Alexandra's POV
Isang linggo narin pala ang nakalipas. Nakapag-adjust narin ako sa bago kong environment sa trabaho. Pina-enroll ko na din sa kindergarten yung kambal ko. Tuwang tuwa sila at nag-aaral na din sila. Si manang ang naghahatid at nagbabantay sa kanila sa school at sinusundo ko naman every 4 o'clock out ko na din from work.
Busy na din si Nik kaya minsan nalang siya pumupunta sa bahay pero araw-araw ko naman siya nakikita sa office.
"Caramel Macchiato for miss Alexandra!" narinig kong sabi nung barista.
Tumayo na ako tsaka nagtungo sa counter para kunin ang order ko.
"Thanks." Sabi ko pagkakuha ng order ko tsaka lumabas na ng coffee shop.
Out ko na kasi sa work and susunduin ko yung babies ko and I'm a little bit sleepy kaya dumaan na muna ako dito sa coffee shop na few steps away nalang sa school nila.
Pinark ko na yung kotse and started to sip my coffee habang inaantay sila.
Bahagya akong napatingin sa relo dahil parang ang tagal nila lumabas and yeah they are 10 minutes late already.
Lumabas na ako ng kotse at naglakad patungo sa classroom nila. Napansin kong naglabasan na nga yung ibang bata pero hindi ko parin sila nakikita kaya pumasok na ako. And what the heck? O.O
"HOY! BAKIT MO SINISIGAWAN ANG MGA ANAK KO?" bahagya kong naitulak ng hindi kalakasan yung babaeng mukhang hilaw na sinaing dahil naabutan ko siyang sinisigawan ang mga anak ko.
"How dare you!" She blurted.
"Mommy..." napaakap naman sakin sina Kled at Taliyah at panay na ang iyak.
"How dare you, how dare you ka jan! Bakit mo sinisigawan ang mga anak? Gaga ka ba?" Naku nanggigigil talaga ako sa babaeng 'to baka masakal ko 'to pag hindi ako nakapagpigil.
Bahagya ko ding inakap yung kambal tsaka pinuwesto sa may likuran ko. Bakas din sa mukha ng nanny nila ang pamumutla at tila natakot din sa hilaw na sinaing na 'to.
"Oh~ so you are the mother. Can't you see? Pinagtulungan ng mga anak mo ang kapatid ko." napatingin ako sa batang babae na kasama niya at magulo nga ang buhok nito at tila kagagaling lang sa sabunutan.
"No mommy. She's lying. She's the one who started it." Ani naman ni Taliyah na humihikbi pa habang tinuturo yung batang babae.
"You deserve it. I don't like you kasi wala kayong Daddy!" Ani naman nung batang babae. Aba may pinagmahanahan nga naman.
"Poor bastard..." pabulong namang sabi nung hilaw na sinaing habang iniirapan ako.
Tatalikod na sana sila nang biglang nahablot ng nanginginig kong mga kamay ang kulay abu nitong buhok.
"Ahhhhh!" She half-yelled in pain.
"Anong sinabi mo ha? Wag na wag mong matawag tawag na bastard ang mga anak ko kung ayaw mong ilibing kita ng buhay!!!" Gigil na sabi habang patuloy parin ang sabunutan scene namin.
Walang hiya 'tong babaeng to inuubos ang pasensya ko. Hindi ko nga pinapakagat sa lamok yung mga anak ko tapos gaganunin lang niya hmp!
Pareho naming inirapan ang isa't-isa ng lumabas kami ng classroom. Mabuti nalang at inawat kami ng ibang parents kung hindi baka uuwi siyang dalawang hibla nalang ng buhok ang natitira sa ulo niya.
I took a deep breath ng makapasok ako sa kotse.
"Mommy are you okay?" Tanong ni Kled sa akin.
BINABASA MO ANG
CAPTIVATED (COMPLETED)
Novela JuvenilCrush is paghanga, iyon ang sabi nila. Oo, nagsisimula ang lahat sa paghanga hanggang sa lumalalim. Paano kapag malalim na? Crush pa rin ba ang tawag doon? There's a girl who have a huge crush with her schoolmate. Well, it's normal. I mean-90% of a...