My First,My Last

XIV:Monkey

Andy's POV

"Why are you there?" Mahinang tanong ko kay Copper habang nakaupo pa rin kami sa sanga ng puno.

Ramdam kong sinulyapan nya ako ng tingin bago muling ibalik ang tingin sa harapan nya.

"Do I need to explain?" Tanong nya saken

Yeah.Does he still need to explain?Ano nga bang dapat nyang i-explain.Well,marami lang naman.Don't tell me gusto nya pang isa-isahin ko yun.

"Do you have something to explain?" Balik na tanong ko sa kanya the reason why he chuckled.

May nakakatawa ba?

I can feel na hindi pa sya handa to explain himself.Well,I understand.I can wait.I can still wait.

"We're twins." Panimula ko.

Hindi ko man sya tingnan ay alam kong napapatingin sya saken.Pinagpatuloy ko lang ang sinasabi ko.

"Me and Aimee,hindi nga lang identical.We're twins but we are very different.By our favorites,talents and many more.She loves dancing,while I love singing.She loves arts,while I love the music.She's good in drawing and sketches,While I'm good in instruments.But even though we're very different,we still had one thing to prove that we're really twins."

"What is it?" Tanong nya.

"How to make decisions." Napangiti ako ng mapait sa sinabi ko."Parehas kami ng pinaniniwalaan.Parehas kami ng pinapanigan.We both make decisions in everything.We both choose the same thing.You know what,when I lost my memory...this little things of her remained.Maybe,that's how we became twins" napangiti nalang ako sa kawalan.

Ang hirap i-explain.Nawala lahat ng ala-ala ko pero ang tungkol sa kanya.Ang tungkol kay Aimee ay nanatili.Pinaliwanag na samen dati ito ng doctor.Na hindi talaga lahat ng alaala ko ay nawala.Later or sooner,maalala ko rin ang lahat.

Nung una hindi ako naniwala.But then it happened.I remembered all of this.I remembered Aimee.But something still bothering me.Even though na kilala ko na si Aimee,bakit feeling ko ang layo layo nya pa rin?Well she's really far away and seeing me from afar.

Gosh,nalamon na talaga ako ng mga imaginations ko.Me and my innocent mind .

"Maalala mo rin ang lahat" napatingin ako sa kanya ng sinabi nya iyon.

Pinagkatitigan ko sya na parang wala nang bukas.OhGosh,bakit ngayon ko lang na-realize na napaka-gwapo talaga ni Copper.

Well he's a badboy and a hearthrob.Sino bang hindi mahuhumaling sa kanya.He has a beautiful eyes na hindi mo pagsasawaang titigan.A pointed nose,a pinkish lips that I guess a kissable also-- OhMy gosh...stop it Justine.It's not kissable until you tried it.

Kapansin pansin rin ang maliit na peklat nya sa pisngi that fits him well.Bagay naman.

Agad akong napaiwas ng tingin ng bumaling sya saken.

"Is there a problem?" Tanong nya

"You're handsome." Wala sa sariling sagot ko.

Shit,what am I thinking.Gosh,nakakahiya!

"I-i mean,y-you're handsome.Kapag naka side view!" He's now grinning

Ayoko na sa Earth.

"Really huh!" Nagulat ako ng lumapit sya sakeng mukha.

As in super lapit!

"How about this?Am I still handsome?" Halos pabulong na lang ang pagkakasabi nya dahil sa sobrang lapit ng mga mukha namin.

Napailang kurap ako bago sya sagutin.

"Yo-you're look like a monkey.Yeah,a monkey!" Really?A monkey?