~Το επόμενο πρωί~
Το πρωί ξύπνησα νιώθοντας κάποιων να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα δίπλα μου. Είδα έναν χαμογελαστό Σταιλς να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
Στ:"Καλημέρα"
Μ:"Καλημέρα" είπα και έστριψα τα μάτια μου... Για κάτσε τι δουλειά έχει αυτός στο δωμάτιο μου;
Μ:"Σταιλς τι δουλειά έχεις στο δωμάτιο μου;"
Στ:"ήρθα να δω αν ξύπνησες και ήσουν σκεπασμένη και είπα να σε ξυπνήσω με ωραίο τρόπο"είπε
Μ:"εντάξει ξύπνησα πάω να ετοιμαστώ. Τα παιδιά ήρθαν;"
Στ:"Ναι είναι στο σαλόνι"
Μ:"οκ πήγαινε μέσα και έρχομαι σε λίγο" είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι.
Στ:"οκ" είπε και βγήκε από το δωμάτιο και εγώ πήγα μπροστά από την ντουλάπα για να δω τι θα βάλω.
Αφού διάλεξα τι θα βάλω βγήκα από το δωμάτιο και πήγα στο σαλόνι που ήταν και οι υπόλοιποι.
Μ:"έτοιμη τι ώρα είναι;"
Σ:" 7:30"
Μ:"όπως ήμαστε φεύγουμε" είπα και έβγαλα τα κλειδιά για την πύλη. Βγήκαμε έξω και πήγαμε στον τοίχο. Αφού άνοιξα την πύλη περάσαμε όλοι μας και φτάσαμε στο γηπεδάκι και από εκεί πήγαμε στην μπροστινή πόρτα Όλοι μαζί, μια παρέα.
Όταν μπήκαμε μέσα ΠΑΛΙ Όλοι μας κοιτούσαν.
Μ:"φαντάζομαι για εμάς θα μιλάνε πάλι" είπα και κουνησαν Όλοι το κεφάλι καταφατικά. Μάλιστα.
Πήγαμε να κάτσουμε στα πέτρινα παγκάκια Αλλά Ήταν πεινασμένες από άλλα παιδιά.
Μ:"εμμ συγγνώμη αλλά αυτή Εκεί είναι η θέση μας" είπα
??:"Δεν πειράζει" είπε και συνέχισε να μιλάει.. ααααα δεν μας τα λες καλά.
Σ:"συγγνώμη αλλά ποιός Είσαι;;"
??:" Είμαι καινούριος εδώ για αυτό θέλω ένα μέρος για εμένα και την παρέα μου" καλά καινούριος είναι ας τον αφήσουμε.
Μ:"οκ πάμε παιδιά" είπα και φύγαμε από εκεί.
Ι:"Είσαι καλά αδερφούλα"
Μ:"Ναι μια χαρά" είπα και έκατσα στις κερκίδες... Αλλά Ναι το σύμπαν με μισεί και Μόλις έκατσα χτύπησε το κουδούνι..
Μ:"άντε Πάμε μέσα να τελειώνουμε" είπα και φύγαμε από εκεί για να πάμε στην τάξη μας. Ας ξεκινήσει η μέρα.~ Λίγες ώρες μετά~
Έχουμε μία ακόμα ώρα μάθημα. Είναι η 6ώρα Τώρα και Πάμε να κάτσουμε Στις κερκίδες. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για άσχετα πράγματα. Όταν χτύπησε το κουδούνι παραμειναμαι έξω μιας και που είχαμε γυμναστική.
Γ(υμναστης):" Σήμερα θα σας αφήσω ελεύθερους να κάνετε ότι θέλετε" τέλεια μια χαρά.
Μ:"πάμε πάλι πίσω στις κερκίδες" είπα και γύρισα για να ανέβω. Ξανά ξεκινήσαμε να μιλάμε για άσχετα πράγματα. Όταν σχολασαμε είπαμε να πάμε σπίτι για να ετοιμαστούμε για να πάμε να πάρουμε τα αδέρφια μου που σε λίγες ώρες θα είναι εδώ. Όταν μπήκαμε στην πύλη και μετά δεν μίλησε κάνεις μας μέχρι να έρθει η ώρα για να πάμε στο αεροδρόμιο.
YOU ARE READING
Δίδυμο Φεγγάρι
WerewolfΜε λένε Μπέλα.. Μπέλα Μακκολ. Είμαι η αδερφή του Σκοτ. Του Άλφα. Δύο βρικολακων και δύο τραγουδιστών. Η μητέρα μου η Ρενε χώρισε με τον πατέρα μου και έκανε πολλές σχέσεις με αποτέλεσμα τα δύο βαμπίρ να καταλήξουν αδέρφια μου. Ο πατέρας μου ήταν λυκ...