{26} ~Τα αδέρφια~

958 47 4
                                    


26

Χλοη

Το φιλι κρατησε πολυ ωρα.
Δεν θελαμε να σταματησει.
Στηριξα το μετωπο μου στο δικο του, ενω επαιρνα γρηγορες ανασες απο το στομα.
Το ιδιο και αυτος.
Ειμαι ετοιμη να του ξανα ορμηξω.
Αλλα φτανει.
Πρεπει να μιλησουμε.
Κατεβηκα απο πανω του και εκατσα διπλα του.
Με κοιταξε καπως στεναχωρημενος.
"Πρεπει να μιλησουμε..." ξεφυσηξε και κοιταξε την θεα που ειχαμε μπροστα μας.
"Ας μιλησουμε" απαντησε ηρεμος.
Καλο αυτο.
"Θελω να μου πεις γιατι φερεσαι ετσι και γιατι τα εβαλες με τον αδερφο σου"
Δεν μου απαντησε.
Αργησε πολυ να απαντησει.
Λες και σκεφτοταν τι ακριβως να απαντησει.
"Δεν ξερω γιατι φερομαι ετσι Χλοη. Δεν εχω ιδεα. Με τον αδερφο μου πλακωθηκα εξαιτιας σου. Το αξιζα το χαστουκι δεν λεω. Ομως με εκανε εξαλλο εκεινη την στιγμη. Σε ειδα που εφυγες μαζι του και ηθελα να μαθω που πηγες για να μιλησουμε. Μα ο ηλιθιος δεν μου ελεγε. Τελος παντων τα υπολοιπα τα ξερεις."
Χμμμμ
"Και γιατι οταν σε πηρα μου το εκλεισες?"

1

2

3

4

5

6

....

40

"Δεν ηξερα τι να σου απαντησω. Θα το σηκωνα και μετα? Δεν ξέρω ουτε ο ιδιος γιατι κανω οτι κανω."
Γυρισε σε εμενα και με κοιταξε.
"Θελω να μεινεις μακρια απο τον αδερφο μου. Ηθελα να σε κρατησω μακρια απο εμενα μα καλυτερα να μεινεις μακρια απο αυτον. Δεν ειναι καλο που σε εβαλε στο ματι πιστεψε με."
Με κοιτουσε σοβαρος στα ματια.
Τι εννοει με αυτο παλι?
"Τι εννοεις Νικο δεν καταλαβαινω",
"Δεν μπορω να σου πω κατι αλλο απλα υποσχεσου πως θα μεινεις μακρια του"
μου εδωσε το μικρο του δαχτυλακι, το οποιο με εκανε να γελασω.
Ειναι γλυκο αυτο καπως.
Περιμενει.
Επιασα το δαχτυλακι του με το δικο μου.
"Το υποσχομαι"
Μου χαμογελασε και κοιταξε τον ουρανο.
Μειναμε αρκετη ωρα ετσι.
Δεν μιλουσε κανεις μας.
Απλα κοιτουσαμε τον ουρανο.

Νυσταζω.
Ναι ξερω πριν λιγο ξυπνησα μα νυσταζω.
Ολα αυτα που εγιναν ηταν πολλα.
Πηρα το κινητο μου και κοιταξα την ωρα.

23:35

Ουφ ποιος σηκωνεται για το σχολειο αυριο.
Τον κοιταξα.
"Πρεπει να φυγω εχει παει αργα"
Κοιταξε το ρολοι που ειχε στο χερι του.
"Ναι οντως, ελα να σε παω"
Σηκωθηκε πανω και μου εδωσε το χερι του.
Το επιασα και σηκωθηκα και εγω.
Με ειχε αγκαλια γυρο απο τους ωμους, οσο πηγαιναμε προς το διαμερισμα μου.
Ετσι κρατουσε και εκεινην την κοπελα που ειχα δει μαζι του.
"Εε Νικο να σε ρωτησω και κατι αλλο?"
Ρωτησα διστακτικα.
Με κοιταξε και σταματησε να περπαταει.
"Ναι ρωτα με"
Με εβαλε να τον κοιταω.
"Να εμ, θυμασαι τοτε που βρεθηκαμε στα μαγαζια? Που ησουν με εκεινην την κοπελα?",
"Ναι γιατι?"
Πως τον ρωτας τωρα?
Το μετανιωσα που το ξεκινησα.
"Ουφ δεν εχω ιδεα πως να σε ρωτησω και δεν θα επρεπε καν να με νοιαζει επειδη δεν σου ειμαι κατι απλα-"
Με φιλησε για να σταματησω να μιλαω.
"Ειναι η αδερφη μου"
Εμεινα να τον κοιταω.
Η αδερφη του?
Εχουν και αδερφη?
"Ειναι πολλα που δεν ξερεις Χλοη...Ισως καποτε να μαθεις."
Εγνεψα και τον αγκαλιασα γυρο απο την μεση.
Δυστυχως λιγο πιο σφιχτα απο οτι θα επρεπε.
"Αουτς"
Τραβηχτηκε.
"Συγγωνμη δεν το ηθελα" τον κοιτουσα στεναχωρημενη.
"Δεν πειραζει"
Μου χαμογελασε και με επιασε απο το χερι.
Πηγαμε στην πολυκατοικια μου.
"Σε ευχαριστω που με εφερες"
Σηκωσε τους ωμους του.
"Σιγα το πραγμα, θα τα πουμε αυριο."
Με επιασε απο τα μαγουλα, με φιλησε και εφυγε.
Εχω ενα χαμογελο ως τα αυτια.
Ανεβηκα στο διαμερισμα, οπου επεσα πανω στον αδερφο μου.
Πωωω.
Καθοταν στον καναπε με σταυρωμενα τα χερια και με κοιτουσε αγρια.
"Δεν μου φαινεται να ηρεμησες οποτε καληνυχτα"
Πηγα να περασω απο διπλα του για να παω στο δωματιο μου, μα με κρατησε απο το χερι και με τραβηξε διπλα του.
"Δεν θα την γλυτωσεις τοσο ευκολα!"
Στριφογυρισα τα ματια μου.
Σιγα μην την γλυτωνα.

~Τα αδέρφια ~Où les histoires vivent. Découvrez maintenant