Δίδυμο Φεγγάρι

18~

Μπελα P.O.V

Το πρωί ξύπνησα σαν να μην είχε γίνει τπτ. Έκανα την πρωινή ρουτίνα και έφυγα για το σχολείο. Δεν άνοιξα την πύλη γτ η ώρα ήτανε 7:05 οπότε πήγα με τα πόδια. Στην διαδρομή συνάντησα τον Σταιλς και τον Ντερεκ. Είπαμε να πάμε μαζί. Κάναμε μια στάση σε ένα παρακακι.
Ντ:"και για πείτε. Μετά θα πάμε στην συναυλία έτσι δεν είναι;"
Μ:"φυσικά! Δεν χάνω λεπτό."
Στ:"εγώ δεν ξέρω άμα θα έρθω" είπε αδιάφορα.
Μ:"Καλά κάνε ότι θες Εγώ θα πάω" είπα και σηκώθηκα ελαφρώς τσατισμενη από την συμπεριφορά του. Άνοιξα το κινητό μου και είδα την ώρα. Ήταν 7:29. Έτσι έβγαλα γρήγορα τα κλειδιά για την πύλη και την άνοιξα. Πέρασα μέσα και έφτασα έξω από την τάξη. Πάλι καλά δεν ήταν κάνεις εκεί. Μπήκα μέσα και άφησα την τσάντα μου. Βγήκα έξω και πήγα να κάτσω στα πέτρινα παγκάκια. Ο χλεχλες Τομ καθόταν σε ένα από τα τρία. Δεν του έδωσα και ιδιαίτερη σημασία. Πήγα και έκατσα σε ένα πιο πέρα. Άνοιξα το κινητό μου και είδα πως είχε πάρει ο tinus. Χωρίς δευτερη σκέψη τον πήρα πίσω.
Στον 2ρο χτύπο το σήκωσε.
Τ:"Γεια Μπελα"
Μ:"Γεια tinus τι έγινε;"
Τ:"Α. Τπτ μωρέ απλά ήθελα να σου πω πως ξανάρθεις μαζί μας νωρίτερα"
Μ:"ααα Αυτά είναι τέλεια νέα"
Τ:"Ναι λοιπόν κλείνω πρέπει να πάω στο στούντιο για μια τελευταία πρόβα. Τα λέμε" είπε και το έκλεισα.
Γύρισα και κοίταξα τον Τομ που με κοιτούσε. Μόλις οι ματιές μας συναντήθηκαν, γύρισα και κοίταξα αλλού. Με την άκρη του ματιού μου είδα πως αυτός δεν σταματούσε να με κοιτάζει.
Γυρίζω εκνευρισμένη προς εκείνον.
Μ:"τι κοιτάς ρε; έχει κάτι το πρόσωπό μου και δεν το ξέρω;"
Το:"Όχι" είπε και σηκώθηκε και έκατσε δίπλα μου.
Το:"βασικά... Πότε δεν είχε κάτι"
Μ:"τότε;"
Το:"Θέλω να σου μιλήσω"
Μ:"χχχ.. Επειδή δεν πρόκειται να σταματήσεις. Σε ακούσω"
Το:"Αλήθεια;! Εννοώ Ευχαριστώ που θα με ακούσεις"
Μ:"λέγε όμως δεν έχουμε και πολύ ώρα"
Το:" Ναι... κοίτα την μέρα εκείνη η Μαρίνα είχε έρθει να με βρει. Όσο και να την έδιωχνα δεν έλεγε να με αφήσει σε ησυχία. Όταν ερχόμουν σε είδε και θέλησε να μας χωρίσει. Τότε όπως θυμάσαι με φίλησε άθελά μου. Με ξάφνιασε και για αυτό δεν τραβήχτηκα. Κατάφερε τον σκοπό της. Σε παρακαλώ. Πρέπει να με πιστέψεις" Μ:"σε πιστεύω άλλα Μην νομίζεις πως θα είμαστε μαζί πάλι"
Το:"Δεν με πολύ νοιάζει. Με νοιάζει που με συγχώρεσες και που με άκουσες"
Μ:"οκ. Αν θες και εσύ μπορούμε να κάνουμε παρέα"
Το:"Ναι θα το ήθελα πολύ"
Μ:"οκ" είπα και νεκρική σιγή έπεσε. Χτύπησε το κουδούνι για μέσα. Κανένας από τους δύο μας δεν σηκώθηκε. Έκανα εγώ να σηκωθώ. Μου έπιασε το χέρι, γύρισα να τον κοιτάξω ερωτηματικά.
Το:"που πας;"
Μ:"χτύπησε το κουδούνι."
Το:"Αλήθεια;"
Μ:"Ναι. Πρέπει να πάμε μέσα"
Το:"Ναι σωστά" είπε και άφησε το χέρι μου. Σηκώθηκε καις αυτός και ξεκίνησα να πηγαίνω προς την τάξη μου. Εκείνος με ακολούθησε και έκατσε δίπλα από την δική μου. Μου χαμογέλασε και του ανταπέδωσα το χαμόγελο. Μπήκα μέσα και έκατσα στην θέση μου. Είχαν μπει και άλλα παιδιά αλλά ο καθηγητής άφαντος. Τα παιδιά έκαναν φασαρία. Τότε μπήκε μέσα ο Τομ.
Το:"παιδιά οι καθηγητές έχουν συνέλευση. Οπότε όλες οι τάξεις της 2ρας Λυκείου έχουν κενώ" είπε και όλα τα παιδιά χειροκρότησαν και έφυγαν σίφουνες. Βγήκα και εγώ και πήγα στα παγκάκια. Εκεί είδα τον Σταιλς και τον Ντερεκ.
Πήγα με δειλά βήματα προς τα εκεί. Ένιωσα κάποιον να με ακολουθεί. Γύρισα και είδα τον Λιαμ. Τον χαιρέτησα και έφυγε. Ξανά γύρισα μπροστά μου και συνέχισα την πορεία μου. Έφτασα κοντά τους, βσκ ακριβός μπροστά τους. Μόνο ο Σταιλς με κοίταξε και με χαιρέτησε. Ο Ντερεκ ήταν στο κόσμο του.
Μ:"εεε γη καλεί μπαμια. Λαμβάνεις;"
Ντ:"εε;; Ναι " είπε καθώς ξυπνούσε από τις σκέψεις του.
Μ:" αα τπτ που είσασταν;"
Στ:"μέχρι να έρθουμε με τα πόδια από το παρκάκι που ήμασταν, είπαμε να πάμε να πάρουμε κανένα καφέ και για αυτό αργήσαμε , αλλά από ότι έμαθα έχουμε κενό" είπε και κάθησα δίπλα στον Ντερεκ.
Όση ώρα μιλούσαν Εγώ ήμουν στην κοσμάρα μου. Κάποια στιγμή άκουσα κάποιον να μου φωνάζει. Σήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα προς την κατεύθυνση όπου ερχόταν η φωνή. Είδα τον Τομ να έχει σηκώσει το χέρι το και να με χαιρετάει. Τα αγόρια δεν τον είχαν ακούσει. Σήκωσα και λίγο το χέρι και τον χαιρέτησα. Κατέβασε το χέρι του και άρχισε να περπατάει προς τα εμένα. Σηκώθηκα και τα αγόρια δεν πήραν χαμπάρι.
Έκανα λίγα βήματα πιο πέρα. Ο Ντερεκ παρατήρησε πως είχα φύγει από κοντά τους. Γύρισε αναστατωμενος και με κοίταξε.
Ντ:"που πας ?"
Μ:"έρχομαι μισό λεπτό" είπα και πήγα πιο κοντά στον Τομ που με περίμενε λίγο πιο πέρα. Μάλλον φοβόταν να έρθει Πιο κοντά. Ο Ντερεκ δεν έδωσε περισσότερη σημασία και ξανά γύρισε στην συζήτηση που είχε με τον Σταιλς.
Το:" Γεια"
Μ:"Γεια"
Το:"πως πάει;"
Μ:"με τα πόδια. Μια χαρά εσύ;"
Το:"και εγώ"
Μ:"βρμ εσυ;"
Το:"και εγώ Μ άκουσα πως το απόγευμα έχει συναυλία. Θες να πάμε μαζί?"
Μ:"λειπαμε. Αλλά θα πάω με τον κολλητό μου και θα πάω να δω τα αδέρφια μου που θα κάνουν την συναυλία"
Το:"μαα. Καλά δεν πειράζει"
Μ:"αν θες μπορούμε να βρεθούμε αύριο στο σπίτι μου ή στο δικό σου να δούμε καμία ταινία"
Το:"Ναι ωραία μου ακούγεται"
Μ:"οκ. Τα λέμε πάω"
Το:"οκ"
Άρχισα να περπατάω προς τα παγκάκια. Τα αγόρια δεν είχαν βάλει γλώσσα μέσα τους. Έκατσα και ξανά ήμουν στην κοσμάρα μου μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι για την επόμενη ώρα.
Όταν χτύπησε σηκώθηκα από την θέση μου μηχανικά. Πήγα και έκατσα στην θέση μου και μέσα μπήκε ο καθηγητής των Μαθημάτων. Τα άλλα παιδιά δεν είχαν μπει. Ακούστηκαν φωνές από έξω. Σαν κάποιος να πλακωνοταν. Ταραγμένη βγήκα έξω και είδα έναν κύκλο από παιδιά. Δεν μπορούσα να δω ποιοι μαλώνανε. Έτσι έτρεξα πιο κοντά. Κατάφερα να δω ποιοι μαλώνανε. ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!!! Ο ΣΤΑΙΛΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΕΡΕΚ!!!
Έτρεξα και μπήκα στον κύκλο. Κατάφερα και έφτασα αρκετά κοντά τους. Ένα παιδί λίγο πριν μιλήσω με έσπρωξε προς τα έξω από τον κύκλο. Πλέων ήμουν αρκετά μακριά. Δεν μπορούσα να πλησιάσω άλλο.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκλεισα τα μάτια μου.
Όταν τα ξανά άνοιξα πήρα θάρρος .
Μ:"ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ!!!!!" Φώναξα και όλοι γύρισαν να με κοιτάξουν. Νεκρική σιγή έπεσε. Τα δύο αγόρια που τσακωνοντουσαν γύρισαν να με κοιτάξουν. Τότε κοίταξα με άγριο βλέμμα. Άρχισα να περπατάω προς το μέρος τους. Τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν εκεί έκαναν στην άκρη. Πήγα κοντά τους. Τότε ξανά κοίταξα άγρια. Εκείνοι έσκυψαν το κεφάλι. Τα παιδιά τριγύρω αναφώνησαν.
Μ:"ΤΣΑΚΙΣΤΙΤΕ ΚΑΙ ΕΛΆΤΕ ΜΑΖΊ ΜΟΥ!ΤΩΡΑ"
Φώναξα και τους είδα να εκπλήσσονται και να τρομάζουν από τις αγριοφωναρες μου. Άρχισα να περπατάω προς ένα σημείο που κανένας δεν τολμούσε να πάει. Δεν ξέρω τον λόγο.
Γύρισα απότομα και τους είδα να ταραζωνται.
Μ:"πείτε μου τι έγινε και μαλώνανε πριν" είπα ήρεμη.
Ντροπή:" ο Λιαμ μου είπε πως ο Σταιλς σου την έπεφτε. Στατιστικα και άρχισα να τον βαράω. Έκανε το ίδιο"
Μ:"οκ θέλω να ακούσω και τον Σταιλς"
Στ:"και εμένα ήρθε ο Λιαμ και μου είπε πως ο Ντερεκ σου την έπεφτε. Μετά ήρθε ο Ντερεκ και άρχισε να με βαράει. Έτσι εξελίχτηκε η μάχη ανάμεσα μας"
Μ:"χμμμ..." είπα σκεπτηκη.
Ντ+Στ:" θα μας συγχωρέσεις;"
Μ:" ... ναι"
Στ:"σε ευχαριστούμε" είπε και με αγκάλιασαν. Αοοοο είναι τόσο cuteeeeee!!!
Ξανά πήγαμε μέσα στην τάξη. Είδα τον Τομ να μιλάει με τον καθηγητή.
Μ:"τι γίνεται εδώ;"
Το:"αα Μπελα. Να μου είπε ο κύριος πως θα σχολασουμε τώρα γτ έχουν μια δουλειά με το συμβούλιο."
Μ:"οκ"
Το:" τα λέμε" είπε και έφυγε. Μετά φύγαμε και εμείς.
Πήγαμε σε ένα στενό λίγο πιο πέρα από το σχολείο,για να πάμε με την πύλη στο σπίτι. Αλλά εκεί υπήρχαν αρκετά παιδιά.
Μ:"πάμε αλλού" είπα και γυρίσαμε για να φύγουμε.
!!??:"χευ Εσύ κοπελιά" με φώναξε ένα αγόρι. Οου ξέρω αυτήν την φωνή.
Γύρισα αποφασιστικά για να αντικρίσω τον Γιάννη. Τι ήθελε αυτός εδώ;
Μ:"τι θες χλεχλε;?"
Γ:"να ... να ... χεστο φύγε" οπ. Γύρισα και έφυγα σαν κυνηγημένη. Τα αγόρια με ακολούθησαν.
Πήγαμε μέσα στο σχολείο. Δεν υπήρχε κάνεις. Έβγαλα τα κλειδιά και άνοιξα την πύλη. Πέρασα μέσα σαν να μην υπάρχει αύριο. Βρεθήκαμε στο σαλόνι τουσπιτιού μου. Αλλά... Όχι σε αυτό που εμένα. Σε αυτό που έμεναν ο tinus και ο mac στην Νορβηγία.
Μ:"τέλεια" είπα σαν ψίθυρος.
Μ:"τι με θέλει πάλι;" ξανά είπα ψιθυριστά.
Ντ:"Μπελα που είμαστε;"
Μ:" Μην μιλάτε. Θα σας γυρίσω πίσω." Είπα και άνοιξα την πύλη. Τους έσπρωξα μέσα και εξαφανίστηκαν.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και πήγα στην κουζίνα.
Είδα την emma να τρώει.
Μ:"Γεια σου emma. Που είναι ο μπαμπάς;"
Εm:" Γεια σου Bella. Ο μπαμπάς σε θέλει Είναι στον κήπο"
Μ:"Ευχαριστώ" είπα και βγήκα Στον μεγάλο κήπο. Τον είδα να κάθεται στο γρασίδι. Πήγα και έκατσα δίπλα του.
Μ:"με ήθελες κάτι μπαμπά;"
Μπ:" Γεια σου γλυκιά μου. Ναι σε ήθελα. Ξέρεις πως τα αγόρια έχουν συναυλία έτσι;"
Μ:"Ναι"
Μπ:"Θέλω να σου πω πως σου έκλεισα ειδική κάρτα για να είσαι αρκετά κοντά τους"
Μ:"ναι οκ Μ έχω είδει"
Μπ:"Δεν πειράζει. Θα την κρατήσεις για την επόμενη. Αμα γίνει κάπου μακριά θα σου κλείσω εισιτήριο για να πας"
Μ:"εντάξει μπαμπά σε ευχαριστώ"
Μπ:"παρακαλώ"
Μ:"μπαμπα πρέπει να φύγω"
Μπ:"εντάξει. Να προσέχεις."
Μ:"αντίο" είπα και άνοιξα την πύλη για να φύγω πιο γρήγορα. Έφτασα σπίτι. Δεν ήταν κανένας. Η ώρα ήταν 2:15 οποτε πήγα να κοιμηθώ λίγο.