16.Bölüm - Alışveriş

7.4K 266 128
                                    

Selam ben geldiiim :) Voteler aynı olsa da yorumlar eskiye göre baya artışta. Yorum ve vote veren herkese teşekkürler. Bu bölümü @buzperisii'ne ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin.

***

Bilmem kaçıncı mağazaya daha girdik. Gelgitler yaşayan Mükerrem teyzemiz başta en ucuz kıyafetleri seçmeye kalksa da sonunda birsürü pahalı kıyafetler almıştı bize. Kasada ödeme yapmaya kalkacakken kadın neredeyse beni dövecekti! :

-Çabuk sok o kartı cebine Zeynep! Bunların hepsi benden size hediye. İtiraz istemiyorum!

deyip onca kıyafetin parasını ödemişti. Sanırım bu kadını hiç anlamayacaktım. Bir öyle bir böyle! Ama iyi biri gene iyi..

Bütün yükü de arkamızdan oflaya puflaya gelen Kerem taşıdı. Ehehe iyi oldu öküz demiyoz boşuna çalışsın azcık!

-Eveeet, işte bu mağaza da son çocuklar. Çok kaliteli ve pahalı ürünler satılıyor, tam da bize göre değil mi? Ahaha..

Alıştım artık gelgitlere, yorum yok.

Miray hemen iki tane tişörtün önünde durdu. :

-Zeynoooo, hadi bu iki tişörtü alalım çok uyumlu oluruz yaa..

Tişörtün üzerinde yazılanları gördükten sonra bu kızın da ergenlikten hiç çıkamayacağını anladım.

Birisinde tencere yuvarlandı, diğerindeyse kapağını buldu yazıyordu. Mirayla birlikte bu tişörtleri giyeceğime kendimi pıçaklarım daha iyi! Kerem de arkadan dalga geçercesine gülüyor. Takma ve geç dedim kendi kendime. Onu ciddiye almıyorum!

-Miray bu süper(!) kıyafet zevkini bir kenara bırak ve sadece kendine bir şeyler bul !

Arkamdan dil çıkardığında hiç umursamadım ve önümde duran sırtından fermuarlı kot bir gömleğe takıldım. Çok beğendim ve denemek için kabine girdim.

Çok mu kiloluyum ben ya?! Gömleğin sırt fermuarı kapanmadı! Kabinin içinde fenalık bastı ve dışarı çıktım. Elimi arkama götürerek açıkta kalan sırtımı kapatmaya çalışırken yabancı bir ses :

-Yardım edebilir miyim?

dedi. Ona doğru döndüm. Mağazada çalışan benim yaşlarda bir çocuktu.:

-Sevinirim.

Tam elini sırtıma koyup fermuarını kapatacağı esnada bir öküz sesi belirdi. Öküzü söylememe hiç gerek yok tahmin etmişsinizdir! :

-Hiç sevinme Zeynepcim, sevinme! Çekil bakalım ordan.

diyerek görevliyi kenara itti ve fermuarımı o çekti.

-Ne yapmaya çalışıyorsun sen salak?!

-Herifin sana dokunmasına izin mi verseydim? Amacını anlamadın mı onun?

-Ya sanane ha sa-na-ne. İster dokunur ister…

-Zeynep kapa çeneni!

Halla halla ya! Çocuktaki özgüvene bak sen. Hangi sıfatla bana karışıyor anlamıyorum ki? Hah iyi akıl ettim sorayım bari. :

-Pardon ama sen hangi sıfatla bana karışabiliyorsun?

Hıh..Kaldınmı öyle öküzün trene baktığı gibi! :

-Be-ben..Hiç bir sı-sıfatla yani..Of Zeynep neyse ne. Burası İstanbul ve her türlüsü var. Seni korumaya çalışıyorum.

-Beni sadece kendinden korusan yeter.

Üniversiten Kadar Konuş (Zeyker)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin