MAGICEA: Destiny Starts#PHTimes2019

💥Chapter 24💥

'When I hear somebody sigh,
LIFE IS HARD,
I am always tempted to ask, COMPARED TO WHAT?'
                                    -Sydney Harris

====

Kanina pa hindi pinapansin ni Kyla ang usapan ng kanyang mga kaibigan dahil sa pag-aalala niya sa mangyayari. Hindi padin siya sigurado kung sasabihin niya ba o hindi.

"Uy Kyla!" untag ni Faye sa harap ni Kyla. Napabalik naman sa huwistiyo si Kyla dulot non

"Huh?" tanong niya.

"Hay! ano bang nangyayari saiyo?. Kanina kapa ganyan" may pag-aalala na sabi ni Faye.

"Wala lang to may iniisip lang ako" sabi niya at umiling. Napatingin si Kyla sa kalangitan. Simula nang magising sila ay bumuti na ang kalagayan ng araw at buwan kaya tirik na tirik ang araw na iyon lalo na at nasa grassy area sila naglalakad.

Nagtaka sila nang biglang tumigil si Greg.

"Sandali....Teka lang may iba tayong kasama pero hindi pamilyar ang aura ang sinasabi sakin ng hangin ay panganib daw ang dala noon."sabi ni Greg.

"Shit!" Shiro cursed at tumakbo at ganoon din ang ginawa ng iba. Pero napatigil sila ng may nag-appear na babae sa kanilang harap.

"Sino ka?!" sigaw na tanong ni Shiro.

"Thats not important, what matters the most here is to eliminate you!" sigaw niya at humalakhak kasabay noon ang biglang pagdilim ng kalangitan.

"Anong ibig mong sabihin?!" sigaw ni Shiro.

"Hahahahaha its none" sigaw niya at biglang may nag-appear na mga nakaitim at pinalibutan sina Shiro tsaka nag fighting stance.

"Hindi ko makontrol ang ulan!" sigaw ni Shiela.

"I'll take care of the rain" sabi ni Kyla at pumikit.

Pinakiramdaman niya ang bawat patak ng ulan at nang matukoy niya ang puno't dulo noon at itinaas niya ang kamay niya.

"Mawala ka!" sigaw ni Kyla at nawala ang ulap hanggang sa naging maaliwalas ang langit. Gulat ang nakarehistro sa lahat na nandoon.

"Druid" bigkas ni Fria at tinignan si Kyla. Nagtaka si Kyla sa sinabi ni Fria.

"Patayin silang lahat!!" sigaw niya at nagsimula na ang labanan. Nagpalit sila into their armors with their weapons.

Naglabanan na nga sila pero kahit anong gawin nila ay dumadami parin ang kanilang kalaban. Ang scepter ni Kyla ay nagbago ng anyo at naging isang espada upang maikbli ang tunay nitong anyo.

Wasiwas doon, wasiwas dito. Patay dito, patay doon. Makalipas ang ilang minuto ay napagod na sila at nagsimula na silang maubusan ng lakas. Alam na alam nila na kung mahina sila ay hindi malakas ang damage na mailalapat nila sa kalaban.

'Tawagin mo ang mga hayop Kyla.' sabi ni Destiny sa isip niya.

'Ngunit papaano?' tanong ni Kyla at tumigil sandali.

'Gaya nang ginawa mo sa ulan. Pakiramdaman mo ang paligid at hanapin ang puso ng hayop at utusan ito' sabi ni Destiny sa kanyang isipan.

Pumikit si Kyla at pinakiramdaman ang paligid at naghanap ng hayop at nang may maramdaman siya ay binilang niya kung ilan ito.

100. No

500. No

600. Yes.

Hinanap ni Kyla ang pinuno at natagalan ng kaunti dahil nanghihina na siya at nangangambang maputol ang ugnayang ginagawa niya.