Aaron's POV
The moment I saw her face. My mind was f*cked up. Damn! I wanna hug her so tight and kiss her. There's one thing I've realized. And that is...
I still love her and that feeling never change since then. Pero hindi na kami pwede.
She's married already and I'm now committed as well. I don't wanna be selfish. What about Eunice? I know she loves me very much and I don't wanna hurt her. Alam niya ang nakaraan ko at tinanggap niya yun.
Yeah, I've missed Alexandra so much. Pero ngayong nakita ko na siya kasama yung lalaking pinagpalit niya sa akin ay parang nanumbalik lahat ng sakit na naramdaman ko noon. I actually wanna punch his face at bawiin sa kanya si Alexandra pero hindi maaari at wala naman akong karaptan na.
Dapat kalimutan ko na siya at mag-focus nalang sa nalalapit na kasal ko at sa buhay ko ngayon.
"Babe?~" Eunice waved in front of me. "Ang sabi ko, kung okay lang ba sa akin tong gown na'to?" she said habang pinapakita niya sa akin ang sinusukat niyang wedding gown.
"Yeah, maganda. Bagay sayo." I response.
"Talaga ba babe? Pero ayoko nito. Mejo hindi maganda yung design." Sabi niya tsaka pumasok na ulit sa fitting room para magpalit.
Hay kanina pa kami dito and wala parin siyang napipili. May appointment pa ako with Mr.Tanaka ng lunch and it's already quarter to 11 o'clock.
Alexandra's POV
"Bye Mommy! We love you so much." Ani nung dalawa tsaka sabay akong hinalikan sa magkabilaang pisngi at nagtatakbo na pasakay sa school bus nila kasama si manang.
"Mag-iingat kayo ha!" Pahabol ko naman at kumaway narin sa kanila habang abot tenga ang ngiti ko choss. It just that...I'm very luck to have them in my life. Ang sweet ng mga anak ko, sana hindi sila magbago hanggang paglaki nila.
Pumasok na din ako sa kotse tsaka nagsimulang magdrive. May lunch meeting kasi ako ngayon kay Mr.Tanaka. I hope ma-convince ko siya. Hindi kasi kami nagkausap last night kaya binigyan niya nalang ako ng calling card niya at sinabi niyang maglunch kami outside ngayon para madiscuss ko narin sa kanya yung proposal ko. I'm little bit nervous geez!
~*~
Bigating tao yung kikitain ko kaya inasahan ko ng sa isang social na restaurant ang reservation niya.
Walang ingay dito dahil nasa loob kami ng lungga charot. Nasa isang room kami kumbaga VIP ang datingan. Hindi katulad ng typical na restaurant na nakikita mo yung ibang customer. Well, makakapag usap kami nito ng maayos kung ganun.
Mejo napaaga ata ako at wala parin si Mr.Tanaka. Oh geez sana magawa ko'to ng tama.
A minutes after... nakaramdam ako ng init. Nakamax naman na sana yung Aircon pero bakit mainit? Napatingin ako sa relo ko. 11:40 palang naman. Panandalian ko na munang tinanggal yung suit ko leaving the white sleeveless na pinatungan ko ng suit.
Aaron's POV
"Uhm yes sir? What can I do for you?" Alertong sabi nung babaeng empleyado ng restaurant ng mapansing may hinahanap ako.
"I'm looking for Mr.Tanaka." sagot ko naman.
"What's your name sir?" Tanong nito.
"Aaron Keith Cortez Del Castillo." I answered it completely. At tila hinanap niya ata ang pangalan ko sa bitbit nitong tab.
"Okay po, this way sir." She said while ini-extend niya ang left arm niya at tila sinasabi nitong sundan ko siya.
"Thanks." Sabi ko sa empleyado nung restaurant tsaka ko binuksan yung pinto.
BINABASA MO ANG
CAPTIVATED (COMPLETED)
Teen FictionCrush is paghanga, iyon ang sabi nila. Oo, nagsisimula ang lahat sa paghanga hanggang sa lumalalim. Paano kapag malalim na? Crush pa rin ba ang tawag doon? There's a girl who have a huge crush with her schoolmate. Well, it's normal. I mean-90% of a...