Uzun bir bölüm oldu. Boş satır arası yorum bekliyorum. 😉
Keyifli okumalar. 💕
***********
Ebru halsiz bir halde Güney'in kollarındaydı.
Güney:
"İyi misin?"
Ebru:
"Başım dönüyor." dedi Güney'in omzunu sıkı sıkı tutarken.
Güney:
"Odana geç dinlen biraz."
Ebru:
"Çok kötüyüm."
Güney derin bir nefes alıp Ebru'yu kucağına aldı ve odaya doğru ilerledi.
Ebru kollarını Güney'in boynuna sararken güldü.
"Süper kahraman gibisin. :)"
Songül:
"Güney... ne oluyor?"
Güney:
"Aşkım Ebru'nun başı döndü de odasına götürüyordum."
Songül Ebru'ya ters bir bakış attı.
Odaya gelmişlerdi. Güney Ebru'yu yatağa bıraktı.
Ebru:
"Çok sağol Güney."
Güney Songül'ün elini tuttu.
"Hadi çıkalım aşkım."
Songül:
"Çıkalım.."
Odadan çıkark çıkmaz Songül Güney'in elini bıraktı.
Güney:
"Ne oldu?"
Songül:
"Sana sormalı. Ne o samimiyet?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
