He Is The Reason

Chapter 8

Chapter 8

Tatlong buwan na pala akong nakatira dito kay na LR, tatlong buwan na rin simula magbago ang takbo ng buhay ko. Sa dating malungkot at broken, ngayon..? Hindi ko alam pero pakiramdam ko ang saya ko at hindi na ako nasasaktan? Mahal ko na ba sya? Siya na ba?

Kanina pa umalis si LR madami daw kase siyang meetings kaya hindi sya nakapag breakfast dito sa bahay.

I'm not afraid to try again, i'm just afraid of getting hurt
For the same reason.

Kaya ngayon palang inaamin ko na sa sarili ko na nahuhulog na ako sa kanya....

Tinutulungan ko si manang ngayon na maglinis ng bahay pero nagpahinga na ako baka makalimutan ko na naman huminga tsk. Kaya eto nakaupo lang sa living room.

Calling Cally's brother.

"Hello?"

"Nakalimutan mo na agad ako?" Natatawang tanong ko.

"V-Vien? " manghang tanong niya.

"Hindi si Liza to" sabi ko.

"Hahahaha bakit ka napatawag?" Natatawang tanong niya.

"Let's have friendly date?" Yaya ko sa kaniya.

"Sige" sagot niya.

"Magbibihis lang ako at kakain dito ng lunch"

"Ako rin, 1pm kita susunduin, text me your address"

"Okay bye Jc"

"Bye bye Vien" end call.

Pagbaba ko ng cellphone ay tinawag na ako ni manang nina.

"Vien maglunch kana"

"Sige po" sabi ko tapos sumunod ako sa kanya sa dinning room.

Nagmagsisimula na akong kumain ay nakita ko si manang nina na nagaayos ng mga plato sa kitchen.

"Manang!" Tawag ko sa kanya at lumapit naman siya agad sa akin.

"Ohh bakit vien anong gusto mo pa?" Tanong niya sa akin.

"Maupo ka dito manang" sabi ko kay manang at tinuro ang katabing bangko ko.

"Bakit vien?" Tanong niya sa akin.

"Basta manang" sabi kaya naupo naman siya.

Pinaglagyan ko naman ang plato na nasa tapat niya ng kanin at Beef steak kaya tiningnan niya ako ng nagtataka.

"Manang kumain na kayo.. masyado nyong pinapahod ang sarili nyo" sabi ko sya kanya habang nakangiti.

"Napakabuti ng iyong loob Vien" sabi niya at ngumiti sa akin.

"Share you blessing nga naman manang eh" sabi ko sa kanya.

"Nakapaka swerte ni Lance sa iyo maganda kana mabuti pa ang iyong puso" sabi niya at na muna naman ako. Kaya nagiwas ako ng tingin.

"K-kain na tayo mananag nina" sabi ko at nagsimula na.

Wala pa sa kalahati ang nakakain namin ay binasag ni manang ang katahimikan ng dinning room.

"Mahal mo na ba si Lance hija?" Tanong niya. At bigla naman akong napaubo. "Ito ang tubig Vien dahan dahan sa pagkain" sabi nya at inabot niya naman sa akin ang baso ng tubig at ininom ko naman ito.

"P-po?" Tabong ko ng mahimasmasan ako.

"Tinatanong ko kung mahal mo na pa si Lance?" Tanong niya sa akin.

"H-Hindi ko alam manang" tiningnan naman niya ako sa mga mata. "Pero..... masaya ako kapag kasama ko sya" sabi ko sa kanya at hindi ko namalayan na ako'y nakangiti na.