In verkeerde handen.

Deel 6.

Ik hoor hoe mijn moeder haar kamer verlaat en op mijn deur klopt. 'Ga weg' zeg ik.
'Lieverd, het spijt me' zegt ze geruststellend.
'Ik hoef het niet te horen'
'Luister nou maar me'
'Nee' zeg ik en de deur zwaait open.
'Je hoeft er niks mee te doen, maar ik wil wel dat je naar me luistert' zegt ze en ze komt bij me op het bed zitten. Ik blijf stil. 'Ik wil dat je weet dat, wat je ook besluit te doen, dat ik achter je sta. Als je het wil houden, dan zullen we daar samen wel doorheen komen en voor het kindje zorgen en als je het besluit weg te halen, ook prima. Maar ik wil gewoon dat je weet dat ik je moeder ben, en dat ik er altijd voor je zal zijn'
'Nou, daar heb ik de afgelopen paar jaar veel van gemerkt'
'Ik was druk. Werk, je weet toch hoe succesvol jouw mama is'
'Ja, maar mijn mama had toen ook beloofd dat ik er niet onder zou leiden. Is het dan heel erg dat ik daar nu aan twijfel. Na alles wat ik voor jou heb gedaan toen je in de shit zat, maar daarna was ik wel mijn moeder kwijt. Ik heb je geholpen met alles en daarna ben je dat allemaal weer vergeten? Werd ik als grof vuil aan de kant gezet. En dan boos worden als ik na een avond stappen met vrienden, die me wel leuk vinden en die me wel accepteren en aandacht geven, dat ik dan bezopen thuis kom en XTC tot me heb genomen. Sorry hoor mam, maar stik d'r maar in'
'Lieverd, ik was depressief en ik was zo ontzettend gelukkig toen het bedrijf goed draaide. Ja, ik had het druk en ja, ik heb de verkeerde keuzes gemaakt. Maar ik was voor het eerst na Marits dood weer gelukkig'
'En daar moest ik onder leiden'
'Blijkbaar'
'Blijkbaar?'
'Het heeft zo moeten zijn'
'Om jouw fucking carrière te redden zeker?!'
'Lieverd, hoelang gaan we hier in vredesnaam nog ruzie over maken?'
'Totdat jij eindelijk je excuses maakt en het ook echt meent'
'Lieverd, het spijt me echt. Maar ik heb nooit geweten dat jij het zo erg vond. En ik hou van je, ik wil je geen pijn doen. Als je besluit dit kleine wezentje te houden, dan houden we het, zorgen we ervoor en daar zal ik je mee helpen' zegt ze met tranen in haar ogen.
'Oké, dan hou ik het' zeg ik en ik omhels mijn moeder.
'Weet je het zeker?' vraagt ze terwijl ze me met tranen in haar ogen aankijkt.
'Ja' zeg ik en mijn moeder staat op.
'Ik sluit beneden nog even'
'Ik blijf hier' zeg ik en mijn moeder legt mijn deken over me heen.
'Welterusten'
'Welterusten' zeg ik en ze sluit de deur achter zich. Ik pak mijn telefoon en app Tristan dat ik zwanger ben. Ik zet het geluid uit en leg hem naast me neer. Ik doe het lampje naast mijn bed uit en al snel val ik in slaap.