Seninle olmamanın bile en güzel yanı ne biliyor musun ?
Elin elime değmeden, avuçlarımı terleten sıcaklığını, taa içimde hissetmek......
Can Yücel
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Ailesi ile yaptığı güzel sohbetin ardından uykusu gelmişti. Her ışıklar gittiğinde Babası veya Annesi eskilerden bahsederlerdi. Mum ışığında çok zevkli olurdu geçmişi dinlemek.
"Annem ben odama geçiyorum varmı birşey" dedi Asiye mutfaktaki annesine.
"Yok yavrum, bir iş yok da, konuşalım mı biraz" dedi Fatma kızının son günlerdeki dalgınlığını merak ediyordu.
"Tabi, konuşalım" dedi genç kız mindere oturarak.
Fatma elini kurulayıp oturdu kızının yanına.
"Asiye, kızım kaç gündür bi dalgın görüyorum seni bi sorunmu var" dedi fatma olmamasını umarak.
"Yok annem bir sorun, artık çıkmıyorum dışarı ev havasındandır, biliyosun beni evde kalmayı pek sevdiğim söylenemez" dedi gülümseyerek.
"Anlatmak istediğin birşey varmı" dedi fatma, kızının başka bir şeyden solgunlaştığını düşünerek.
"İyiyim ben annem merak etme " dedi Asiye annesinin yüzüne öpücüğünü kondurarak.
"Peki kızım oyle diyosan" dedi, fatma içinden pekde inanmak gelmemişti.
"Hadi al sen şu mumu bana aydınlat odama geçeyim sonra al git odana" dedi ayaklanarak.
Asiyede kalktı oturduğu yerden mumu alıp yolunu aydınlattı annesinin odasına kadar.
"Allah rahatlık versin annem" dedi odasına dönerek.
"Sanada yavrum" dedi fatma odasına girerek.
Perdeyi açıp yanan mumu camın önüne bıraktı, ve örgü yaptığı saçını serbest bıraktı. Dönüp yatağın açtı ve uzandı içine. Annesi bişeylermi duymuştu acaba, çokmu solgundu kendisi.
Uykusu kaçmıştı uzandığı yataktan çıkıp camı açtı, pencerede oturup yağan yağmur sesini dinledi, melodi gibiydi. Katılmak istedi oda, damlaların sesine.
Pencereden kuş uçtu
Yandı yürek tutuştu
Bizim de böyle olmamıza
Düşmanlar sebep oldu.
Gidin bulutlar gidin
Yârime selâm edin
Yârim uykuda ise
Uykusun haram edin.
Ben bir garip kuş idim
Dalına konmuş idim
Niçin de bana kış dedin
Ben senin olmuş idim.
Onun da bulutları serbest bırakmıştı damlalarını, yüzüne vuran hava gözyaşlarından dolayı üşütmüştü genç kızı. Anlamamıştı oda neden aktıklarını. Gözlerini kapatıp derin bir soluk çekti içine, çok güzel bir toprak kokusu vardı hava gülümsedi genç kız. "Onun gibi kokuyor" dedi kendine fısıldayarak.
Penceresini kapatıp yatağına geri döndü, lakin mumu söndürmedi zifiri karanlıktan korkardı. O lanet gecelerde karanlıktı, ona kabus oluyordu.
Kafasından kötü düşünceleri silip uykunun kollarına bıraktı kendini.
()()()()()()()()()()()
Şans yüzüne gülmüştü kesinlikle, kısa bi zaman oldu geldiği ve şimdi girmişti odasına sevdiği hafif olan mum ışığından anlatmıştı genc adam.
Perdenin çekilmesi ile gözleri daha bi dikkat kesildi karanlık ve yağmur vardı hala.
Sevdiği göründü, gönlü Şenlendi sanki adamın mumu bırakıp saçlarını omuzlarına akıttı, ne güzel saçları vardı Hazar 'keşke dokunabilsem' diye geçirdi içinden dokunup doyasıya koklasam menekşe kokusunu.
Gözden kayboldu kısa bir süre, lakin görüldüğünde tam görünmüştü, bide o sakinleştiri sesi doldurmuştu genç adamın kulaklarını.
Dinledi adam gülümseyerek doya doya izledi sevdiğini. Üstü başı sırılsıklamdı ama umrunda değildi, şuan üşümüyordu sevdiğinin sıcaklığını hisseder gibi ısınıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Keçi Çobanı (~Bazı Düzenlemeler Yapılıyor~)
Ficção Adolescente"Seni bukadar kederlendiren ne Keçi çobani, yada kim" "Boşver be küçük ağa, uzun mesele" "Vaktim bol anlatmak istersen dinlemek isterim" ..... "Yeterrr. Yeter artıkk, nasıl sustun nasıl gittin onca şeye rağmen nasıl inandın" diye haykırdı Hazar gözl...
