~Τα αδέρφια ~

{27} ~Τα αδέρφια~

27

Χλοη

Μετα απο μια ωρα, που μου φανηκε σαν αιωνες, τελειωσε να μου φωναζει και ηρεμησαν τα πραγματα.
Τα βρηκαμε του εξηγησα και καταλαβε.
Ευτυχως γιατι νυσταζα πολυ.
Πηγα αλλαξα και ξαπλωσα στο κρεβατι μου.
Τι μερα και αυτη.

"Χευ Χλοη" αλλαζα τα βιβλια στην τσαντα μου, οταν ακουσα τον Λουκα να με χαιρεταει απο πισω μου.
Τι κανω τωρα?
Υποσχεθηκα.
"Εμ γεια σου Λουκα" δεν τον κοιταξα πηρα οτι χρειαζομουν απο το ντουλαπακι μου και πηγαινα στην ταξη με γρηγορα βηματα.
Ετρεξε πισω μου και με επιασε απο το μπρατσο ενω με γυρισε προς την μερια του.
"Πως εισαι?"
δεν καταλαβαινει οτι τον απογευγω?
Η δεν θελει να το καταλαβει?
"Χλοη?"
Ο θεε μου δεν το πιστευω.
Γυρισα να κοιταξω τον Νικο.
Αντιρκισα εναν θυμωμενο και απογοητευμενο Νικο.
Οσο παει και χειροτερα.
Με επιασε απο το χερι και με τραβηξε κοντα του.
"Ελα παμε στην ταξη θα αργησουμε" ειπε βιαστικα ενω με τραβουσε μαζι του.
"Εχετε ωρα ακομη" με επιασε απο το αλλο χερι ο Λουκας και με τραβηξε κοντα του.
Δεν μαρεσει ολο αυτο.
Με τραβαει ο Νικος.
Ο Λουκας.
Ο Νικος.
Ολη την ωρα ετσι.
"ΑΡΚΕΤΑ"

Πεταχτηκα πανω ιδρωμενη.
Τι όνειρο και αυτο.
Τι ωρα ειναι?

4:30

Ξαπλωσα ξανα στο κρεβατι μου και προσπαθησα να κοιμηθω.
Μαλωναν για εμενα.
Ημουν στην μεση απο τους δυο.
Πρεπει να κοιμηθω.
Μετα απο αρκετη προσπαθεια τελικα με πηρε ο υπνος.

_______________________________________

Guys αν θέλετε ρίξτε μια ματιά στην καινούργια ιστορία της LoveLife897 μολις ανέβασε το πρώτο κεφάλαιο το οποίο είναι ήδη πολύ καλο❤
_______________________________________

Επόμενο κεφάλαιο θα ανεβάσω αργότερα❤