Deception ❃ Taekook

21| Evden Ayrılıyorum Taehyung (m)

İyi Okumalar...💙

2 Gün Sonra

Taehyung

Geçti...

Sonunda, geçti. Ne mi? Tabii ki de bel ağrım... Hani şu, Jungkook artı ben sonra artı çıplaklık içeren zamandan kalma bel ağrım..

Ha tabii mükemmel hastane odamı da unutmamak lazım..

Vay be... İlk sevişmemin böyle fantezili geçmesini pek beklemezdim..

Yani bu benim gibi masum bir ressamlık öğrencisi için oldukça fantezili bir davranıştı. Alışkın değilim.

Ama.. Sanırım buna alışmam gerekecekti çünkü Jungkook çok çılgındı.. Evet, öyleydi.

O benim İngiliz edebiyatçısı, romantik sevgilim, ilk sevişmemizin ardından gitmiş ve yerine hırçın, azgın ayrıca her an her yerde sevişebileceğini bana kanıtlamaya çalışan bir sevgili Jungkook gelmişti.

Şu an bile beni sıkıştırdığı minik tuvalet kabininde bunun kavgasını yapıyorduk.

"Ya Taehyung.. Sen sözlerini tutmuyorsun."

Ve bu... eğlenceliydi.

"Ne sözü verdim Bay azgın?" demiştim, sesim kirli tuvalet duvarlarında yankılanmasın diye fısıldarken.

"Bak işte! Daha hatırlamıyorsun. Bana kantinde senin yanında oturmazsam, beni burada öpeceğini söylemiştin."

"Arkadaşlarına aramızdakileri belli etmemen için yanıma oturmanı istemiyorum. Bu yüzden sana öyle dedim tamam mı?" dedim.

"Bebeğim, neden? Anlamıyorlar ki zaten..." demişti Jungkook ve dudaklarını büzerek bana bakmıştı.

"Neden mi? Masanın altından bacaklarımı okşuyorsun Jungkook!" demiştim sinirle ve omzuna hafifçe vurmuştum. "Ya görürlerse?"

"Sırf bu yüzden beni yanına oturtturmuyorsun öyle mi? Tamam karşıdan da uzanırım ben."

Sinsice söylediği birkaç kelimenin ardından gülümsemiş ve yanağımı öpmek için uzanmıştı. Ama geri çekilmiştim.

"Yok sana öpücük!" demiştim fısıldayarak. Ayrıca sesim çok sinirliymişim gibi çıkıyordu ve bu Jungkook'u daha da kışkırtıyordu.

"Ya Taehyung! Lütfen bir kere.."

Yalvarması o kadar tatlıydı ki, ona kıyamıyordum. Ama dediğim gibi; bu eğlenceliydi...

''Birkaç gün önce başımıza gelenleri hatırlıyorsun değil mi?'' diye sormuştum aniden beni öpmeye çalışan çocuğa. Dikkati anında dağılmış ve saliselerle beraber çattığı kaşlarıyla suratıma bakmıştı.

''Hatırlatma..'' demişti. Sanki o anları tekrar yaşıyormuş gibi gerilmişti aniden.

''Dur bir saniye, konuşmama izin ver...'' diye çıkışmıştım ve birkaç saniyenin ardından onay verircesine başını salladığında sözlerime başlamıştım.

''Seni hissettim Jungkook. Sen korkuyla benim uyanmamı beklerken ben, seni hissettim. Şöyle bir düşününce bana olan sevginden dolayı sana daha da minnet duyuyorum..''

Ömrümü adayacağım çatık kaşları aşağı inip, normal hallerine bürünmüştü ve dikkat kesilen çocuk sözlerimi dinlemeye devam ediyordu.