Mr. Heartthrob meets Ms. Transferee.

Chapter 59

Madami kaming pinagusapan ni Albert ngunit sa buong paguusap namin wala akong ibang inisip kundi si Arjay. Hindi naman siguro masamang isipin ang taong ikakasal na hindi ba? Hindi niya naman malalaman na iniisip ko siya.

Ito na lang ang magagawa ko.

Albert and I talked most about the Philippines. Favorite places and things to do. He told me na Construction firm ang pinapatakbo niya ngayon since may ibang negosyong inaasikaso ang kapatid niya na hindi niya binabanggit ang pangalan saakin. Alam ko na man na kung sino 'yon. Siguro dahil iniisip niya na baka kahit sabihin niya naman saakin, hindi ko naman din kilala.

Sinabi niya rin saakin na may mag-ina na siya. May prinsesa na siya na naghihintay sa kaniya sa Pinas. Sadyang nagounta lang talaga siya sa Jaoan para sa business trio niya at bumili na rin siya ng bonsai dahil sa request ng asawa niya. Nakakatuwa naman talaga etong kaibigan ko sa panaginip ko.

Atsaka, may nagpasama rin daw sa kaniyang pumunta rito. Dahil may sadya rin naman siya, ay nagpatangay na lang. Iyon ata ang sinisilip niya mayat maya.

Nag kwento din ako ng mga dinanas ko kaya quits lang kame. Ang galing lang dahil kung kailan ako nahihirapan, nandyan siya para makinig. This guy is amazing.

Nangnagpaalam na kame sa isat isa, binigyan niya ako ng calling card. Agad ko itong nilagay sa bag ko at sumakay na ng sasakyan pauwi. Ang araw na ito ay napaka saya.

Nang naka uwi ako ay agad akong sinalubong ng mahipit na yakap ni Mama. "Kamusta ang pamamasyal, anak?" Mahinahon niyang tanong. Bakas ang napawing pagaalala sa tinig niya.

Ngumiti ako kay mama. "Ayos lang man. Naoaka ganda ng araw para mamasyal. Feeling ko nga e para saakin talaga ang araw na ito." Sabi ko.

Sumulpot galing sa kusina si kuya dala dala ang chopstick na may sushi na kaagad niyang sinubo saakin. I chew the sushi on at ngumiti kay kuya. Sinenyasan ko siya ng 'okay' at tumango.

"May nakilala ka ba sa pamamasyal mo beh?" Tanong ni Kuya Marco.

Yakap yakap ko si Mama sa gilid ko habang sinusundan si Kuya sa kusina. "May nakilala akong taga Pinas kuya. Bale, noong nasa bonsai garden na ako noon. Nanggaling raw siya sa business trip e. Tapos, bumili siya ng maraming bonsai kuya na milliones ang halaga. Ang yaman lang." Mangha kong kwento.

"Hiningan mo sana ng number bunso para naman matawagan mo kung nasa pinas ka na." Ani mama.

"Ay! Nagbigay siya ng calling card Ma. Pero baka rin hindi na ako tumawag kasi may mag-ina na iyon mama e. Bale, ang asawa niya rin ang humiling ng bonsai. Mahilig ata sa halaman e."

Humiwalay ako kay mama at umupo na sa sikya ko sa dining table.

"Ay, wala namang malisya kapag tumawag ka  anak. Siempre, siya ang una mong nakilala dito sa Japan kaya dapat sabihan mo siyang nasa Pinas ka. 'Yon lang naman anak." Ani Mama na kinuha ang mga potahe at dinala sa kung saan.

"Saan tayo kakain, mama?"

"Sa balkonahe tayo kakain anak." At dumiretso na siya roon.

I lean on to the dining table habang pinagmamasdan si kuyang hinahanda ang iba pang pagkain. Seryoso pala talaga si kuya sa celebration. Kuya never break his words. Kung lalake lang ata talaga ito ay madami na itong naging admirer. Ang galing namab kasi sa lahat ng bagay.