Stalker (Justin Bieber story)

-

[Alicia's pov]

Ik ga rechtop zitten en mijn ogen worden groot. Ze ziet er verschrikkelijk boos uit, dit gaat niet goed komen. Je gaat NU boodschappen doen, alles is op! Ik staar haar aan, kan het niet straks? Ik wil iets kijken. Kijken kan later ook nog zegt Jenny. Boodschappen doen kan ook wel even wachten, het is maar een half uurtje! Een half uur te lang! Ik staar haar aan, dan ga je zelf toch even? 5 minuten lopen en je bent bij de winkel. Luister! Jenny pakt me bij mijn arm en knijpt me hard, je gaat nu boodschappen doen! Kom voor jezelf op! Zegt een stemmetje in mijn hoofd. Nee zeg ik, ik ga geen boodschappen doen. Ze trekt me van het bed en gooit me tegen de muur, wat zei jij? Dat ik geen boodschappen ga doen zeg ik zo hard ik kan, mijn keel wordt dichtgeknepen door haar, haar arm gaat omhoog en de eerste klap komt op mijn achterhoofd. Ik duik in elkaar en bescherm mijn hoofd. Ik krijg een trap in mijn maag, tegen mijn rug en overal waar je maar kunt komen, vuisten overal, ze blijft maar slaan. Ik probeer ergens anders aan te denken, in de verte hoor ik Justin zijn stem, het interview is begonnen. Ik probeer me te concentreren op wat hij zegt, maar het lukt niet. Ik krijg overal trappen en wordt overal geslagen. Ik hoor applaus en gegil, volgens mij is het afgelopen. Mijn mobiel, hij gaat af en niet veel later nog een keer. Ik ben nog hier met mijn gedachten, maar mijn lichaam is ver weg. Ze trekt me omhoog, en nu naar beneden. Ze trekt me mee naar de gang en ik pak de trapleuning stevig vast. Alles doet zo'n pijn. Volgens mij ben ik niet meer op de wereld, maar in de hel. LOPEN! Ik voel een duw in mijn rug en dat gaf het zetje, de trapleuning glipt uit mijn handen en ik val naar beneden. Boem, boem, boem. Ik kom met mijn hoofd op de keiharde vloer terecht en alles is zwart. Dit was het dan, dit is het einde, hier stopt het.