*Bölüm 31*

32 5 0
                                    

Keyifli okumalar💐

31. Bölüm:

Aslı'nın ağzından;

Yani iki gün sonra bir teşekkür partisi vereceğiz. Her şey düzelmiş gibi, Burak iyileşti, Sinan'ın sesi çıkmıyor ve Kıvanç'ın da. Ali hapise girdi. Böyle diyince fırtına öncesi sessizlik gibi gözüküyor ama belki onlarında artık yapacak bir şeyleri kalmadı. Sonuç olarak Burak her şeyi öğrendi. İşin ilginç tarafı Burak'ın annesi bunu normal karşıladı neredeyse.

Burak'a mesaj atmalıyım. Annesi onu o eve götürmüş olamaz herhalde.

-Selam Burak Neredesin?

5dakika sürmeden geriye cevap geldi.

-İyiyim, annem bizi babamın senelerce bizi kandırıp, metresini karşı komşumuz yaptığı eve getirdi. Yarın sabah buradan taşınıyorum.

-Nereye gideceksin?

-Şimdilik Mete'de idare edeceğim. Sonra bir ev kiralarım. Annemde o lanet adamla baş başa kalsın.

-Sinan orada mı?

-Hayır, yurt dışındaymış. Olanlardan haberi var mı bilmiyorum. Ama olursa ne olacak onu tahmin edebiliyorum.

-Ben edemiyorum.

-Neyse şuan  uyumalısın. Yarın seni okula gitmek için kapının önünden alacağım.

-Tamam iyi geceler sevgilim.

-İyi geceler.  Aslı reyis.

Artık fırtına öncesi sessizlik olduğundan eminim. Ama ondan korkmuyorum. Çünkü ben yalnız değilim. Başım derde girse ablam var annem var Yıldız Bulut var. Hatta Yağız abi var. En önemlisi Burak var. Bitmedi Enes var Mete var. Benim sırtım yere gelmez Sinan efendi, geleceğin varsa göreceğin var.

***
Nihayet güzel bir sabaha gözümü açmıştım. Sanırım kapı yumruklanmıyor biri hapse de girmiyor. Sadece kalp ritmini bozacak bir pişi kokusu geliyor.

Hemen üstüme okula gitmek için güzel bir elbise taktım. Uzun çiçekli bir elbise giyindim. Pembe tonlar ağırlıklıydı. Siyah bir sandalet taktım. Ve saçımı balık sırtı yapması için ablamın odasına gittim. Hafifçe kapıyı tıklattım.

-Ablaların en güzeli, girebilir miyim?

-Tabii ki kardeşlerin en cadalozu.

Arkamı döndüğümde Yıldız tam arkamdaydı ve ödüm kopmuştu.

-Kız ödümü koparttın.

-Bende bu güzel ablaların arasına katılmak için geldim.

-Tabii ki, küçükler önden.

Yıldız da okul formasını giyinmiş saçını tek bir teli kıvrılmayacak şekilde düzleştirmişti.

Ablamda dizlerinin hizasında yeşil bir elbise giyinmişti. Saçları dalgalıydı. Benim gibi yüzünde hiç makyaj yoktu.

-Abla saçımı balık sırtı örer misin diye soracaktım?

-Tabii ki ama hızlı ol okula yetişeceğim.

Biz gülüşerek odada dururken annemin o insana huzur veren sesi kulağıma gelmeye başladı.

-Kızlar haydi pişiler hazır soğutmayın.

Hepimiz aynı anda "Tamam annelerin bir tanesi" diye karşılık verdik.

Şansın bugün benden yana olacağına dair içinde bana huzur veren bir rahatlık vardı.

Hayat'ın kutup yıldızları (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin