~Τα αδέρφια ~

{42} ~Τα αδέρφια~

42

Χλοη

Τον ειδα που καθοταν στο παγκακι απεναντι απο το διαμερισμα μου.
Καπως χαρηκα που τον ειδα εκει.
Εδω και μερες δεν μιλαει σε κανεναν.
Ειναι λες και ειναι πεθαμενος.
Που λογικα ειναι.
Και το καταλαβαινω απολυτα.
Του εκανα νοημα να με περιμενει.
Μα μολις εφτασα κατω ειχε ηδη φυγει.
Γαμωτο..

Νικος

Σημερα ειναι η κηδεια της.
Δεν θα το αντεξω.
Θα καταρρευσω.
Πρεπει να παω.
Πρεπει Νικο πρεπει.
Ντυθηκα στα μαυρα και πηγα εκει.
Ουτε που θελω να το πω.
Ηταν πολλοι εκει.
Δεν εβαλα σημασια ποιοι ηταν.
Πηγα σταθηκα μπροστα τους.
Την θαβουν.
Οχι.
Μη το κανετε αυτο.
Επεσα στα γονατα.
Ασυναισθητα δακρυα κυλαν στα μαγουλα μου και σταζουν στο πατωμα.
Της πηρα ενα ροζ τριανταφυλλο.
Ηταν το αγαπημενο της.
Εσφιξα τα ματια μου και το τριανταφυλλο στο χερι μου.
Στο πατωμα εχει σταγονες αιματος.
Δικο μου ειναι?
Ανοιξα το χερι που κρατουσα το τριανταφυλλο.
Ναι το χερι μου ειναι γεματο με αιματα.
Κυλαει προς το τριανταφυλλο.
Δεν με νοιαζει.
Πως τολμαει να με αφηνει ετσι?
Γιατι με αφησες ετσι απλα μαμα?
Επρεπε να πολεμησουμε κιαλλο.
Παραπανω.
Πιο πολυ.
Πιο εντονα.
Πιο...
Εσυ φταις γαμωτο εσυ.
Πεταξα το τριανταφυλλο πανω στον ταφο και εφυγα γρηγορα απο εκει.
Ακουγα φωνες να φωναζουν το ονομα μου.

Τι κανω παλι εδω γαμωτο?
Γιατι ειμαι παλι εδω?
Γιατι ερχομαι καθε γαμημενη μερα εδω?
Εκατσα στο παγκακι και κοιταξα το παραθυρο της.
Στεκεται και παλι στο παραθυρο.
Με ειδε.
Το κανει συνεχεια.
Με βλεπει και μου κανει νοημα να περιμενω.
Ομως φευγω.
Καθε φορα φευγω.
Αυτην την φορα δεν μου εκανε το νοημα.
Γυρισε και ξανα κοιταξε τον ουρανο.
Ειναι τοσο ομορφη.
Τοσο καλοκαρδη.
Τοσο γλυκια.
Τοσο αθωα.
Τοσο...
Και εγω?
Εγω ειμαι ενας μαλακας.
Πλεον ακαρδος μαλακας.
Ηθελε να ειναι κοντα μου.
Να μην ειμαι μονος.
Μα επελεξα την μοναξια.
Τελειο ετσι?
Ειμαι διαλυμενος.
Και πριν ημουν.
Μα τωρα τελειως.
Δεν ξερω αν μπορεσω να ξανα νιωσω.
Να ξανα γινω ευτυχισμενος.
Δεν θα μπορεσω να κανω αυτην ευτυχισμενη.
Αξιζει καλυτερων.
Καποιον που δεν εχει περασει αυτα που περασα εγω.
Θα φυγω.
Θα φυγω απο εδω.
Θα ειναι καλυτερα ολα μολις φυγω.
Ναι.
Ναι αυτο θα κανω.
Σηκωθηκα πανω αποφασισμενος και αρχισα να κατευθυνομαι προς το σπιτι μου.