Day 12
Shirina's POV
"Oppa! Kailangan mo pa ba ng tulong ko?" tanong ko kay namjoon oppa
"Oo naman, may mga alam ka na hindi ko alam"
"Pero kasi ang galing mo na haha pero sige task ko nga pala to kay bang pdnim"
Tahimik lang kami na nagiisip ng pwedeng topic
"Ano iniisip mo ngayon?" tanong niya sakin
"Ha? Wala naman" sagot ko
"Yung totoo shirina, talk to me na parang kuya mo. Ilabas mo lahat ng hinanakit mo, mas maganda kasing sumulat ng isang kanta base sa experience at sa tunay na nararamdaman"
"To be honest, I really hate myself. I hate myself kasi lagi kong sinasaktan yung mga taong nasa paligid ko, i hate myself kasi disappointment ako sa bawat tao and i hate myself kasi patuloy kong sinisira ang buhay ni yoongi"
Niyakap ako ni namjoon kaya napahagulgol ako
"Sabi ko noon bago ako umalis at iwan siya, gagawin ko to para sa ikakasaya niya at para maabot ang pangarap niya pero sa nakikita ko ngayon hindi yun yung naging bunga, napuno ng galit ang puso niya dahil sakin and i hate myself for that...
"I hate myself kasi kahit na nasasaktan akong nakikita silang dalawa ni Suran, hindi ko pa din siya kayang iwan at sukuan"
Iniyak ko lang ng iniyak sa harap niya
"I wish you could love yourself shirina para sa mga anak mo, stop hating yourself kasi pag patuloy mong kakamuhian ang sarili mo hindi ka maggogrow as a person. Nandyan si taehyung, siya ang ama ng mga anak mo matututunan mo din siyang mahalin"
Hindi ko alam kung maiiyak ako o matatawa o madidiri sa sinabi niya
"Actually may sekreto ako"
Biglang nacurious ang mukha niya na parang sinasabing Ano yun?
"Si taehyung,.. hindi talaga siya ang ama ng mga anak ko"
Nagsilakihan ang mata niya
"Anong ibig mong sabihin?" di makapaniwalang tanong niya
"Hahaha taehyung is my brother"
Kung kanina mata lang ngayon napanganga na siya
"What! Seriously? Baliw talaga yung lalaking yun, feel na feel ang pagiging ama...
"magka roomate kami tapos di man lang niya sinabi ang tungkol dito" parang nagtatampong sabi niya
"Wag mo sabihing si Yoongi ang ama nila?" tanong niya
Tumango ako bilang sagot
"Kailangan mong sabihin kay yoongi ang tungkol dito bago pa mahuli ang lahat"
"Kailangan ko pa ng oras" sagot ko
"Mahabang panahon na ang hiningi mo kaya oras na para sabihin mo bago pa tuluyang mapuno ng galit ang puso niya"
"Tama ka, kailangan ko ng gawin bago pa mahuli ang lahat. Thank you"
At niyakap ko sa kanya
Siguro nga panahon na para sabihin ko sa kanya.
Kumalas siya sa pagkakayakap ko at kinuha yung ballpen at papel
"May naisip na akomg topic" nakangiting sabi niya
Sinulat niya sa papel ang salitang Reflection
"Yan ang magiging title track ng kanta ko"
"bakit reflection?" tanong ko
"Malalaman mo yan pag nailabas na ang album"
Sinamaan ko naman siya ng tingin
Pero tumawa lang siya
BINABASA MO ANG
His illegirl | m.yoongi (Completed)
Fanfiction"Pag umalis ka ngayon sa tabi ko at mawala sa paningin ko sinasabi ko sayo Quinn, kakalimutan kong naging bahagi ka ng buhay ko" Humarap ako sa kanya at ngumiti "Then forget me baby, thats the best thing you can do for me and i will owe you for tha...
