❤️ chenchen, kimkai ve 10536 kişi daha beğendi
@oceanspcy: Baekhyun bey yeni ayıcıklarla yerimi doldurmaya çalışıyor
Not: Üstelik dün ayıcığın üzerinde uyuya kaldı!9274 Yorum:
A: Baek ve ayıcık shipliyorum
B: Baekayıcık forever ❤️
C: Adımdan daha fazla eminim ki o ayıları sen alıyorsun sonra da kendi hediyeni çok beğendiği için kıskanıyorsun 😒
D: Ya bebek misiniz siz ayıcığa sarılmış uyuyor salak 😭❤️
E: Ayının ifadesi bıktım bu amk salaklarından der gibi değil mi glemgkemvlrövöe
@baekhyunee: Ayıcıkları çok seviyorum ama sen favori ayıcığımsın hiçbiri senin kadar rahat değil 💖
F: Küpen çok güzelmiş oppa 😍
—
"Sonra işte bu bana inanmadı sallıyorsun falan diyor, ben de gittim dosyaları getirip önüne koydum. Bu bir bozuldu varya bozuk muz yemiş maymun kusmuğuna döndü."
Chanyeol anlattıklarıma ayı gibi gülerken yanınızdan geçenler değişik değişik bize bakıyordu. Yani neden de diyemem çünkü bildiğin kendinden geçmişti gülerken ve uyaramıyordum çünkü gülüşü beni kara delik gibi çekiyordu, kahkaha atmaktan geri kalamıyordum. Yanımıza gelen hostes Chanyeol'a kemerini bağlamasını söylediğinde zar zor durdurmuştu kendini, ben hala sırıtıyordum.
Chanyeol kemerini ayarlarken kafamı küçük pencereye çevirdim. İki yıldan sonra ikinci kez tanıştığımız şehre dönüyorduk. Doğduğum ve büyüdüğüm ülke de olsa şu an hatırladığım anıların yarısından daha fazlası Chanyeol'u kapsıyordu. Her sokağı bizim anılarımızla doluydu ve ben çok heyecanlıydım. Ailemize evlenme kararımızdan bahsettiğimizde inanılmaz büyük bir mutlulukla karşılamış ve hemen uçak bileti almışlardı. Bizi bu kadar benimsemeleri ve desteklemeleri her gece tanrıya teşekkürlerimi sunmama sebep oluyordu. Gerçekten seçilmiş ailelerimiz vardı ikimizin de.
Uçak hareketlendikten birkaç saniye sonra yanda duran elimin üzerinde bir el hissettiğimde tekrar sırıtarak Chanyeol'a döndüm. "Korkuyor mu minik bebeğim?"
Gözlerini devirirken mırıldandı. "Aynen, altıma edeceğim şimdi." Diğer elimi kafasına götürüp omzuma yaslarken mırıldanıyordum. "Oy oy kıyamam sana. Bir şeycik olmayacak, söz."
Uçak hız almaya başladığında Chanyeol karnıma hafif bir yumruk atıp homurdanırken ironik olarak kafasını olduğu yerde tuturak elimi sıkmaya devam ediyordu. Gerçekten kalkış ve inişlerde biraz korkuyordu ve ben bunu çok iyi biliyordum. "Kusmuk torbasına ihtiyacın var mı bebeğim?"
"Baekhyun seni uçağın tuvaletine kilitlerim, kes sesini." Tamam, o da benim korkularımı biliyordu.
Ben dalga geçmekten vaz geçmesem de bir yandan da saçalarını okşarken Chanyeol'un diğer yanındaki adam bize değişik bakışlar atıyordu. Uçak tamamen havalandığında ve kemer ikaz ışıkları söndüğünde Chanyeol kafasını kaldırıp derin bir nefes aldı. "Bak, bulutlar ne güzel duruyor."
Kahkaha atıp koluna vurdum. "Aynen Chanyeol, hiç korkmuyorsun."
Chanyeol kaşlarını çatmış konuşmaya hazırlanırken yanındaki adam konuştu. "Kardeş misiniz?"
Chanyeol kaşlarını düzeltip merakla yanındaki adama döndü. "Ah hayır," derken tekrar az önce bıraktığı elimi tuttu. "O benim kocam."
Ben oturduğum yerde erirken Chanyeol sırıtarak adama bakıyordu. Birkaç saniye sonra kafasına vurdum. "Evlenmedik daha."
Suratını asıp bana baktı. "Pratik yapıyorum, bozmasana. Bundan sonra seni hep böyle tanıtacağım, alışmam lazım."
Biz tartışırken adam rahatsız olduğunu belli eden bir öksürük sesiyle kemerini çözüp ayaklandı. Chanyeol adamın arkasından şaşkınca bakarken elini sıktım. "Buna da alışsan iyi edersin. Hatta daha kötülerine. Homofobikler genelde böyle sakin tepkiler vermez."
Dudaklarını büzüp arkasına yaslanırken modunun düştüğü ortadaydı. "Ne aptal insanlar var."
Kemerimi çözüp ona doğru uzanarak büzdüğü dudaklarına hafif bir öpücük bıraktım. "Farkında mısın bilmiyorum ama evlenme hazırlıkları için ailemizin yanına dönüyoruz. Chanyeol, evleneceğiz ya! Saçma sapan insanların moralini bozmasına izin verme aptal ayıcık."
Chanyeol gözleri parıldarken kollarını çözüp bana döndü. "Gerçekten! Sikeyim o aptal adamı sen benim kocam olacaksın."
Az önce öptüğüm dudağına vurdum kaşlarımı çatıp. "Konuştuklarına dikkat et. Ağzı bozuk bir baba mı olacaksın? Bebeğimin ahlakını bozmana izin veremem."
Chanyeol gözlerini kocaman açıp hızlıca iki eliyle de ağzını kapattığında kıkırdadım. Tam bir aptaldı. "Bebeğimize biraz küfür de öğretmeliyiz ama Baek, kendini koruması lazım yabancılardan."
Gözlerimi devirirken arkama yaslandım. "Küfür etmeden de kendini koruyabilir."
"Evet ama ederek daha iyi koruyabilir. Hem acaba erkek mi olacak kız mı?"
Gözlerimi kısıp sordum. "Hangisini isterdin?"
"Bunu çok düşündüm ama karar veremiyorum. Yani o kadar fazla planım var ki hepsini yapmam imkansız. Acil üç dört tane daha bebiş edinmeliyiz!"
Biz gülüşürken az önceki adam tiksinen bakışlarıyla yerine oturduğunda Chanyeol'a döndüm. "Yer değiştirelim mi? Başım döndü camdan bakarken."
Chanyeol cam kenarına geçtiğinde kafamı göğsüne yaslayıp saçma sapan Nasa anılarımı anlatmaya başladım. Ne zaman işim hakkında konuşmaya başlasam meraklı bir bebeğe dönüşüyordu çünkü. Belki biraz da ben hava atmayı seviyor olabilirdim tabii.
Ben buraya bir şey yazacaktım ama bölümü düzenlerken unuttum 😫
Şu an böyleyim ve daima böyle kalacak gibiyim:
Yorumlarınıza azıcık geç döneceğim affedin 🌸 İyi haftasonları hepinizeeee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ocean [bbh+pcy]
FanfictionBroccoli kitabının devamıdır. Arada mesajlaşırlar, arada paylaşım yaparlar, arada düz yazı olur... ama hep Chanyeol ve Baekhyun olur. 𝚌𝚘𝚟𝚎𝚛 𝚊𝚛𝚝: 𝚘𝚝𝚝𝚘 𝚍𝚒𝚡 - 𝚙𝚛𝚊𝚐𝚎𝚛𝚜𝚝𝚛𝚊𝚜𝚜𝚎 •𝚓𝚊𝚗𝚞𝚊𝚛𝚢, 𝟸𝟶𝟷𝟾•