B~11. Planlar

3.3K 218 5
                                    


İnsan dediğin kazanarak değil kaybederek öğrenir.....
                          BetülOzn...

............

Bazı insanlar çok uyur mutsuluğu daha az hissetmek için.

Uyku yarı ölüm gibidir Hayattan Dertlerden Sıkıntılardan uzak olduğun andır. Saatlerle bile geceden sabaha, herşeyi unutup huzurlu olduğun andır.
(Kabuslar sayılmaz ise tabi)
Genç kızı uykusunda bile rahat bırakmayan kabukları vardı değil mi.

Dünün verdiği yorgunluk ile bugün geç uyanmıştı, gözlerini açtığında 09:30 Olduğunu gördü ama hiç kalmayı istemiyordu. Kapısının tıkanması ile başını yataktan kaldırıp kapıya doğru baktı içeri giren annesi kızına gülümseyerek yaklaşıp "Uyandın mı kızım" dedi.

"Evet annem uyanıktım, kalkamadım yataktan"  dedi Asiye yatağında dogrularak.

"Kızım ben teyzenlere geçicem, öğleden sonra Hayriyelere uğriyacağız birlikte sende ister evde bir kalırsın ister Hacerin yanına geçersin" dedi Fatma kızının yatağına oturarak.

"Tamam annem, çık sen ben bi toparlanayım sonra bakarım, geçerim belki" dedi Asiye İyi olurdu Hacer ile vakit gecirmek.

"Peki kızım Babanda kasabaya gitti, bende toparlanıp çıkacam görüşürüz kızım" dedi Fatma ayaklanıp giderek.

"Hoşçakal" dedi Asiye annesine gülümseyerek kalktı yerinden üstünü değişip banyoya geçti, elini yüzünü yıkadı, Aynadaki yüzüne bakıp solgunluğunu fark edince bi gülümseme yerleştirdi yüzüne iyiydi ve iyi olmalıydı.
Annesinin çıktığını kapı sesinden anladı, mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya koyuldu, çay suyunu bırakıp kahvaltılıkları hazırladı.
Kaynayan suya dem atıp çayını demledi, eline alıp oturdu ki, çalan kapı sesi tekrar kaldırdı yerinden genç kızı.

Ard arda çalması gerdi Asiyeyi kimdi bu böyle. Kapıyı yavaşca açtığında kapıda otuz iki diş gülümseyene göz devirdi Asiye.
"Ben geldim" dedi Hacer Asiye nin yanından mutfağa doğru geçerek.

"Ödümü kopardın be manyak" dedi arkasından giderek.

"Hoş buldum canım, bende seni özledim,  ama sende hiç ablana çekmemişsin ha, tirsak olma öyle" dedi Hacer gülerek mutfağa girerek.
(Ablası kendisi oluyordu, kendisi bir yaş küçük olmasına rağmen:);*.

"Oo kaynanam seviyormuş, gerçi sevmezse boğarım zaten onu da " dedi kahvtıya oturarak.

"Deli kız" dedi Asiye  gülümseyerek sofraya bi bardak daha alıp oturarak.

"Bende bugün senin gibi çok uyudum Asiyecim teyzem seninde yeni  uyandığını söyleyince, bende izin koparıp geldim" dedi Hacer

"İyi yapmışsın hoş geldin"dedi Asiye

"Biraz geç bi hoş geldin oldu ama neyse, affediyorum. Aslında sen bize gelcekmişsin ama sen gelmeden ben gelim dedim" dedi Kahvaltısına başlayarak.

Asiye kuzenine parlayan gülücüklerle bakıyordu harbi deliydi bu kız, her haliyle sevdiriyordu her haliyle iyi geliyordu.
"Ben gelmiyim diyemi ? " dedi Asiye gülümsemesi büyüyerek.

"Evet, çünkü bizim ök... yani abicim ve kardeşim evde olduğu için burda daha rahat ederiz dedim" dedi Hacer kaşını kaldırıp gülümseyerek.
......

İki kuzen sohbetler ediyorlardı, lakin Hacerin kafasını kurcalayan bir soru vardı. Aslında Asiye pek bişey yaşamış yada görmüş gibi değil di yoksa böyle normal duramazdı.:)

"Dün gece naptın" dedi bi yerden başlayarak.

"Hiç normal geçti zaten ışıklar yoktu bizimkiler ile oturdum biraz, sonrada uyudum yani kısa ve klasik" dedi Asiye, "Neden sordun, sen naptın" diye devam etti. Kuzeni birşey dicek gibi duruyordu.

Keçi Çobanı (~Bazı Düzenlemeler Yapılıyor~)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin