~Τα αδέρφια ~

{34} ~Τα αδέρφια~

34

Χλοη

"ΜΗ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ!"
Δεν ειναι αδερφια?
Τι εννοει δεν ειναι αδερφια?
"ΛΟΥΚΑ ΣΚΑΣΕ! ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΠΟΥ Ο "ΠΑΤΕΡΟΥΛΗΣ" ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΓΚΥΟΣ! ΕΞΑΛΛΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ!",
"ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΧΕΣΜΕΝΟΥΣ ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΣΟΥ? ΚΑΡΦΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ!"

Μπαμ

Καποιος επεσε στο πατωμα.
"ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ! ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ?!",
"ΓΑΜΗΣΟΥ!"

Οχ οχι παραεγινε τωρα.

"ΛΟΥΚΑ ΝΙΚΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!" αρχισα να βαραω την πορτα σαν υστερικη.

Ηρθε την ανοιξε ο Λουκας ο οποιος με τραβηξε μεσα στις τουαλετες κλεινοντας την πορτα και κολλωντας με πανω σε αυτην.
"Εσυ φταις για ολα! Ηλιθια που-"
Τον τραβηξε ο Νικος και σταθηκε μπροστα μου.
"Αφησε την ησυχη!"
Αρχισε να γελαει.
"Αχ τι γλυκο το παιζει και ηρωας!" αγριεψε κατευθειαν.
"Φυγε απο την μεση Νικο!",
"Οχι" σηκωσε τους ωμους του χαλαρος.
Ηρθε με φορα κατα πανω μας ο Λουκας, επιασε τον Νικο απο την μπλουζα και τον κολλησε διπλα μου στον τοιχο.
Αρχισε να του χωνει γερες μπουνιες παντου.
Ειχα μεινει.
Ημουν σε σοκ.
Δεν ηξερα τι να κανω.
Τους κοιτουσα που εβγαζαν τα νευρα τους ο ενας πανω στον αλλον.
Και δεν μπορουσα να αντιδρασω.
Σκεψου Χλοη σκεψου.
Τι μπορω να κανω?
Πηγα κοντα τους και προσπαθησα να τους χωρισω.
Μα οπως πηγε να χωσει ο Λουκας μπουνια στον Νικο.
Εριξε σε εμενα.
Επεσα κατω.
Και ολα μαυρισαν.