Hayat'ın kutup yıldızları (Tamamlandı)

*Bölüm 5*

Vote ve yorum yapmayı unutmayın. Sizi seviyorum.🐾🐾

Keyifli okumalar.🐳

5.bölüm:

Aradan 5 sene geçmişti. Halam yattığı hastanede hayatını kaybetmiş, Babannem için hayat durmuştu. Ben artık 12 yaşındaydım. Aslı 8 Yıldız ise...

Evet yıldız;onun adını Yıldız koymuştuk.

ben ve Aslı gene yatakta yan yana yatıyorduk. Çünkü Aslı, kargalardan korkuyordu.

Kapı çaldı. Hiç kalkacak gibi değildim,annemin açmasını bekledim. Kapıyı açtı. Sesleri dinleştiriyordum. Bu ses ev sahibimizin sesiydi.

-Çabuk! Çıkın yeni kiracı buldum! Artık burada yaşayamaycaksınız.
Sizin on katınızı veriyor.

Bunu hep derdi aslında. Ama bu sefer ciddiydi. Çünkü kapının önünde nakliyatçı,ve yeni kiracılar vardı.

Bir anda fırladım.
-3 aydır kira ödemiyor sunuz. Bunu yapmaya hakkım var.

Nakliyatçılar içeri girdi. Koltuklardan başladılar. Yıldız ise o mavi gözlerinin çapağını ovuşturarak yanıma geldi.

Abla! Burada noluyoy.(n'oluyor).
Ben "yok bişey ablacığım. " Dedim. Ve babannemin kucağına verdim.

Babannemin umrunda değildi. Dünya yansa kılını kıpırdatmayacaktı.

Ve biz artık sokakta mı kalacaktık? Artık bazı şeyleri daha iyi anlaya biliyordum. Bu soruyu annemede sordum.
Oda artık beni geçiştirmiyordu. Bana:
-Galiba kızım. dedi.

N'olacaktı. Evimizi bırakıp, okulumuzu bırakıp, arkadaşlarınızı bırakıp başka bir yerlere mi gidecektik?

O gece otelde kaldık eşyalar mı? O konuda hiç bi fikrim yok. O iğrenç eşyalara ne olduğunu hiç merak etmiyorum.

Babam; "Hemen ev bakmaya dışarı çıkacağım. " Dedi.

Babannem babamın sözü biter bitmez;
-Ben buralarda sürünemem. Siz ev bulana kadar kardeşimde kalacağım. Beni ev bulunca çağırırsınız dedi ve çıktı.

Ben bile şaşırmıştım. Ama daha iyi olmuştu rahat rahat çizgi film izleyecektim.

1 hafta sonra babam sonunda ev buldu. Çok mutlu olmuştuk. Ama arkadaşlarımdan ayrılacaktım. Bu beni çok üzüyordu. Keşke arkadaşlarımda bizimle aynı yere taşınsalardi.

Ev en üst kattaydı. Bina zaten 3 katlıydı. Büyüktü. Bize üçümüze Aslı Yıldız ve bana çok büyük bir oda düşüyordu.

Hastanenin bahçesinin çam ağaçları camımızın dibindeydi. Ama bazende bu güzel kuş sesleri harici ağlama sesleri de geliyordu. Bir de geceleri her zaman köpek sesleri geliyordu.
Ben köpeklerden çok korkardım.

#Aslı#
Aslı:beyaz tenli, annem gibi ela gözlü ve saçları sarı. Yaşına göre çok olgun,onunla 20 yaşındaki bir kızın gayet rahat dertleşebileceği ve bir o kadarda gülebileceği bir kız. Bazen en zor, en üzücü anlarda bizi kahkahaya boğabiliyor. Ve benim en iyi dert ortağım ,hem arkadaşım. Hem kardeşim...

*yıldız*
Yıldız'mı? annemin kutup yıldızı,neden mi? Annemin annesinin öldüğü, annemin çöktüğü ve en kötü zamanlarımızın geçtiği bir zaman da geldi. Gecemize yön gösteren kutup yıldızı oldu.Annem onunla güçlendi, onunla mutlu oldu. Benim mavi denizim.

Artık hayatımız çok güzeldi. Babannem sakinleşmiş,kendi kabuğuna çekilmiş,biz ise tam bir aile olmuştuk.
Tabii ki babamda daha önce farketmediğimiz o değişimi görene kadar....

#arkadaşlar bir dahaki bölmü daha uzun tutacağım. Yorum yapmayı eleştirmeyi unutmayın.