Güney şirkette işlerini bitirip eve geldiğinde Songül'ü rahatsız etmemek için kapıyı anahtarla açmıştı.
"Aşkım ben geldim." diye seslendi. Ama cevap yoktu.
Güney:
"Songül!" dedi telaşlanmaya başlarken.
Songül:
"Odadayım."
Güney yatak odasına girdiğinde yatağın üzerinde oturan Songül'ü görünce öylece kalmıştı. Bembeyaz teninin üzerindeki siyah gecelik ona öyle yakışmıştı ki. Doğal haliyle bıraktığı saçları her zaman ki gibi Güney'in aklını başından almıştı.
Güney yutkunupSongül'e doğru bir adım attı.
"S.. Songül... Harika olmuşsun... Geceliğin çok yakışmış."
Songül gülümseyerek ayağa kalkıp Güney'in yanına geldi ve yavaşça Güney'in ceketini çıkarıp kenardaki koltuğa koydu.
"Dünü telafi edeceğimi söylemiştim." deyince Güney gülmüştü.
Güney:
"Kızlar da gelip bozamaz artık."
Songül:
"Yani." diye güldü.
Güney gömleğini çıkarıp Songül'e yaklaştı.
"Kimsenin rahatsız etmeyeceğine emin miyiz?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Songül:
"Evet Güney. Bırak artık bunu düşünmeyi."
Güney:
"Tamam sadece sen ve ben şu an tek düşündüğüm." diyerek Songül'ün yanağına bir öpücük kondurmuştu ki Songül geri çekildi.
