Δίδυμο Φεγγάρι

28~

Μπελα P.O.V
~όνειρο~
Είμαι μέσα στο σπίτι.... μαζί με τον Σταιλς, τον Σκοτ και τον Ντερεκ. Μιλάμε για την επόμενη πανσέληνο. Χτυπάει το κουδούνι και ο Σκοτ σηκώνεται για να πάει να ανοίξει.
Ακούω φωνές από την πόρτα και πάω για να δω.
Βλέπω την Μαλια με το ένα της μάτι να έχει γίνει φωτεινό μπλε και το άλλο να είναι κανονικό.
Με κοιτάζει και αρχίζει να τσιρίζει.
Για κάποιον περίεργο λόγο πέφτω κάτω. Όλα αρχίζουν να μαυρίζουν.
Το τελευταίο πράγμα που είδα είναι η Μαλια να παλεύει με τον Σκοτ και τον Σταιλς.

Πετάχτηκα από το κρεβάτι.
Είμαι λουσμενη στον ιδρώτα. Ας κάνω ένα μπάνιο. Σκέφτηκα και πήγα στο μπάνιο.
Αφού τελείωσα κοίταξα την ώρα.
Αμάν είναι 8:15 το πρωί.
Ντύθηκα γρήγορα και κατέβηκα κάτω. Εκεί είδα τον Σκοτ με την Μαλια να τρώνε.
Θα μου μείνει τραύμα αυτό το όνειρο.
Σκέφτηκα όταν με κοίταξε η Μαλια.
Μπ:"Καλημέρα"
Σκ+Μ:" Καλημέρα"
Μπ:"Ε.. Εγώ πάω.."
Σκ:"Δεν πεινάς." Κοίταξα την Μαλια και μετά πάλι τον Σκοτ.
Μπ:"Όχι"
Σκ:"κλ τα λέμε μετά" είπε και εγώ άνοιξα την πύλη και πέρασα μέσα.
Έφτασα στο σχολείο.
Πήγα στο ντουλαπάκι μου και αφίσα πράγματα μου.
Μετά βγήκα έξω και πήγα στο γνωστό σημείο που καθόμασταν.
Εκεί είδα τον Ντερεκ και τον Άλεξ.
Μπ:"Καλημέρα"
Ντ+Αλ:"καλημερααα" εκείνη την στιγμή ήρθε και ο Σταιλς.
Στ:"Καλημέρα" και ναι τον διέκοψε το κουδούνι για να μας θυμίσει Πως το μαρτύριο ξεκινάει για εμένα και για όλα τα παιδιά που μισούν το σχολείο.

[...]

Μετα απο 6 βασανιστικές ώρες σχολασαμε. Ο κάθε ένας πήγε στο σπίτι του για να ετοιμαστεί για την ερχόμενη πανσέληνο.
Εγώ από την άλλη βγήκα βόλτα αφού άφησα την τσάντα μου στο σπίτι.
Άρχισα να περπατάω στο πάρκο κοντά στο σχολείο.
Άκουγα παιδιά από το σχολείο να γελάνε και να παιρνανε Καλά με τις παρέες τους και να κανονίζουν για το αποψινό βράδυ. Αντιθέτως εγώ έχω να προσέχω κάτι λυκαθρώπους.
Ειρωνεία...
Πήγα και έκατσα σε μια κούνια που λίγο πιο δίπλα καθόταν μια παρέα.

Κάποια παιδιά από αυτήν την παρέα γύρισαν και με κοίταξαν.
Τα ήξερα... ήταν από την παλιά παρέα του Ντερεκ. Εντωμεταξύ εκείνη την μέρα με κοίταξαν σαν να ήθελαν να μου πιουν όλο το αίμα. Χα μιας και που το είπα έχουν πάλι αυτό το βλέμμα του " θέλω να σου πιω το αίμα" και άμα μπορούσαν να το κάνουν με το βλέμμα θα το είχαν πετύχει.
Άρχισα να νιώθω άβολα και έτσι έφυγα από τις κούνιες και πήγα σε ένα μεγάλο δέντρο λίγο πιο πέρα.
Σκαρφάλωσα και έκατσα σε ένα χοντρό κλαδί που είχε θέα το πάρκο.