Sudan
Bir kaç günlüğüne bizim dağ evimize gelmiştik. Atesede moral olur diye ama geldigimizden beri odasından çıkmıyordu.
Nazlıyı bahçede tek başına görünce yanına gitmeye karar verdim. Yere oturmuştu.
Kafasını ise bacaklarına gömmüştü. "Nazlı?"Dedim. Kafasını kaldırınca ağladığını gördüm.
Ve ona sarıldım. Bende gözyaşlarımı serbest bırakmıştım. "Tamam sakin ol."dedim gözyaşlarımı silerek.
"Ateşi hiç bu kadar çaresiz görmemiştim. Bu da benim canımı sıkıyor."dedim.
"Benimde. Ama yapabileceğimiz bir şey yok yapabileceğimiz tek şey onun yanında olmak ve hastalığını unutmasini sağlamak."dedim.
Eylemde yanımıza geldi ve başımızda dikildi. "Siz iki sümuklüler acikmadinizmi ya sabahtan beri hiçbir şey yemiyoruz. Hadi mutfağa."dedi.
"Eylem git başımızdan."dedim. Eylem "Kalkın dedim!"Diye bagirinca ikimizde ayağa kalktık.
"Düşünün onume! "Dedi eliyle içeriyi göstererek. Önde su arkada ben benim arkamda da eylem içeriye girdik.
Feyzo ve fethi oturma odasında oturuyordu. "Biliyomusunz Feyzo harika yemekler yapar."dedi nazlı.
Hepimiz ona dönünce gözlerini kocaman açtı. "Ne diyon kizim sen ben ve yemek yapmak."dedi.
"Evet kesinlikle öyle."dedi eylem. "Hadi feyzo ya bizimi kirıcan. "Dedi eylem.
"Üf iyi bakın zehirlenirseniz suçu bana atmak yok."dedi feyzullah ve mutfağa doğru ilerledi.
"Su zehirlenmeyelim canım."dedi nazlı bana mutfağı göstererek. "Ne?"Dedim anlamamış gibi.
"Git diyo git."dedi eylem. "He tamam."dedim ve bende mutfağa girdim.
Elindeki domatese ve bicaga yabancı madde gibi bakıyordu. Gittim ve elinden aldım.
"Ilk defa mi gorüyosun. "Diye dalga geçerek. Domatesleri dogramaya başladım.
"Ha ha çok komik. Sanki sen çok güzel yemek yapiyosun."dedi feyzullah. "Yapıyorum tabii."dedim.
"He he kesin öyledir."diyince kafamı kaldırdım ve ona baktım."bak çocuk elimde bıçak var konuşmalarına dikkat et yoksa acimam !"Dedim sinirle.
Feyzullah hemen ellerini kaldırdı "Tamam tamam bi sey demedik."dedi. "Ha şöyle yola gel."dedim gülerek.
Nazlıdan
Eylemle fethiyle başbaşa kalınca kendimi o ikisinin yanında sap gibi hissettim. Halbu ki degilim.
Eylem fethinin dizlerine yattı ve fethi de eylem'in saçlarını okşuyordu.
Bende Ateşin yanına gitmeye karar verdim. Yanına gittim ve kapıyı çaldım içeriden ses gelmeyince içeriye girdim.
Yatağının üstünde oturmuş bacaklarını kendine doğru çekmişti. "Sevgilim..."dedim odaya girerken.
Bana bakmadı. Gittim ve yanına oturdum. "Geldigimizden beri odandan çikmadin aşağıya gelsene. Kendimi sap gibi hissediyorum."dedim gülerek ama o gulmemisti.
"Ateş yapma böyle."dedim elini tutarak. "Kendimi iyi hissetmiyorum."dedi sadece.
"Neyin var. "Diye sordum. Hızlı bir sekilde kalktı ve camın oraya gitti. Hızlı hızlı nefes alıp veriyordu.
"Ateş iyimisin? Korkutuyorsun beni."dedim yanına giderek. "Çık odamdan. "Dedi kisik bir sesle.
"Ateş..."dedim. "Çık nazlı çik yoksa sana zarar vericem."dedi benden uzaklaşarak.
"Ya noluyo ya! Doktorun kriz dediği şey mi bu!?"Dedim sinirle hiçbir şey anlamamak beni sinirlendiriyordu.
"Bilmiyorum! Anladın mi bilmiyorum!"Diye bagirinca sicradim. "Tamam ateş sakin ol çıkıyorum."dedim ve odasından çıktım.
Onu böyle görmeye alışmak istemiyordum. Benim için canını verebilecek olan adam şimdi geçmiş karşıma sana zarar verebilirim diyor buna alisamam.
Selam gençler!
Ne zaman final olacağını bilmiyorum ama
Final bölümü kafamda belli.
Bir iyi son birde kötü son olucak.
Benim kafamdaki tabii ki kötü son xkdhxkchchhch
Neyse bölümü nasıl buldunuz?💕💕
