~Τα αδέρφια ~

{41} ~Τα αδέρφια~

41

Χλοη

Ετρεχα πισω του.
Προσπαθουσα να τον φτασω.
"ΝΙΚΟ!"
Φωναζω το ονομα του.
Μα δεν αντιδραει.
Δεν μου μιλαει.
Δεν μου βαζει σημασια.
"ΝΙΚΟΟΟ!"
Στεκεται στην μεση του δρομου.
Ενα αυτοκινητο.
Θεε μου οχι.
Ετρεξα οσο πιο γρηγορα μπορουσα.
Τον επιασα και τον τραβηξα στο πεζοδρομιο.
"Νικο? Νικο εισαι καλα?"
Με κοιταξε.
Το βλεμμα του αδειο.
Τα ματια του γεματα με δακρυα.
Τα μαγουλα του υγρα.
Τα χειλη του ξερα.
Πλεον κυλανε και σε εμενα δακρυα.
"Με ρωτας αν ειμαι καλα? Αληθεια τωρα χλοη? Ξερεις τι? Μεινε μακρια μου! Δεν θελω ουτε εσενα ουτε κανεναν αλλον κοντα μου...καταλαβες?"
Δεν μπορει να το ειπε αυτο.
Οχι Νικο μη.
"Νικο μη το κανεις αυτο..",
"ΜΗ ΜΕ ΞΑΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΣ?!"
Με εσπρωξε για να περασει κανοντας με να πεσω στο πατωμα.
Δεν γυρισε καν να με κοιταξει.
Τον κοιτουσα που εφευγε.
Αχ Νικο...

Νικος

Τους μισω ολους.
Δεν θελω κανεναν κοντα μου.
Θελω να με αφησουν ησυχο.
Πηγα σε ενα μπαρ και αρχισα να πινω.
Ουτε που ξερω ποσο ηπια εκεινη την νυχτα η τι εκανα.
Το μονο που ξερω ειναι οτι εχασα τα παντα.
Εχασα οτι πολυτιμοτερο ειχα στην ζωη μου.
Κατι που κανεις δεν μπορει να μου δωσει ποτε ξανα στην ζωη μου.

"Νικο..."
"Νικο..."
"Νικο..."
ΣΚΑΣΤΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!
Αφηστε με ησυχο.
Τι τρεχετε πισω μου σαν σκυλια?
Ηλιθιοι ανθρωποι.
Φορεσα την κουκουλα μου και βγηκα απο την ταξη.
Δεν τους αντεχω.
Πηγα στην πισω μερια του σχολειου και αρχισα να καπνιζω.
Ενα τσιγαρο μετα το αλλο.
Με ακολουθησαν.
Τα σκυλια παλι πισω μου ετρεξαν.
Ουτε που ξερω ποιοι ειναι.
Δεν τους εχω κοιταξει.
Ουτε τους πολυ βαζω σημασια.

Που ακριβως βρισκομαι?
Γιατι ειμαι εδω?
Γιατι ηρθα εδω?
Βρεχει ασταματητα.
Πολυ δυνατη βροχη.
Τι με νοιαζει μηπως.
Πηγα καθισα σε ενα παγκακι απεναντι απο το διαμερισμα της.
Γιατι?
Γιατι δεν μπορω μια φορα να ειμαι ευτυχισμενος?
Στεκεται στο παραθυρο.
Κοιταει τον ουρανο.
Θυμαμαι που ξαπλωναμε στο κρεβατι μου και τα βλεπαμε μαζι.
Δεν με νοιαζει.
Δεν θελω τιποτα απο αυτα πλεον.
Ειμαι μονος.
Ολοκληρωτικα μονος.
Με ειδε απο το παραθυρο.
Γαμωτο.
Μου εκανε νοημα να περιμενω.
Συγγνωμη μωρο μου.
Σηκωθηκα και εφυγα με γρηγορα βηματα απο εκει.