Hayat'ın kutup yıldızları (Tamamlandı)

*Bölüm 30*

Keyifli okumalar💞

30. Bölüm:

Aslı'nın ağzından;

Ona inanmıştım, bir an kardeşini gerçekten özlediğini sanmıştım. Yanılmışım, büyük yanılmışım.

-imdaaat!

Gelen sesle arkamı döndüğüm de Kıvanç Peri'yi duvara sıkıştırmıştı.  Ali ise öylece durup Burak'a bakıyordu.
Gömleğimden yırttığım bir parca kumaşı Burak'ın karnına bastıktan sonra ablamı kurtarmak için ayağa kalktım.

-Ablamı bırak seni pislik sapık.

Yaşadığım şoku hala atlatamamıştım. Kıvanç'ı durdurmak için koşuyordum ki Ali beni tuttu. Bu kadar vicdansız olamazdı benim arkadaşım. Ben böylesine kötü birisiyle nasıl arkadaş olmuştum?

-Bırak beni, bu kadar vicdansız olma Ali. Sana ne oldu? Benim saf beni koruyan arkadaşım nerede ha?

Konuşmuyordu. Birden ağlamaya başladı ve belimi tutan ellerini geri çekti. Ablamı o adamın elinden nasıl kurtaracaktım ki?

Kıvanç'ın kollarından tutmaya çalıştım ama beni bir çırpıda yere fırlatmıştı. Arkamı döndüğümde Ali Burak'ın başında ağlıyordu. Bir anda hırsla aya kalktı ve Kıvanç'ı durdurmak için ona doğru koşmaya başladı fakat Kıvanç'ın tek yumruğuyla yere, benim yanına yapışmıştı. Bir anda ağlayarak;

-Böyle olacağını bilmiyordum, pişman olacağımı bilmiyordum beni gaza getirdi.

Ona cevap vermemiştim. Ben Burak'a bakarken Kıvanç'ın sesinin yanında Yağız'ın ki de geliyordu. Yağız gelmişti.  Kıvanç'ı ölesiye dövüyordu. Ali yanımdan fırlayıp Yağız'ın yanına gitti. Ali'de Yağız'la beraber Kıvanç'ı dövmeye başlamıştı. Yağız burada olduğumuzu nasıl öğrenmişti.
Hemen ablamın yanına koştum. Korkudan kaskatı kesilmişti. O an Kıvanç'ı öldürmek istemiştim.

Ağlıyordu ve çok korkmuştu. Konuşmaya çalıştı ama başaramadı. Göz yaşları dilini mağlup etmişti. Kıvanç'ı yere serdikten sonra Yağız hızla Burak'ın yanına koştu. Burak'ın kolunu kendi omzuna yerleştirip belinden kavradı. Ali de bu sıra da Kıvanç'ın ellerini bağlıyordu. Ayağa kalktı.

-Bu onu çok tutmaz, hemen gitmeliyiz buradan. Arabanın anahtarını aldım.

Ablam korkudan Tir tir titriyordu. Arabaya vardığımızda aynı korkuyu Burak ve Ali'nin gözünde de gördüm. Muhtemelen aynı korku benim de gözümde vardır.  Her şey benim hatamdı. Hem de her şey. Eğer ben Burak'ın yanına gitmeseydim Sinan'ın kötü oyunlarının parçası olup nezaret haneyi boylamıyacaktım.

Ablam benim için canını bile verir ama bunu hiç hak etmemişti.

Burak dizimde, ablam yanımdaydı. Kanaması hiç durmuyordu. Ali artık benim için bitmişti ama şuan o da ağlıyordu. Pişman olduğum her halinden belliydi. Her şey o Kıvanç pisliğinin işiydi.

-O, o öldü mü?

Ablam o zamandan beri ilk defa konuşmuştu. Yağız hemen cevap verdi.

-Hayır sadece bayıldı. Çoktan uyanmıştır bile.

Kötüye bir şey olmaz tabii ki. Yağız buraya gelmeseydi, şuanda her şey daha da kötüydü.

-peki sen burada olduğumuzu nasıl öğrendin?

Ablam tam da aklımda ki soruyu sormuştu Yağız'a

-Yıldız, ben sizin evden gittikten sonra beni aradı ve her şeyi anlattı. Bende sizi takip ettim. Yanınıza gelseydim beni istemeyecktiniz bu sefer takip etmem zorlaşırdı.