Δίδυμο Φεγγάρι

11~

~Το επόμενο πρωί~

Σήμερα το πρωί σηκώθηκα με βαριά καρδιά. Θα πρέπει να πάω στο Γυμνάσιο!!!! Again. Αλλά Καλά οκ δεν θα έχω κανένα παιδί από την παλιά μου τάξη. Εκτός κι αν έχουν μείνει...
Τέλος πάντων, πήγα στην κουζίνα για να φτιάξω πρωινό... Μόλις το είχα φτιάξει γυρίζω για να πάω να ξυπνήσω τον Σταιλς, αλλά ξαφνιάστηκα Όταν τον είδα να με κοιτάει.
Στ:"Καλημέρα"
Μ:"Καλημέρα τι κάνεις;"
Στ:"Καλά... Εσύ τα ετοιμασες όλα αυτά;"
Μ:"Ναι ... Θέλουμε ενέργεια για σήμερα.. Μπορεί στο Φορκς να ξεκινήσαμε πρόσφατα αλλά εδώ ξεκινάνε λίγες μέρες νωρίτερα. Οπότε... Ναι. Κάτσε να φάμε και να φύγουμε" είπα καθώς έπαιρνα θέση για να φάω. Ήρθε και ο Σταιλς και ξεκινήσαμε να τρώμε...
Αφού τελιωσαμε μαζέψαμε τα πιάτα και πήγαμε να ετοιμαστούμε... κατά τις 7:30 ήμασταν έτοιμοι.
Στ:"πως θα πάμε στο σχολείο;" με ρώτησε αλλά έπρεπε να κάνει αυτήν την ερώτηση...
Μ:"εμμ εσύ πως λες;"
Στ:"Δεν ξέρω"
Μ:"Καλά αλλά Μην πεις τπτ σε κανένα"
Στ:"οκ είμαι τάφος"
Μ:"οκ..." είπα καθώς έβγαζα τα κλειδιά από την τσέπη μου.
Στ:"τι είναι αυτά;"
Μ:"κλειδιά"
Στ:"Ναι το βλέπω αυτό για ποιο λόγο έχεις κλειδιά" οχχχ θεέ μου τι τον ποτίζουν???
Μ:"κλειδιά για να περάσουμε από εδώ για να φτάσουμε ποιο γρήγορα στο σχολείο; Μα καλά δεν ξέρεις πως Κάθε οικογένεια υπερφυσικού Έχει και τον δικό της τρόπο να μεταφέρεται;" Καλά στον Μεσαίωνα ζει;
Στ:"ααααα για αυτό είναι αυτά τα κλειδιά;"
Μ:" προφανώς"
Στ:"οκ εγώ έχω ένα καπέλο..."
Μ:" Καλά Πάμε τώρα"
Στ:"οκ και πως θα πάμε;"
Μ:" Έτσι" είπα καθώς πήγαινα στον τοίχο. Έβαλα το κλειδί πάνω στον τοίχο και άνοιξα μια πύλη. Γύρισα και κοίταξα τον Σταιλς που κοιτούσε με ανοικτό το στόμα.
Μ:"κλείσε το στόμα θα μπει καμιά μύγα" είπα καθώς έμπαινα μέσα στην πύλη. Αφού είχα μπει η μισή φώναξα και τον Σταιλς να έρθει...
Περάσαμε και φτάσαμε στο γηπεδάκι δίπλα από το σχολείο. Το κουδούνι δεν είχε ακόμα χτυπήσει... ουφφφ
Μ:"έλα πάμε μέσα στο σχολείο" είπα καθώς έβγαινα από το γηπεδάκι ακολουθούμενη από τον Σταιλς.
Πήγαμε από την μπροστινή πόρτα.
Όταν μπήκαμε μέσα μας κοιτούσαν όλα τα παιδιά και ψιθύριζαν το ένα στο άλλο. Γύρισα και κοίταξα τον Σταιλς.
Μ:"τι λένε;"
Στ:"μιλάνε για εμάς..." είπε και αρχίσαμε να περπατάμε.. Πήγαμε Στην μικρή αυλή που ήταν λίγο πιο πέρα. Αφού καθίσαμε σε ένα πέτρινο παγκάκι αρχίσαμε να μιλάμε για άσχετα πράγματα.
Όταν χτύπησε το κουδούνι πήγαμε στην τάξη και καθίσαμε στο προ τελευταίο θρανίο.. Αφού μπήκαν μέσα και τα άλλα παιδιά ξεκινήσαμε κανονικά το μάθημα...