Stalker (Justin Bieber story)

-

Olivia's pov

"Mam?" Mijn stem klinkt schor, waar ben ik? Ik probeer overeind te komen maar een steek gaat door mijn hoofd waardoor ik het opgeef. Is die vrouw mijn moeder? Ze vertelde allemaal verhalen over mij. En ik wou zo graag reageren maar de woorden bleven in mijn keel hangen. "Mam?" Zeg ik nog een keer, harder deze keer. "Lieverd ik heb je zo gemist." Ze begint nog harder te huilen en ik knijp in haar hand met alle kracht die ik heb. "W waar is J Justin?" Niet veel later gaat de deur open.

Justin's pov

Ik kijk door het raampje naar Olivia, haar ogen zijn nog steeds gesloten en Rosalie blijft maar praten. Ik weet niet waar ze het over heeft, maar gek genoeg hoef ik het ook niet te weten. Ik wil me omdraaien maar mijn ogen blijven op Olivia plakken. Ineens schiet Rosalie overeind en ik kijk met grote ogen naar Olivia. Haar ogen bewogen, ik weet het zeker. En nu haar mond. Ze is wakker. Ik staar met grote ogen door het raam, ze is wakker. Ik schud met mijn hoofd, ZE IS WAKKER! Alsof het nu pas tot me doordringt. Ik open de deur en blijf in de deuropening staan. "J Justin?" Er rolt een traan over haar wang en ik voel er ook een rollen bij mij. Ik loop naar het bed en neem haar in mijn armen. "H het spijt m me zo." Ik trek een wenkbrauw op. Waarom zegt ze dat het haar spijt? Ze heeft niks verkeerd gedaan. Ik leg mijn hand op haar wang, "je kan er niks aan doen prinses." Ze glimlacht kort en haar gezicht vertrekt dan van de pijn. "Ik haal een dokter." Rosalie loopt de kamer uit. "I is dat m mijn m moeder? Ik knik zacht, "Lynn en ik zijn naar het huis gegaan om het te vertellen." Haar ogen worden groot. Oh shit nu komt het, ze wou het zelf doen en nu wordt ze boos. "Lynn?" Dat is alles wat ze zegt, niet 'wij zouden toch samen heen gaan?' of 'ik ben diep teleurgesteld in je Justin om me zo te verraden.' Maar nee dat zegt ze niet. Lynn. Ik hoop dat het nog goed komt tussen die twee.