bile benimle birlikte oldun.Sana git desem bile hep yanımda kaldın.Ne kadarda gurursuz bir kadınsın sen.Git desem de gitmedin.Ama iyiki gitmedin güzelim.İyiki yanımdasın.Bundan sonrada hep böyle olacak.Sen kolay kolay bırakmazsın beni dimi.Yavaş yavaş gözümden akan yaşlara engel olamıyordum ama rahat rahat da ağlıyamıyordum.Çünkü her ne kadar uyuyor olsada beni duyabilirdi.Ağladığımı anlarsa üzülürdü.
Haa benim şey dilim damağım kurudu.Gidip bir kahve alayım.İçer misin?Doğru uykun kaçar boşver diyip kapıdan çıktığım gibi koridorun köşesinde oturup ağlamaya başladım.Rahat rahat ağlayabiliryordum.Önümden geçen insanlar umrumda bile değildi.Bir an yanımda bir karartı olduğunu anladım.
Al.
Peçeteyi uzatan kişiye baktığımda ise Savaş olduğunu anlamıştım.
Merak etme o iyi olacak.
Bana bilmediğim birşey söylesen daha iyi olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Erkek ve Kadın
RomanceEvlenirsin ve hayatını onunla birleştirirsin herkesin yaptığı gibi.. Boşanırsın ve hayatlarınız ayrılır... Peki her şey bu kadar kolay mı? Yaa kaderler bir yazıldıysa? Kadere inanmak gerekir... Çünkü onlar birbirlerinin kaderiydi.