~Τα αδέρφια ~

{40} ~Τα αδέρφια~

40

Νικος

"Οχι γαμωτο οχι"
Ετρεχα πανω κατω σαν τρελος.

Οχι.

Οχι.

Οχι.

Επιασα τον γιατρο απο την μπλουζα και τον τραβηξα κοντα μου.
"Πες μου πως ειναι καλα! ΠΕΣ ΤΟ ΜΟΥ!!! ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ!",
"Νικο..."
Ενιωσα τα χερια της Χλοη να με πιανουν και να προσπαθουν να με τραβηξουν πισω.
"ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΧΛΟΗ!"
Την εσπρωξα μακρια μου.
Κοιταξα ξανα τον γιατρο.
"Λυπαμαι κυριε..δεν μπορω να κανω κατι...",
"ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΓΙΝΕΣ ΓΙΑΤΡΟΣ? ΑΧΡΗΣΤΕ!...παμε Χλοη να την παρουμε να παμε αλλου"
Πηγα να περασω διπλα απο τον γιατρο.
"Δεν γινεται Νικο...δεν μπορεις να την βοηθησεις..."

Οχι οχι ΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙ!!!

Δεν θελω να ακουω τετοια.

Αφηστε με ησυχο.

Ολοι.

Ολοι γαμωτο.

Δεν θελω κανεναν σας.

Μπηκα στο δωματιο οπου ηταν η μαμα μου ξαπλωμενη αγνοωντας την Χλοη.
"Αγορι μου..."
Πηγα κοντα της και της επιασα το χερι.
"Ολα καλα θα πανε μαμα...θα τα καταφερουμε...παντα τα καταφερναμε...θα σε παω αλλου θα παμε σε πολλους γιατρους νοσοκομεια οπου πρεπει..."
Με διεκοψε βαζοντας το χερι της στο στομα μου.
"Δεν μπορεις να με βοηθησεις πλεον αγορι μου...η μαχη τε-τελειωσε..."
Εσφιξε τα ματια της.
Το χερι της επεσε στο κρεβατι διπλα της.
"Μαμα?"
....
"ΜΑΜΑΑΑΑΑΑ"
Ξεσπασα σε κλαματα.
Μπηκαν γιατροι μεσα.
Προσπαθουσαν να την βοηθησουν.
"ΜΑΜΑΑΑΑ..."
Με τραβουσαν πισω.
Μακρια της.
"ΝΙΚΟ!"

Οχι οχι οχι αφηστε με.

Αφηστε με ολοι.

....

"Λυπαμαι κυριε η μητερα σας δυστυχως δεν τα καταφερε..."
Με πηρε αγκαλια.
Με εσφιγγε στην αγκαλια της.

Οχι δεν την θελω.

Δεν την θελω.

Θελω την μαμα μου.

Σηκωθηκα πανω και εφυγα τρεχοντας απο εκει.
Με φωναζε.

Δεν με νοιαζει.

Μαμα?

Μαμα που εισαι?

Ετρεχα στους δρομους.
Δακρυα κυλανε στα μαγουλα μου.

Δεν βλεπω που παω.

Δεν...

Μαμα...

Που ειμαι?

Τι φωτα ειναι αυτα?

Με πλησιαζουν ολο και πιο πολυ.

Ερχομαι σε εσενα μαμα.