Stalker (Justin Bieber story)

-

Ik kijk op als de deur opengaat. Olivia is halverwege de film in slaap gevallen. "Scooter?" Scooter komt de kamer inlopen en glimlacht, "ik kon je moeilijk hier alleen laten." "maar.." Hij gaat op de stoel zitten en kijkt naar Olivia. "Waarom slaapt zij? Jij zou degene moeten zijn die slaapt." Ik zucht, sinds wanneer heeft hij een hekel aan haar? Olivia beweegt naast me en opent haar ogen. Ze wrijft in haar ogen en gaat rechtop zitten. "Oh hi Scooter." Hij glimlacht en kijkt door de kamer heen. Julia komt binnen, "controle" zegt ze en controleerd alle apparaten en mijzelf. "Hoe voel je je?" Ik haal mijn schouders op. "Ik voel me beter maar nog steeds zwak." "Wanneer mag hij uit het ziekenhuis?" Julia draait zich om naar Scooter, "dat beslist de dokter, maar zoals het nu gaat zal dat snel zijn." Ik glimlach naar Olivia die opgelucht adem haalt. Ik geef een kus op haar voorhoofd. "Uhm, ik ga iets te eten halen, jullie ook?" We schudden beide ons hoofd. "We hebben net iets gehad." Scooter loopt de kamer uit. "Ik dacht dat hij is LA was met Ariana?" Olivia kijkt me verbaasd aan. "Ik zei ook al dat hij niet hoefde te komen omdat jij er al bent." Ik haal mijn schouders op. Normaal zou ik het prettig vinden als Scooter er is, maar deze keer niet. Ik wil niet dat hij iets weet over de stalker en al dat gedoe. Ik hoop gewoon dat het snel voorbij is voor er nog iets gebeurd en de hele wereld het wel weet. Ze weten nu wel dat ik in het ziekenhuis lig, niet moeilijk of erachter te komen. Alleen denken ze dat ik voedselvergiftiging heb opgelopen. Wat deels ook waar is, alleen was het geen voedsel maar drinken en heeft iemand er ook echt giftig spul in gedaan. Ik herinner me dat het water zo vies smaakt. Had ik het maar niet opgedronken, dat hadden we Olivia haar ouders misschien al gevonden en zaten we daar nu inplaats van hier, in het ziekenhuis. We zijn allebei stil. We denken waarschijnlijk allebei hetzelfde. Wie is de stalker? Wat is zijn volgende stap? Overkomt één van ons weer iets? Vinden we haar ouders? En de meest pijnlijke gedachte. Hoe ziet het leven eruit als één van ons overlijd?