~Τα αδέρφια ~

{28} ~Τα αδέρφια~

28

Χλοη

"Χλοη" ακουσα καποιον να φωναζει πισω μου την ωρα που εμπαινα στο σχολειο.
Γυρισα να κοιταξω ποιος ειναι και αντικρισα τον Νικο που ερχοταν τρεχοντας κατα πανω μου.
Μολις εφτασε εσκυψε βαζοντας τα χερια του στα μπουτια του και ανασαινοντας γρηγορα, το οποιο με εκανε να γελασω.
"Δεν ετρεξες ουτε δυο μετρα και ηδη δεν μπορεις αλλο?" ρωτησα ενω γελουσα.
"Δυο μετρα? Το ξερεις οτι εχασα το λεωφορειο, το αυτοκινητο μου ειναι στο συνεργειο, την μηχανη μου την εχει ενας φιλος μου και επρεπε να ερθω ολον τον δρομο τρεχοντας για να μη αργησω?" ειπε σοβαρος.
Ξεσπασα σε μεγαλυτερα γελια.
"Αχου το μωρεεε τιιι κριμααα" ειπα ειρωνικα.
"Χλοοηη! Εγω μιλαω σοβαρα και εσυ με ειρωνευεσαι!" με αγριοκοιταξε.
"Καλα συγγνωμη" ειπα γλυκα.
Σκουπισα τα δακρυα που ειχα εξαιτιας του γελιου και προσπαθησα να σοβαρεψω.
"Και δεν μου λες.. απο ποτε σε νοιαζει εσενα το αν αργησεις?" ρωτησα ενω πηγαιναμε στην ταξη.
Σηκωσε τους ωμους του.
"Δεν εχω ιδεα"
Γελασαμε και οι δυο και πηγαμε στην ταξη.
Καθισαμε μαζι και μιλουσαμε.
"Θελεις να παμε μια βολτα μετα?"
Με ρωτησε ενω εβγαλε ενα τετραδιο και ενα στυλο απο την τσαντα του.
"Ναι, γιατι οχι?"
Εβγαλα τα τετραδια και την κασετινα μου κοιταξα τα πραγματα του.
"Αυτα ειναι ολα?" τον κοιταξα με σηκωμενο φρυδι.
"Παντα τοσα ειναι" απαντησε αδιαφορα.
Ξεφυσηξα και στριφογυρισα τα ματια μου.
"Τι σου εχω πει?" ρωτησε σιγανα με βαρια φωνη.
Ανατριχιασα στην σκεψη, του τι μου ειχε κανει.
Χαμογελασε και κοιταξε την καθηγητρια που μολις ειχε μπει στην ταξη.

Περασαν οι ωρες.
Ο Νικος θα με περιμενε για να με συνοδεψει ως το διαμερισμα μου.
Χαιρετησα τις κολλητες μου και πηγα στον Νικο ο οποιος στεκοταν στηριγμενος σε εναν τοιχο και καπνιζε.
"Ευ Χλοη!"
Αυτην την φωνη την ξερω απο καπου.
Γυρισα να κοιταξω ποιος με φωναζε.
Ο Λουκας.
Οχ οχι.
Δεν τον ειχα δει ολη την ημερα.
Υποσχεθηκα στον Νικο να μεινω μακρια του.
"Εμ γεια σου Λουκα"
Με αγκαλιασε και με αφησε ενω με κοιτουσε με ενα χαμογελο.
Του χαμογελασα ελαφρα και κοιταξα προς τον Νικο.
Μας κοιτουσε επιμονα.
"Δεν σε ειδα ολη την ημερα Χλοη, που χαθηκες?"
Τι να κανω τωρα?
Ο Νικος με κοιταει.
Ο Λουκας μου μιλαει.
"Εεε συγγνωμη τι ειπες?",
"Σε ρωτησα-"
Ενιωσα ενα χερι στον ωμο μου.
"Παμε Χλοη?" με ρώτησε ο Νικος που πλεον στεκοταν διπλα μου.
Μας κοιτουσε ο Λουκας μπερδεμενος.
Λογικα δεν πιστευε αυτο που εβλεπε.
Ως εχθες ελεγα ποσο μου την σπαει.
Και τωρα?
Nice.