He Is The Reason

Chapter 2

Chapter 2

"Hey miss are you alone? By the way I'm Roa." Sabi nung tumabi sa akin na lalake.

"Ampogi-pogi mo.. hehe" nasabi ko na lang dun sa lalaki, lakas ng tama ng alak sakin.

"Miss lasing na lasing kana" concern na sabi ni Roa sakin.

"O-okay lang basta m-malimutan ko si R-Ralf" sagot ko sa kanya.

"Ano bang nangyari sa inyo miss?" Concern talaga si Roa.

"I let him go... dun sya masaya eh.. hindi nya alam, alam kong ung may secret affair sila ng  close friend ko..." naiiyak na sagot ko.

"Miss minsan maging selfish ka naman wag laging selfless you don't deserve to be in pain" he said.

"Lagi nyo naman sinasabing hindi deserve ng isang tao masaktan, pero wala eh ganun parin nasasaktan parin sila gaya, ko." pagkasabi ko non ay may iniabot siya sa aking papel "Ano ito?" Tanong ko.

"Dito isulat mo ung full name tapos pirma dito, dito, dito" sabi nya habang tinuturo turo ung tinutukoy nya.

Nangbigyan niya ako ng ballpen ay isinulat ko na ang full name ko at pinirmahan ung mga tinuro nya. Ano to fan signing? HAHAHA.

"Starting now you're mine." pagkasabi niya iyon ay napatawa ako.

"Are you kidding me!?" Natatawang tanong ko.

"No--"

And then eveything went black...

...

Ugh! Oh F*ck! Ang sakit ng ulo ko! Shit! Shit! Shit! Anong nga palang nangyari kagabi?!

Isip isip isip! *lightbulb*

I met a guy in the bar and then and then....oh fuck! I forgot everything. I only knew that i just met a guy.

Tsk! Nevermind maybe it's not important

Nakakapit ako sa sintido ko papunta sa banyo ng kwarto ko para mag-shower.

F*ck this hangover!

After ko magshower. Nagready na ako para pumunta sa dining.

"Mom? Dad?" Tawag ko sa kanila.

"Liza" Paktay. Galit si Dad.

"Uhm Dad? Hehe" shit! Shit! Shit! I'm dead!

"Why did you drink last night?" Oh shits.

"Dad. Mom. Ralf and I broke up." Nahihiya kong sabi.

"Who's Ralf?" Mom asked.

"My boyfriend or should I say my ex boyfriend." Mapait akong ngumiti.

Napagawi ang tingin ko kay Dad and he's now staring at me.

"Vien Liza" sheeez goosebumps! Seryoso sya ngayon si Mom.

"Yes Mom?"

"Gaano kaya katagal ni Ralf?" She asked.

"Uhm. one year and two months, Mom." Natatakot kong sagot.

"Bakit mo nilihim samin?" Mom.

"Kase ayokong magalala ikaw Mom." Honest kong sagot.

"Dapat matagal na natin sinabi yan." seryosong sabi ni Dad.

"So alam mo?" Baling ni Mom kay Dad.

"Honey.."

"Anak inumin mo muna 'tong Carrot soup na ginawa ko para mawala yang hangover mo." Sabi ni mom.

"I'm sorry, Mom." I smiled at her.

"Ikaw naman Kenzon magusap tayo sa taas"

Ngayon lang umuwi sina Mom, After kasi ng New year bumalik na sila sa  States.

Pagkatapos ng breakfast ay agad kong tinawagan si Cally ang bestfriend kong madaldal.

"Oh.. Vien Liza Bakit?!" Grabe tong babaeng to bakit agad hindi pwedeng hello muna.

"Punta ka dito" sabi ko.

"Basta may chicka ka sige, otw na" masayang sabi nya.

"Bye---" end call.

Paglipas ng twenty minutes ay may nag door bell. Pagbukas palang ng pinto ay umalingawngaw na agad ang boses si Cally..

"VIEN LIZA BESTY!!"sigaw niya pagpasok dito sa living room.

"Wag kang maingay"masungit na sabi ko.

"Ang moody mo talaga bestfriend" she said with the sarcastic tone.

"I know" mataray na sagot ko.

"Hah! Buti alam mo!" Sabi nya." Anong chicka!" excited na tanong niya.

"Patay na daw mga koreano.." kalmadong sabi po na may halong pangaasar.

"ANO?!!PINAPUNTA MO KO PARA DYAN--" pinutol ko ang sasabihin nya dahil sigaw siya ng sigaw

"Okey fine tara sa kwarto ko chicka kita"sabi sabay tayo.

Pagpasok namin sa kwarto ko ay pumunta kami sa veranda ng aming bahay.

"Chicka na!" Chismosa talaga to.

"Wala na kami ni Ralf.." sabi ko in a serious tone.

"WHAT?! KAILAN PA? ANONG DAHILAN AT PAPATAYIN KO YANG SI RALF HATTER TOMAS NA YAN!! GAG* BA SYA?" Sigaw niya sa akin

"Calm dow--" naputol ang sasabihin ko dahil sumigaw na naman siya.

"ANONG CALM DOWN! GAG* SYA HAH?! WALANG KWENTA" Sabi nya

At bago pa siya magsisigaw uli ay nagsalita na agad ako "KAMI ANG NAGBREAK HINDI KAYO WAG KANG SUMIGAW!" malakas na sabi ko para tumigil na sya.

"Sabi ko nga... pero bakit nga?" Mahinahong tanong niya.

"I let him go.. alam ko meron something sa kanila ni closefriend Mary Diene Atlena"

"Alam mo pagmagkasama tayong tatlo at kasama boyfriend mo medyo close nga sila hindi ko alam may CLOSURE talaga sila, she's a bitch!! Kailan kayo nagbreak?" Tanong ni Cally.

"The day before yesterday" sagot ko,

"Iyak na icocomfort naman kita!" Sabi nya

"Ubos na luha ko" sabi ko

"Sigurado ka?" Tanong nya.

"Anong gusto mo magwala ako dahil mayrong something sa kanila ng kaibigan ko ulol, edi umalis siya dun sya masaya eh basta... wag na wag syang babalik" sabi ko kay Cally.

"Bakit mo kase hinayaan?" Inis na taning niya.

"I'm not selfish" sagot ko.

"Minsan kailangan natin maging selfish kung ayaw mong mawala" pamilyar ang sinabi nya parang narinig ko na kung saan.

"Ehh kung magstay sya sakin masaya ba siya? Diba hindi!"

"Dahil mahal ka parin niya, dapat ipinaglaban mo!"

"Sya yung sumuko siya.. lalaban ako? ipaglalaban ko? Alin? Siya na sa iba na nakakapit na iba ang gustong makasama! Cally alam mo yung masakit ang tagal mo na siyang mahal at mahal ka niya pero hindi ako kasama sa mga pangarap niya na parang sigurado siya na hind ako hindi ako yung future nya C-cally ang s-sakit eh" Hindi ko na napigilan ang mga luha kong akala ko'y ubos na.

"Pano ka nakakasiguro na si Mary Diene?" Tanong niya.

"Dahil alam ko, alam ko lang.. dahil minsan kong nahuli ka chat nya, katawagan at kasama.... a-ang sakit s-sakit Cally ung dapat isa sa mga magccomfort sayo ay siya pala ang isa sa mananakit sayo ng sobra, Anong mali sakin? Even if its hurting me to let go, i let him go, for my self and for my broken heart." Niyakap ako ni Cally dahil sobra na ang paghagulgol ko at pagiyak.

Malaya kana pero nandito parin ako sa nakaraan, Masaya kana, ako durog na durog parin, May mahal ka nang iba ako nandito nakatingin lagi sayo sa malayo, minamahal ka..

A/N: Hit vote, everyone! Again, sorry for the grammatical errors.