~Τα αδέρφια ~

{44} ~Τα αδέρφια~

44

Χλοη

Οι μερες περασαν τοσο γρηγορα.
Δεν τον αφηνα πλεον μονο.
Ημασταν συνεχεια μαζι.
Δεν αφηνε κανεναν αλλον να τον πλησιασει.
Ημουν η μονη που αφηνε να ειναι κοντα του.
Λογικα δεν θα το ξεπερασει ποτε αυτο που εγινε.
Μα ειναι λογικο.
Εγω εχω τις επαφες μου ακομα με τις κολλητες και τον αδερφο μου φυσικα.
Οταν βρισκομαστε ερχεται και αυτος μαζι ομως δεν μιλαει.
Μιλησα με τον αδερφο μου.
Καθομασταν ολο το βραδυ και το συζητουσαμε.
Μα καταλαβε.
Πλεον με αφηνει να ειμαι μαζι του οσο θελω.
Και αυτο ειναι πολυ καλο.
Γελαει.
Χαμογελαει.
Μαζι μου εχει ανοιχτει και παλι.
Ποσο χαιρομαι.

Πηγαινε πανω κατω και ετριβε τα χερια του στο τζιν του.
Καλα τι εχει παθει?
Ειναι λες και θα μου κανει προταση γαμου οπου νανε και δεν ξερει πως θα αντιδρασω.
Σταματησε να πηγαινει πανω κατω και ηρθε σταθηκε μπροστα μου.
„Θελεις να γινεις η κοπελα μου?“
ενταξει κοντα επεσα.
Τι ειπε?
Οντως το ειπε?
Με ρωτησε ο Νικος αν θελω να γινω η κοπελα του?
Ακουσα καλα?
Ειχα μεινει να τον κοιταω.
Με κοιτουσε ανυπομονος στα ματια.
Φαινοταν...
Αγχωμενος?
Ναι πρεπει να ειναι αγχωμενος.
Μα γιατι το σκεφτομαι τοση ωρα? Φυσικα και θελω να γινω η κοπελα του.
Δεν εχω ξανα νιωσει οπως εχω νιωσει μαζι του!
„Φυσικα και θελω Νικο“ του χαμογελασα οσο πιο γλυκα μπορουσα.
Ξεφυσηξε ανακουφισμενος και με επιασε απο τα μαγουλα ενω πιεσε γερα τα χειλη του πανω στα δικα μου.
Οι γλωσσες μας αρχισαν να παιζουν το δικο τους παιχνιδι.
Τυλιξα τα χερια μου γυρω απο το λαιμο του.
Με σηκωσε ωστε να τυλιξω τα ποδια μου γυρω απο την μεση του.
Μολις σταματησε να με φιλαει κοιταξα πισω του.
Ειδα τον Λουκα να μας κοιταει.
Γυρισε απο την αλλην και εφυγε σχεδον τρεχοντας.
Ξεφυσηξα και κοιταξα τον Νικο.
„Τι εγινε τι επαθες?“ γυρισε να κοιταξει το τι κοιτουσα εγω λιγο πριν.
„Τιποτα Νικο...Ολα καλα“
Επιασα τα μαγουλα του και τον ξανα φιλησα απαλα.

Ολα καλα...