Shirina POV
"Mommy! I'm full" sabay burp ni delan
kaya natawa kami ni delaney"dahil busog na ang tummies niyong dalawa pwede na ba tayong umuwi?" tanong ko sa kanilang dalawa, nag nod naman sila
Aalis na sana kami ng masilip ko ang labas ng restaurant at nakita mga tauhan ni daddy. Biglang namuo ang takot sa dibdib ko
"Mommy what's wrong?" tanong ni delaney
"Nothing baby, come on let's go"
Hahatakin ko na sana si delan pero hindi ko ito makita"Delan where are you?" sigaw ko
Kinarga ko si delaney at nagsimulang hanapin ang anak ko"Delan?!!"
Lumapit ako sa mga kumakain dun at tinanong kung may nakita ba silang batang lalaki
"Lolo may nakita ba kayong batang lalaki? May katangkadan siya, maputi" pagdidescribe ko sa anak ko
"Ah oo may nakita akong umiiyak na batang lalaki karga karga ng mga lalaking naka black suit, akala ko ay apo ng amo nilang lalaki kaya hindi ko na din ito pinansin"
Napaupo nalang ako sa katabing upuan ni lolo" Mommy where's delan?" umiiyak na tanong ni Delaney
"Hush baby, okay lang si delan. Wag ka ng umiiyak" pagpapatahan ko sa anak ko at niyakap siya
Kriiiiiiiiing!!
Incoming call..
Mr.Lee
[phone convo]
"Hello dad!! Dad ibalik mo anak ko!!" sigaw ko pero wala siyang response
"Please dad ibalik mo na siya, hayaan mo na kami" umiiyak na pakiusap
(magkakasama lang kayo ng anak mo pag pumayag ka sa ipapagawa ko)
"ano na namang masamang plano ang iniisip mo dad?"
Tanong ko pero tanging halakhak lang ang sagot niya sabay end call
[End of Convo]
"Mommy where's Delan?" umiiyak pa din na tanong ng delaney, bigla akong naawa sa anak ko ng makita kong namumula na ang mata nito kakaiyak
Niyakap ko siya ng mahigpit
"look baby, okay lang si delan wag ka ng magalala sa kanya. Babawiin ni mommy ang kapatid mo pero for now kailangan kitang iwan sa kaisa isang tao na pinagkakatiwalaan ko, alam kong di ka nya papabayaan" at hinalikan ito sa noo
Jimin POV
"Since 4 days nalang bago ang comeback niyo gusto kong ispend ninyo ang 3 days sa pamilya niyo para naman maayos ang mga pagiisip niyo at nasa kundisyon ang katawan niyo"
nag apiran naman kami ni Kookie sa sinabi ni Tatay Bang
"I guess Busan boys will go home together" nakangiting sabi ni tatay bang
Well plano kong umuwi talaga, ewan lang kay kookie lagi naman niya akong ginagaya. Haha
Nilapitan ko si taehyung na parang hindi masaya sa balita
"Yo! Uuwi ka?" tanong ko"Oo naman bibisitahin ko sila Sadness at grumpy"
"Pakamusta ako sa dalawang makulit na batang yun" then i tap his shoulder, tumango naman siya
Bigla namang sumulpot si kookie sa harap ko
BINABASA MO ANG
His illegirl | m.yoongi (Completed)
Fanfiction"Pag umalis ka ngayon sa tabi ko at mawala sa paningin ko sinasabi ko sayo Quinn, kakalimutan kong naging bahagi ka ng buhay ko" Humarap ako sa kanya at ngumiti "Then forget me baby, thats the best thing you can do for me and i will owe you for tha...