Δίδυμο Φεγγάρι

7~

Παρασκευή πρωί

Σήμερα ξύπνησα νιώθοντας κάπως περίεργα. Ένιωθα απίστευτα κουρασμένη και πως ήμουν ζεστή... πήγα να σηκωθώ άλλα το μόνο που κατάφερα ήταν να ξανά πέσω στο κρεβάτι. Σ:" Μπελα σήκω θα αργήσουμε" είπε καθώς έμπαινε μέσα στο δωμάτιο Σ:"τι τρέχει μικρή γτ δεν μου απαντάς"με ρώτησε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου "έχεις πυρετό. Δεν θα πας στο σχολείο"μου είπε και του χαμογέλασα όσο μπορούσα. Μ:"μπορείς να πεις στον Ντρακο και στα παιδιά να έρθουν μετά το σχολείο;" Σ:"και το συζητάς; Φυσικά και θα έρθουν"είπε και μου χαμογέλασε Μ:"οκ πήγαινε τώρα θα αργήσεις άμα συμβεί κάτι θα σε πάρω τηλ" είπα και μου έγνεψε θετικά Σ:"ωραία τα λέμε" είπε καθώς έφευγε.
Μετά από λίγο με πήρε ο ύπνος.

Ήμουν στο σπίτι μου στην Κρήτη μαζί με την μαμά μου και τον Ιθαν με τον Ντρακο και μιλάγαμε για άσχετα πράγματα..τότε άκουσα το κουδούνι να χτυπάει.Σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω. Στην πόρτα ήταν ο Ντερεκ με τον Σκοτ, το Θιο και τον Λιαμ με τον Αιζακ και τον Τζεικ. Αμέσως μπήκαν μέσα και επιτέθηκαν στον Ντρακο και τον Ιθαν.. μου φάνηκε πως είδα στον Ντρακο και τον Ιθαν δύο κυνόδοντες και στους υπόλοιπους τα μάτια να αλλάζουν χρώμα. Στον Σκοτ έγιναν κόκκινα, στον Ντερεκ μπλε, στον Θιο Χρύσα, στον Λιαμ επίσης Χρύσα, στον Αιζακ έγιναν μπλε και στον Τζέικ κόκκινα όπως του Σκοτ.... άκουσα κάποιον να ουρλιάζει και αυτή ήταν η μητέρα μου. Τα φώτα έσπασαν όπως και όλα τα τζάμια μετά είδα να έρχεται κατά πάνω μου ένα αγόρι από την παρέα του Ντερεκ και να με απομακρύνει από εκείνο το σημείο. Έβλεπα και την υπόλοιπη παρέα του Ντερεκ να πηγαίνει με υπερανθρωπη ταχύτητα εκεί. Είδα πως όλοι τους είχαν Χρύσα μάτια... μαζί με το αγόρι που με πήρε από εκεί ήρθε μαζί μας και ο Σταιλς... άκουσα μια ανατριχιαστική φωνή μέσα στο κεφάλι μου "θα μου το πληρώσεις αυτό".
Πετάχτηκα από το κρεβάτι λουσμενη στον ιδρώτα... Αφού κατάφερα να ηρεμήσω κοίταξα γύρο μου και τους είδα όλους να με κοιτούν με ένα τρομαγμένο βλέμμα...παρατήρησα λίγο τα μάτια του Σκοτ,του Ντερεκ,του Θιο, του Λιαμ,του Αιζακ και τέλος τα μάτια του Τζεικ... είχαν όλα τους αυτά τα χρώματα από το όνειρο μου.. Μετς κοίταξα τον Ιθαν και τον Ντρακο που χαμογελούσαν από χαρά που με είδαν να ηρεμώ. Είχαν τους δύο κυνόδοντες που είχα δει...κούνησα λίγο το κεφάλι μου πέρα δώθε και Μετς τους ξανά κοίταξα.Όλοι τους ήταν όπως πρώτα χωρίς Κάτι το περίεργο.. Ντρ:"πως νιώθεις;" Λ:" θέλεις να σου φέρουμε κάτι;" Αιζ:" Είσαι Καλά;" Σ:" χρειάζεσαι κάτι;" Ι:"πονάς κάπου;" άρχιζαν να με βομβαρδίζουν με ερωτήσεις Θ:" παιδιά ηρεμήστε Αφήστε την να πάρει μια ανάσα Μόλις ξύπνησε" με υποστήριξε ο Θιο Τζ:" έχει δίκιο ο Θιο" είπε και με πλησίασε μαζί με τον Θιο Τζ+Θ:" πως νιώθεις;" με ρώτησαν και άρχισα να παρατηρώ λίγο τους άλλους που με κοίταζαν. Για μια στιγμή νόμιζα πως είδα τον Ντρακο να προσπαθεί να κρύψει κάτι που είχε όπως και οι υπόλοιποι... Μ:" Καλά είμαι απλά θέλω λίγο νερό" είπα και κατευθείαν ο Σκοτ έφυγε με προορισμό την κουζίνα...Μετά από 3 λεπτά ξανά ήρθε με ένα ποτήρι νερό Μ:" Ευχαριστώ" είπα και το κατέβασα μονορούφι. Μόλις το ακούμπησα στο κομοδίνο , παρατήρησα πως όλοι με κοιτούσαν με ανοικτό το στόμα Μ:" κλείστε τα στόματα σας θα μπει καμιά μύγα"είπα σαρκαστικά... Σ:" βλέπω πως είσαι καλύτερα χρμ" είπε και με αγκάλιασε... ήταν αρκετά ζεστός.Μετά με αγκάλιασαν και οι υπόλοιποι,όλοι τους ήταν στην ίδια θερμοκρασία με τον Σκοτ αλλά παραξενεύτικα με την αρκετά χαμηλή του Ντρακο και του Ιθαν. Ήταν σαν να τους είχα βάλει στην κατάψυξη... Δεν το έκανα θέμα... Μετά από 2ώρες έφυγαν και πήγαν κάτω. Αποφάσισα να πάω να κάνω ένα κρύο ντουζ για να συνέλθω.... πήγα και άνοιξα την πόρτα σιγά για να μην με ακούσουν. Άνοιξα την πόρτα του μπάνιου και την ξανά έκλεισα και την κλειδωσα. Πήγα και άνοιξα την βρύση στο κρύο και μπήκα μέσα...Μόλις με ακούμπησε το κρύο νερό ένοιωσα πολύ καλύτερα... τι ήταν αυτό Τώρα;;;....

Γεια σας παιδιά... Λοιπόν με χαρά σας ανακοινώνω πως στο επόμενο κεφάλαιο θα βλέπουμε από μια άλλη οπτική λόγο ότι η Μπελα θα κάνει το κρύο μπάνιο...
Λοιπόν τα λέμε στο άλλο κεφάλαιο