Third person's POV
Tatlong araw na ang lumipas pero malayo pa din ang loob ni delan kay yoongi. Humahanap din sila ng magandang timing para sabihin sa kambal ang tungkol sa ama nila
Kumakain ang lahat ng ice cream pwera kay Delan na nasa hagdan at ayaw bumaba dahil ayaw niya makasama si Yoongi
"Baby dali baba na diyan!" tawag ni shirina sa anak pero umiling lang ito
"Kuya kuhain mo nga" pakiusap ni shirina sa kapatid dahil karga niya si delaney na busy sa ice cream niya
tatayo na sana si Taehyung ng pinigilan ni Yoongi
"Ako na" at dali daling pumunta sa may hagdan, nang makita siya ni delan ay agad itong tumakbo sa kwarto
Pumasok si Yoongi sa kwarto kung nasaan si Delan
"Go away!!!" sigaw ni delan
"Can we talk?" tanong ni Yoongi
"No! I hate you! You hurt my mommy, ayaw ko sayo kahit na ikaw pa ang daddy namin ni delaney" umiiyak na sabi ng bata.
Lumaki ang mata ni yoongi sa narinig at madaming tanong ang pumasok sa kanyang isip
Paano niya nalaman, saan at kelan?
"I'm sorry kung nasaktan ko ang mommy mo, will you forgive me?" tanong niya sa anak
Pumatak ang mga luha niya sa kanyang mga mata
"No!"
Lumapit si Yoongi at pilit na niyakap ang anak pero nagpupumiglas ito
"Don't touch me! I don't like you. Just leave me alone" Sigaw ni delan
Binitawan ni yoongi ang anak niya at umupo sa isang sulok. Tumakbo naman si delan sa kama at nagkumot.
"I don't want to see you go away!" Pagtataboy niyang muli sa kanyang ama. Walang nagawa si yoongi kundi lumuha at tignan ang anak na ngayon ay nakatago at pinagtatabuyan siya
"Patawarin mo ako kung nasaktan ko kayo ng mommy mo, hindi ko alam na pinagbubuntis na kayo ng mommy niyo ng maghiwalay kami. Kung alam ko lang na may anak ako sa kanya hindi ko sana hinayaang maghiwalay kami ng ganun ganun lang. Kung nalaman ko lang sana ng mas maaga ang tungkol sainyo siguro hinanap ko kayo agad at hindi tayo hahantong sa ganito. Patawarin mo ako delan. Hindi ko alam na for the past years nasasaktan pala kita, kayo ni delaney. Akala ko ako lang ang nagdusa sa pagkawala ng mommy mo. Mali pala ako. Sana mapatawad mo si daddy. Maghihintay ako delan kahit gaano pa katagal"
Tahimik na nakinig si Delan sa sinabi ni yoongi. Pinunasan ni Delan ang luha na tumulo sa pisngi niya
"I won't forgive you" umiiyak na sabi ni delan.
Dahan dahan na tumayo si Yoongi at tahimik na pinihit ang pinto. Bago ito lumabas ay sinulyapan niyang muli ang kanyang anak
Pagbaba niya ng hagdan nakita niya si shirina na naghihintay sa kanya. Nilapitan niya ito at inayakap
"I'm sorry shirina"
"Shhhh. Don't worry magiging okay din ang lahat. Bigyan mo pa ng kunting oras si delan, makukuha mo din ang loob niya" pagcocomfort ni shirina kay yoongi at ginantihan niya ng mas mahigpit na yakap si yoongi.
Napabitaw sila sa pagkakayakap sa isa't isa ng maramdaman nilang may pilit sumisingit sa gitna nila, nang tignan nila ito, isang magandang bata ang pilit gustong sumali sa dalawa. Kinarga ito ni yoongi, bigla namang niyakap ni delaney si yoongi ng pagkahigpit higpit na tila sinasabing
"Don't worry dad, i love you"
BINABASA MO ANG
His illegirl | m.yoongi (Completed)
Fanfiction"Pag umalis ka ngayon sa tabi ko at mawala sa paningin ko sinasabi ko sayo Quinn, kakalimutan kong naging bahagi ka ng buhay ko" Humarap ako sa kanya at ngumiti "Then forget me baby, thats the best thing you can do for me and i will owe you for tha...
