ခရမ္​း​ေရာင္​ ခံစားခ်က္​မ်ား

#ေနာင္တ မဟုတ္ေသာ#

ေသသင့္တယ္.....
‎ေလာကျကီးထဲကေန ေျပာက္ကြယ္သြားဖို့ေတာင္မသင့္ဘူး
‎ကိုယ္လြတ္ရံုးသလိုျဖစ္ေနလို ့...
‎ဟိုး....ရင္ဘက္အတြင္းဆံုးေနရာကေနထိ
‎ပူေလာင္မွုေတြ မခံစားနိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ျခင္းေတြကို
‎ရင္နွင့္တမ်ွ တေျမ့ေျမ့ တေဆြးေဆြးနဲ့ကို ခံစားသင့္တယ္
‎ဘယ္ေတာ့မွ မေျပနိုင္ေသာ ခြင့္မလြတ္ျခင္းေတြ အမုန္းတရားေတြ ေနာင္တေတြနဲ ့
‎တဟူန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မီးလို
‎အျမဲပူေလာင္ခံစားသင့္တယ္
‎ငါက ခြင့္လြတ္ဖို ့ကို ေတာင္းခံဖို့ေကာ သင့္ရဲ့လား
‎ငါေလာက္ မိုက္ရိုင္းသူ
‎ငါေလာက္ တကိုယ္ေကာင္းဆန္သူ
‎ငါေလာက္ ယုတ္မာသူ
‎ငါေလာက္ ေကာက္က်စ္သူ
‎ငါေလာက္ ခ်စ္ရသူေတြကို နာက်င္ေစသူ
‎ငါေလာက္ ငါ့နားကလူေတြကို မ်က္ရည္က်ေစသူ
‎ငါေလာက္ နာက်င္မွုေတြ အမုန္းေတြကို ခံရသင့္သူ ဒီကမၻာမွာရွိပါဥိီးမလား
‎မျကည့္ရဲဘူး နင္တို ့မ်က္နွာေတြ
‎ငါခ်စ္ခင္ရသူေတြရဲ ့မ်က္နွာေတြကို
‎မျကားရဲဘူး နင္တို ့ေျပာလာမယ့္ အားေပးစကားကို
‎ခြန္အားလား... ဘာကိုမွတုန့္ျပန္နိုင္တဲ့ခြန္အား ငါ့မွာတစက္မွမရွိေတာ့ဘူး
‎ငါ့ရဲ ့မ်က္ရည္ေတြက ငါ့အျပစ္ေတြကို
‎ေဆးေျကာျပစ္နိုင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေနာ္
‎အသံုးမက်တဲ့ မ်က္ရည္ေတြပဲ
‎တားစီးမရေအာင္ ယိုထြက္က်လာေပမယ့္
‎နွလံုးသားထဲက နာက်င္ျခင္းေတြကေတာ့
တစက္မွ မေလ်ာ့တဲ့အျပင္ ပိုပိုတိုးလာတာေတာ့ ခက္တယ္
‎ငါလံုး၀ ‎မျမင္ခ်င္ဘူး ငါ လံုး၀မျကားခ်င္ဘူး
‎အေမ့ရဲ့ ငိုသက္စြက္တဲ့ အားေပးစကားနဲ ့
‎အေမ့ရဲ ့ ၀မ္းနဲေနတဲ ့မ်က္လံုးေတြကို
ငါကအေဖ့ရဲ ့အားေပးစကားျကားရဖို ့ေရာ ထိုက္တန္ရဲ ့လား
‎တစက္မွ မရွိေတာ့တဲ ့ခြန္အားလက္က်န္ေတြနဲ ့
‎နာက်င္ေနတဲ့နွလံုးသားတစံုက
‎အေမ့အသံျကားရံု အေမ့မ်က္လံုးျမင္ရံု အေဖ့စကားျကားရံုနဲ ့
‎ကိုယ့္ကိုကို ခြင့္မလြတ္နိုင္ေသာ ေနာင္တေတြနဲ ့
‎ေပ်ာ္ရြွင္ဖို ့မထိုက္တန္ေသာ လူတေယာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ပါျပီ
‎ငါ့မွာေရာ အခြင့္ေရးရွိေသးရဲ ့လား
‎နင္တို့ေတြ ငါခ်စ္ခင္ရသူေတြနဲ ့
‎အတူတူရယ္ေမာဖို ့
‎အတူတူ လက္တြဲေလ်ွာက္ဖို ့
‎အတူတူ ငိုေျကြးဖို ့
‎ငါ့ရင္ထဲအစစ္မွန္ရွိသူကလြဲလို ့
‎အျခားသူေတြကို စကားေျပာဖို ့
‎သတၱိနဲ ့ခြန္အား နဲလြန္းတဲ့ ငါက
‎အခုငါ့ရင္ထဲက ခ်စ္ခင္ရသူေတြကိုေတာင္
‎စကားေျပာဖို ့ ငါဘယ္သတၱိ ဘယ္ခြန္အား
‎ဘယ္မ်က္နွာနဲ့ ရင္ဆိုင္ရမလဲ
‎