🎉23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı Kutlu Olsun🎉
Feyzullahtan
Ateş gittikten sonra suyla kalmıştık. Gözünü kırpmadan bana bakıyordu. "Ne bakiyosun ?" Dedim siritarak. "Biz bir yere gidicektik sanki?" Dedi.
"Ben unut..." lafımı tamamlayamadan bizim oradan ağlayarak çıkan ateşe takıldı gözüm. Suya kafamla atesi gösterdim. Hemen kalktı ve yanına gitti.
Bende nazlının yanına ne olmuştu ki şimdi? Kapısını çaldım. "Nazlı. Gelebilirmiyim" diye sordum. "Gel." Diyince içeri girdim ve sessizce kapıyı kapattım.
Nazlı yatağının üstünde oturmuş müzik dinliyordu. "Nazlı? Ne oluyor? Ateş niye agliyordu?" Diye sordum. Dudağını buzdü. "Bilmem ki. Biraz önce ona ayrılmak istediğimi söyledim ondan olabilir." Dedi umursamaz bir şekilde.
"Ne!?" Diye bağırdım. Kulağını tuttu. "Of ne bagiriyosun ya!" Dedi. "Şunu doğru düzgün anlatsana nazlı." Dedim. "Anlatılacak bir şey yok. Artık onu sevmiyorum. Bilmiyorum belkide hiç sevmemisim. Hepsi bu."
Sudan
"Ya ateş dursana!" Diye bağırdım ve adimlarimi daha da hizlandirdim. Sonunda atesi yakalamayı başarmıştım. "Ne oluyo?" Dedim.
"Yok bir şey" dedi gözyaşlarını silmeye çalışarak. "Ateş bak ya simdi anlatirsin ya da gün boyu basının etini yerim!" Dedim.
"Su... Nazlı beni sevmiyormus." Diye bildi sadece. "Yok artik! Nasıl yani?" Diye sordum şaşkın bir şekilde. "Öyle işte."dedi ve "tamam sen şimdi içeri geç benim biraz isim var gelicem birazdan" dedim ve atesi içeri gönderdikten sonra müstemilata gittim.
Kapıyı eylem açtı. "Nazlı nerde?" Diye sordum. "Allah Allah bugünde herkes..." lafini bitirmesine izin vermeden "Tamam ben bulurum"dedim ve içeriye girdim.
Nazlının odasına gittim. Kapıyı çalmadan direk içeriye girdim. İçeride feyzullah ve nazlı vardı. Ikisinde afallamis bir şekilde bana bakıyordu.
"Sen ne yapmaya calisiyosun ha!"Diye bağırdım nazlıya. Hiçbir şey dememisti sadece bos bos yuzüme bakıyordu.
"Amacın ne? Mutlumusun? Sen benim abimin hayatını mahvetmek için mi geldin! Yıkmışsın onu." Dedim. O sırada bagirismalarimiza eylemde geldi.
"Sşs tamam sakin." Diyerek feyzullah beni tutmaya çalışıyordu. Nazlının ağzından sadece iki kelime döküldü. "Özür dilerim."
Feyzullah beni dışarıya çıkardı. Biraz sakinlesmistim. Birden atesi o halde görünce kendime hakim olamamistim .
Nazlidan
Gozyaslarimi daha fazla tutamamistim gozlerimden bir iki damla suzulmustu ki bacaklarim titremeye başladı. Yatağına oturdum sakince. Sonra eyleme baktım Onun yanında aglayamazdim.
"Beni biraz yalnız birakirmisin?" Diye sordum çaresizce. Tam itiraz edicekti ki "lütfen eylem yalvarıyorum sana." Dedim hickiriklarimi saklamaya çalışarak.
Kafasını salladı ve dışarıya çıktı. Disariya çıktığı an hickiriklarim daha da şiddetlendi sesimin çıkmasını olabildiğince engellemeye çalışıyordum.
Telefonuma gelen mesaja baktım. Alptendi. "Aferin sana sevgilim. Bak şimdi anlaşmaya başladık." Yaziyordu.
Ardından bir mesaj daha geldi. "Seni sana ilk kez seni sevdiğimi söylediğim yerde bekliyor olucam sevgilim." Yaziyordu.
Hemen üstümü giydim ve o mekana gittim. Etrafta kimse yoktu bir kaç dakika sonra geldi ve karşıma oturdu. "Hoşgeldin." Gerizekalı. "Nasılsın bakalım?"
"Konusmiyicakmisin?" Dedi. "Ne istiyosun?" Dedim. "Seni." Dedi sırıtarak. "Bak Alp sen beni aldattin hem de en yakin arkadasimla.
"Pişman oldum ama."dedi dudaklarını büzerek. "Umarım seni affedicegimi dusunmuyosundur." Dedim. "Aynen öyle olucak bitanem." Dedi ve elimi tuttu hemen çektim elimi.
"Bu kadar saçmalık yeter!" Dedim ve kalkip mekandan çıktım. Eve geldigimde. Odamda ateşle karşılaşmayı beklemiyordum.
Kalktı ve elindeki fotoğrafları yüzüme doğru fırlattı. "Bunun için mi terkettin beni ha?" Dedi. Fotoğraflara baktığımda alple benim nisanliyken çekilmiş fotografalarimiz olduğunu gördüm.
"Bunlar eski!" Diye bağırdım. "Ama bu yeni!" Diye telefonunu çıkardı ve bugün Alpin tam elimi tuttuğu zamanda çekilmiş bir fotoğrafti.
Selam!
Bölümü nasıl buldunuz?
Sizce kitap nasıl gidiyor?
