In verkeerde handen.

Deel 5.

Ik loop in mijn ochtendjas de trap af naar beneden waar mijn ouders zitten te ontbijten. Ik loop naar het aanrecht en neem een paracetamol in. 'Ook een goeie morgen' zegt mijn moeder als ik aan de tafel kom zitten. Ik zeg niks terug en leg mijn hoofd in mijn handen. 'Beetje teveel gezopen gisteren?' zegt ze luid.
'Dat valt wel mee hoor' zeg ik met een schoren stem. Ik sta op en ren naar het toilet.
'Waar was jij gisterenavond?' vraagt mijn moeder met strenge stem aan mijn vader.
'Op mijn werk, hoezo?' antwoord hij.
'Je dochter is vannacht om half twee thuisgebracht door twee agenten. Ik heb d'r in m'n eentje naar boven gesleurd en in bed gelegd. En jij beweert dat je om half twee nog op je werk was? Ik heb je tien, misschien wel twintig keer gebeld. Waar zat je?!'
'We waren nog even de kroeg in gedoken'
'Ik vindt het maar een vaag verhaal'
'Het spijt me, oké?'
'Gaat het?' vraagt mijn moeder als ik de kamer weer binnenkom.
'Fantastisch' zeg ik en ik laat mezelf op de bank vallen.
'Ik moet naar mijn werk, ik zie jullie vanmiddag wel' zegt mijn moeder als ze opstaat en haar jas pakt. Ze loopt de deur uit en rijd weg.
'Ik blijf bij jou vandaag' zegt mijn vader als hij de tafel afruimt.
'En je werk dan?'
'Da's niet belangrijk nu' zegt hij en hij legt een dekentje over me heen. Hij komt met twee koppen thee naast me zitten en zet de tv aan. Ik sla na enkele tijd de deken van me af en ren opnieuw naar de wc. Ik neem weer plaats naast mijn vader die op zijn telefoon zit. 'Mama is vanavond bij je' zegt hij.
'En waar ben jij dan?' vraag ik.
'Zakenbespreking, daar kan ik echt niet onder uit'
'Oké'
'Was het leuk gisterenavond?' vraagt mijn vader na een lange stilte.
'Ja'
'Waar was je?'
'In de club. We hebben wat drankjes gedaan en verder heb ik eigenlijk geen idee meer'
'Beetje bezopen zeker?'
'Behoorlijk'
'En je moeder werd woedend'
'Ja, zoals gewoonlijk na een leuke avond'
'Ach, ik vindt het niet erg hoor. Ik kan je niet voor altijd beschermen dus als het gezellig was vindt ik het goed'
'Eindelijk iemand die het er wel mee eens is'
'Ik was vroeger ook zo. Dan gingen we ook naar de club en kwamen we lam thuis, helemaal verdoofd door de drugs. Ja, dat was me nog eens een tijd zeg!'
'Haha, lekker achter de wijven aan zeker'
'Wat dacht jij dan? En dan kijken wie er wel en niet mee naar huis gingen'
'En? Was je populair?'
'Het was bijna iedere keer raak, tot ik je moeder leerde kennen. Toen heb ik me aan haar vastgegrepen en haar niet meer los gelaten. Ja Suus, je moeder en ik hebben heel wat wilde nachten gehad hoor!'
'Pa, bespaar me de details' zeg ik en hij begint te lachen. Ineens bedenk ik me dat ik niet meer weet wat er is gebeurd nadat we de club uit zijn gegaan. Het eerste dat ik weer weet is dat ik op de straat lag. Wat er in die tussentijd is gebeurd, weet ik niet meer. De paniek slaat toe en ik sta op van de bank. 'Ik ga even douchen' zeg ik en ik loop de trap op naar mijn kamer. Ik open mijn onderste bureaulade en zoek door de papier chaos naar de zwangerschapstesten die ik daar verstopt heb. Ik vind ze en neem ze mee naar de badkamer. Ik heb altijd een aantal zwangerschapstesten in voorraad voor dit soort gevallen. Ik haal een test uit een doosje en wacht op het resultaat. Positief. Ik pak de tweede test ook uit het doosje. Positief. Als ik alle vijf de testen heb gedaan en ze alle vijf positief blijken te zijn, geef ik het op. Ik ben dus zwanger, sinds gisteren, of vannacht. Ik hou de vijf positieve testen voor me terwijl ik het nog steeds niet geloof. Ik laat ze uit mijn handen vallen en sta met mijn handen in mijn haar.
Even later draai ik de douche aan en stap ik eronder. Het water over mijn lichaam en mijn gedachten bij mijn buik. Wat moet ik nu? Moet ik het houden? Kan ik er wel voor zorgen? Wil ik er wel voor zorgen? Of moet ik het weg laten halen? Ben ik nog te jong? Alles gaat door mijn hoofd. Ik stap uit de douche en droog me af. Ik trek mijn joggingbroek en sweater aan waarna ik naar beneden loop. 'Ik zie jullie later' zegt mijn vader en hij loopt de deur uit.
'Jezus, het is al half negen! Hoe lang heb ik in vredesnaam onder die douche gestaan?'
'Nou, behoorlijk lang kan ik je zeggen. We dachten dat je weggespoeld was'
'Dat zal wel meevallen' zeg ik en ik ga naast mijn moeder zitten. We kijken een programma over tiener zwangerschappen. 'Wat vreselijk zeg, ik moet er niet aan denken. Ze hebben jouw leeftijd. Gelukkig ben jij wel verstandig' zegt mijn moeder en ik voel hoe ik rood wegtrek. 'Toch?'
'Zou je boos worden?' vraag ik.
'Hoezo?'
'Gewoon'
'Moet jij mij iets vertellen?' Het blijft stil en ze kijkt me geschrokken aan.
'Misschien ben ik niet zo verstandig als je denkt' zeg ik na een tijdje.
'Ben je in verwachting?!'
'Doe niet zo hysterisch'
'Hoe lang al?'
'Sinds vannacht denk ik'
'Jezus, en je weet het zeker?'
'Ja, vijf testen en vijf keer positief. Dus ik neem aan van wel'
'Jezus'
'Moet ik het weg laten halen?'
'Ik weet het niet. Het is jouw kind'
'Mam, doe niet zo kinderachtig'
'Dat is jouw keuze. Wat je ook beslist, ik vindt het prima' zegt ze en ze loopt de trap op naar de slaapkamer. Ik loop ook de trap op, maar sla mijn eigen kamer in waar ik de deur keihard dichtsla en huilend op mijn bed ga liggen.