*Bölüm 11*

193 100 61
                                    

Arkadaşlar bana yorum yapıp oy vererek destek olabilirsiniz. Karakterlerin hayatlarına giren insanları resimlerle beraber anlatmaya başladım. Bu bölüm multi Peri olacak. 12. Bölümde multi Yıldız var ve biz çok kötü bir sürpriz bekliyor olacak._yüşra

Keyifli okumalar.🌚

11. Bölüm:

Peri;

-Ne konuşacaksın ki?

-o,o m-mektup, ben onu.

Çok heyecanlı gibiydi konuşurken. Elini sürekli havada sallıyordu.

Arkadan beyza buraya doğru koşarak geldi. Nefes nefese bir şekilde;

- Yağıız!! Aşkım burada mıydın?. Peri, Sende mi çıktın okuldan?

Yağız elini saçlarında gezdirdikten sonra sinirli bir şekilde;

-Beyza sana okulda beklemeni söylemiştim.

Çok utanmıştım. Araya kara çalı gibi girdim. Hızlıca oradan uzaklaşmak istemiştim. Kahretsin,lanet olsun. Benim bu şanssızlığım ne olacak.
Kafamı çevirdim. Tam gidecekken eli elime değdi. Nasıl anlatılır bilmiyorum. Ama o an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.
Yağmurun sesiyle,Koşarken ağlama sesim karışmıştı. Bu his neyin nesiydi? Neden böyleydim ben?

Keşke o mektup bana gelmiş olsaydı. Allah'ım ben ne diyorum. Sırıl sıklamdım. Bizim evin aşağısında ki çocuk parkına geldim. Banklar çok ıslaktı. Ama bende çok ıslaktım. Bir şey değişmedi. Oturdum. Ellerimi saçlarımın arasından gezdirdim. Başka bir şey düşünmek istiyordum. Ama aklıma elinin elime değdiği o an geliyordu. Bana ne oluyor?
Aslı'yı aramalıyım beni en iyi o anlar.

-efendim abla. Abla neler oldu inanamıyacaksın. Anlatıyorum dinle. Bir belaya bulaştım. 5 bela yani şöyle 5li bela desem daha iyi. Bana etmediklerini bırakmadılar. Sular mı dökülmediler? Tehditler mi etmediler? Hele o Burak en kötüsü o.

Alo-alo abla. Ne diyosun bu duruma?

-Aslı sen ne diyorsun. Üniversite orası lise değil. Az büyü ama.

- sen ne diyecektin?

-Ne, ne diyecektim?

- Abla beni aradın ya. Neyse şuan eve geçiyorum.

-Boşver ya. Aynen evde görüşürüz.

Evet Aslı'nın derdi baya başından aşkın gibi görünüyor. Artık eve gitsem iyi olacak.

Rüzgar yüzüme sert sert çarparken, montumun içinden derine nüfus eden yağmur üşümeme sebep oluyordu.

Yavaş yavaş yürüdüm, sanki acelem yok gibi. Kapıyı büyük bir hassasiyetle açtım.
Annem sorguya çekmeden
İçeri girer girmez anahtarı kapının yanında ki masaya bıraktım.

Benim ve Aslı'nın odası yukarıda, annemin ve Yıldız'ın odası aşağıda.

Tam merdivenler deyim ki;

-Peri bir selam sabah yok mu? Kız gel buraya niye geç kaldın. Alooo!
Arkamdan anneme dönük bir vaziyetteydim

Cevap vermek zorundayım düşün düşün.

- otobüs bozuldu,yürümek zorunda kaldım. Çok yorgunum biraz yatacağım.

Sanırım cevabım tatmin etti annemi ,cevap vermediğine göre.

Hemen kıyafetlerimi çıkarttım. Unicorn'lu pijamalarımı taktım. Yatağa arkam dönük bir şekilde kendimi bıraktım. Ve ellerimi karmıma koydum. Tavanda olan yıldızlara özellikle kutup yıldızına bakmaya başladım. Hemen o an geldi aklıma, suratı, mimikleri, bakışı, gülüşü ve Beyza. Beyza'yla kanka , can dostu değiliz,ama onunla iyi anlaşıyoruz. Ki keza düşmanım dahi olsa sevgilisine yan gözle bakmam. Ama ben Beyza'yı bilmeden etkilendim Yağız'dan ama artık düşünmemem lazım. Kapı bir anda tıklanmaya başlandığı an doğruldum.

Hayat'ın kutup yıldızları (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin