~Τα αδέρφια ~

{1} ~Τα αδέρφια~

1

Χλοη

Πανε παλι οι διακοπες και μια καινουργια χρονια ξεκιναει.
Ειναι 6 η ωρα.
Ενταξει Χλοη ωρα να σηκωθεις.
Με χιλια ζορια σηκωθηκα και πηγα στην κουζινα, οπου βρηκα τον αδερφο μου τον Αγγελο.
Μενω μαζι του σε ενα διαμερισμα που χρηματοδοτουν οι γονεις μας.
Αυτοι δυστυχως βρισκονται συνεχως σε επαγγελματικα ταξιδια. Ετσι μαθαμε απο νωρις πως ειναι να ζεις μονος. Ενταξει δεν ειμαστε μονοι εχουμε ο ενας τον αλλον και αυτο μας φτανει. Εξαλλου εχουμε και τους φιλους μας.
Πηγα εβαλα λιγο καφε στο φλυτζανι μου και εκατσα απεναντι του στο τραπεζι.
„Καλημερα Χλοη" ειπε ο Αγγελος κοιταζοντας με, με ενα χαμογελο ως τα αυτια.
Που την βρισκει καθε φορα την ορεξη πρωι πρωι ακομα αναρωτιεμαι. „Καλημερα Αγγελε" απαντησα και ηπια μια γουλια απο τον καφε μου.
„Ετοιμη για το σχολειο?",
„Ουουου βεβαιως, δεν βλεπεις?" γελασε και μου εδωσε ενα κρουσαν.
Καθισαμε λιγη ωρα, καναμε το πρωινο μας και πηγα να ετοιμαστω για το σχολειο. Μπορω να πω πως χαιρομαι που θα ξανα δω τις κολλητες μου μετα απο τοσο καιρο. Ελειπαν και οι δυο στο εξωτερικο με τους δικους τους και ετσι ημουν μονη σχεδον ολο το καλοκαιρι. Εκτος της λιγες φορες που με κουβαλουσε ο αδερφος μου με το ζορι σε διαφορα ξενερωτα κλαμπ. „Αντε Χλοη θα αργησουμε!!!" μου φωναξε ο αδερφος μου, ο οποιος ηδη στεκοταν ετοιμος στην πορτα και με περιμενε για να φυγουμε.
„Ερχομαιιιι" πηρα την τσαντα μου, το κινητο μου και ετρεξα σε αυτον.
Στον δρομο συζητουσαμε για της ωρες μας.
Πηγαιναμε και οι δυο τριτη λυκειου αλλα ημασταν σε διαφορετικες ταξης. Μολις φτασαμε ειδα τις κολλητες μου να με χαιρετανε απο την εισοδο. Βγηκα κατευθειαν απο το αυτοκινητο και ετρεξα σε αυτες.
Ποσο μου ελειψαν.
Τις αγκαλιασα πολυ σφιχτα το ιδιο εκαναν και αυτες.
Αρχισαν να μιλαν για το πως περασαν στις διακοπες.
Η Ηβη ειχε παει Ισπανια και η Τατιανα Βραζιλια. 
Ηταν πολυ ενδιαφερον αυτα που ειχαν περασει.
Εκει που ημουν αφοσιωμενη και ακουγα προσεχτικα τι μου ελεγαν επεσε το βλεμμα μου σε ενα συγκεκριμενο ατομο.
Αυτος.
Ναι αυτος.