10~

107 11 2
                                    

Το επόμενο πρωί

Σηκώθηκα κατά τις 10 το πρωί...πράγμα περίεργο μιας και που συνήθως σηκώνομαι Μετά τις 12 το μεσημέρι.Αφού σηκώθηκα πήγα μέσα στο σαλόνι για να δω άμα η ωραία κοιμομενη είχε ξυπνήσει... Αλλά αντίθετος δεν ήταν εκεί... ένα διαβολικό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό μου καθώς πήγαινα προς το δωμάτιο που του είχα παραχωρήσει για να κοιμηθεί εχθές...μπήκα μέσα και τον είδα να κοιμάται σαν το ζώο... μα καλά τι λέω για φώτο είναι το παιδί. Χωρίς δεύτερη σκέψη βγάζω το κινητό μου και τον τραβάω φώτο... Μετά πάω και τον σκουνταω για να ξυπνήσει.
Μ:"ρε ωραία κοιμομενη ξύπνα" του λέω και αυτός γυρίζει πλευρό,
Στ:"άσε με θέλω να κοιμηθώ" είπε κουρασμένα,
Μ:"Καλά άμα όμως μετά θες όμως παγωτό και μετά βόλτα και μπάσκετ να το ξεχάσεις" του λέω για να τον πειράξω και να καταφέρω να τον σηκώσω...Και τς κατάφερα.
Στ:" Καλά καλά σηκώνομαι" είπε καθώς πήγαινε προς την κουζίνα.
Μ:"Πάμε να φτιάξουμε τπτ γτ στο τέλος με το παγωτό στο χέρι μας βλέπω όλη μέρα" του λέω καθώς ανοίγω το ψυγείο.
Στ:"λοιπόν τι θες να φτιάξουμε για πρωινό;"με ρωτάει,
Μ:"Δεν ξέρω ας ξεκινήσουμε και βλέπουμε τι θα φτιάξουμε" του λέω... μετά από 30λεπτά καταφέραμε και φτιάξαμε κάτι πρόχειρο να φάμε.

Έτσι τουλάχιστον έλεγε εκείνος άλλα για εμένα ήταν υπέρ αρκετό

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Έτσι τουλάχιστον έλεγε εκείνος άλλα για εμένα ήταν υπέρ αρκετό.. Αφού μαζέψαμε τα πιάτα μας και τα άλλα διάφορα πήγαμε να δούμε λίγη τηλεόραση μιας και η ώρα είχε πάει 1:25 οπότε βάλαμε να δούμε μια ταινία για να περάσει η ώρα...βέβαια δεν φάγαμε μεσημεριανό διότι είχαμε φουσκώσει από το πρωινό... Δεν μίλησε κανένας μας μέχρι Η ώρα να πάει 5 παρά. Τότε πήρε τον λόγο ο Σταιλς,
Στ:"λοιπόν πάω να ετοιμαστώ για να πάμε για παγωτό και μετά για μπάσκετ όπως είπαμε"μου λέει καθώς κλείνει την τηλεόραση.
Μ:"οκ πάω να πάρω τηλ τα κορίτσια που ήταν εχθές στο πάρκο να πάμε μια βόλτα για να τις γνωρίσεις λίγο καλύτερα..."λέω καθώς πάω μέχρι το δωμάτιο μου για να πάρω τηλ τα κορίτσια...
Μ:"χευ κορίτσια θα πάμε στο πάρκο θα είναι και ο ξάδερφος του κολλητού μου που σας έλεγα. Τι λέτε θα έρθετε;" τις ρωτάω για να δούμε τι θα πουν.
Ρ:"Δεν έχω θέμα εσείς κορίτσια τι λέτε;", Χρ:"εγώ δεν μπορώ θα κάνω πάρτυ στο σπίτι επειδή γύρισε ο θείος μου οπότε δεν με κόβω να έρχομαι" μου λέει και τώρα περιμένω την απάντηση της Ιωάννας, Ιω:"Ούτε εγώ έχω θέμα λοιπόν θα έρθουμε να σας πάρουμε από την πλατεία"μου λέει καθώς βγαίνω από το δωμάτιο μου.
Μ:"εντάξει τα λέμε Κατά τις 5 " λέω και το κλείνω... προχωράω προς την πόρτα και κοιτάω από το παράθυρο έξω για να δω αν είχε βγει ο Σταιλς από το σπίτι αλλά δεν ήταν εκεί ... αντίθετος ήταν ένας ψηλός Τύπος και με κοιτούσε.. δε μπορούσα να καταλάβω Ποιος ήταν οπότε φώναξα τον Σταιλς για να φύγουμε.
Μ:" Σταιλς παιδί μου πόση ώρα κάνεις σε λίγο θα πρέπει να έχουμε φύγει" του φωνάζω και τον βλέπω να τρέχει μέχρι το σημείο που Είμαι. Στ:"σορυ αλλά με πήραν τηλ τα παιδιά για να βεβαιωθούν ότι είσαι καλά και μου είπαν ότι υπάρχει περίπτωση να έρθουν για κάνα μήνα και θα με ξανά πάρουν σε λίγο" μου λέει λαχανιασμένος.
Μ:"οκκκ αλλά θα δούμε τι θα κάνουμε με τα παιδιά σε λίγο Τώρα πάμε να πάρουμε παγωτό και να περιμένουμε τα κορίτσια για να τα γνωρίσεις καλύτερα" του λέω καθώς κατεβαίνω τις σκάλες για να βγούμε από το σπίτι...
Στ:"οκ πάμε"μου λέει και φεύγουμε .

Δίδυμο ΦεγγάριWhere stories live. Discover now