CHAPTER 18
JV'S POV
Humiga ako sa kama narandaman kong may tumabi sakin kaya humarap ako nakita ko naman siya sobrang lapit niya sakin kaya naman mukhang namumula nako sa sobrang lapit niya.
Nakatitig lang siya sakin kaya naman kaya nagsalita nako.
"Bakit ka nandi..." hindi kona natapos yung sasabihin ko narandaman ko naman yung labi niya nasa labi ko, hinalikan niya nanaman ako pangalawa niya nato ah pilit akong bumibitaw sa halik niya pero hindi ko magawa ang lakas ng tibok ng puso ko hindi nako makahinga sa halik niya nung una hindi ako gumaganti pero gumanti narin ako ng halik.
Ewan koba kung bakit ako gumanti ng halik sakanya pero sabi ng puso at utak ko gawin ko kaya nagawa kona.
Ako na unang bumitaw dahil hindi nako makahinga nakayuko lang ako habang naghahabol ng hininga.
Inangat niya naman yung baba ko gamit yung kamay niya nakita ko naman sa labi niya yung ngiti yung saya ewan koba bakit ko nararandaman to oo aaminin ko gwapo naman talaga siya, ang gwapo niya kapag ngumingiti,namumula ako kapag kumikindat siya sakin ang saya ko kapag kasama siya feeling ko safe ako kahit lagi niya akong binubully o inaasar.
Lumabas naman agad ako ng pinto dahil kinakabahan ako nahihiya din ako sakanya pero masarap siyang humalik....... wahhhhhh ano ba tong pinagiisip ko wala erase erase erase wala yun panaginip lang kinurot ko naman yung kamay ko pero nasaktan lang ako sinampal ko narin yung pisngi ko pero nasaktan lang din ako sinabunot ko narin yun ulo ko pero wala totoo nga to hindi isang panaginip.
Sakto naman nakita ko si mama at jane nagaayos sa lamesa nakita naman ako ni jane.
"Kuya aalis na kayo?"
"Hindi na kami aalis hindi nako sasama"
"Bakit anyare? Nasan na si kuya lucas? Bat hindi kana sasama" ang dami namang tanong nitong kapatid ko daig pa si mama.
"Walang nangyare wala lang sumama pakirandam ko" sakto naman bumaba narin si lucas.
"Oh iho tara na kumain na tayo hindi naman pala kayo tuloy umalis" saad ni mama
"Wag napo uuwi nalang po ako ayaw naman ako dito ni jv" sabay tingin sakin anong ayaw wala naman akong sinabing ganun sinabi ko lang hindi na kami aalis.
"Jv bat mo pinapaalis si lucas?"
"Ma hindi ko siya pinapaalis"
"Sige na tara na kumain na tayo pumunta naman si mama at jane sa kusina para kunin yung ulam at kanin"
Pahakbang nako ng hagdan inakbayan naman ako ni lucas tinignan ko lang siya ng masama pero hindi niya parin binibitawan yung pagakbay niya sakin.
"Sinong nagsabi na akbayan moko?" tanong ko sakanya ng nakataas ang dalawang kilay.
"Wala gusto ko lang masama?" gusto niya eh paano kung ayoko.
"Oo masama hindi kita boyfriend staka yung nangyari kanina wala yun panaginip lang yun okay kalimutan mo nayun"
"Hindi ba pwedeng friend na akbay lang at totoo yung nangyari kanina masarap ako humalik noh? nakakadalawa kana" oo nga assuming ko kasi kaibigan tama kaibigan staka siya naman humahalik kaya nakadalawa nako.
"Fyi mr gomez ikaw ang humahalik sakin staka pwede ba tigilan mo" umupo nalang ako sa upuan sumunod naman siya.
LUCAS'S POV
Ang sakit namang marinig na kaibigan lang ata yung turing niya sakin.
Kanina yung halik sobrang special sakin nun itong araw nato gumanti siya ng halik ang sarap ng labi niya ang sarap niyang humalik ang bango ng hininga niya sobrang lambot ng labi niya.
Nung hinalikan ko siya narandaman ko nanaman yung tibok yung tibok ng puso ko kapag nandiyan siya sa tabi ko.
Siya lang gumawa sakin nito simula nung dati siya lang nagpapatibok ng puso ko siya lang nagpapabilis lagi ko siyang hinahanap kapag wala siya lagi ko siyang inaasar ang cute niya kasi gusto ko ako lang kasama niya kasabay sa lahat ang saya ko kapag nakangiti siya.
Pero sabi niya dati ako lang pero ngayon kaibigan nalang talaga yung turing niya sakin hindi ko alam kung bakit nawala yung dati.
Mahal ko na siya dati palang sabi niya rin sakin dati mahal niya ako kahit bata palang kami pero ngayon parang nawala lahat.
Hindi pa siya pumayag na sumama sakin ngayon sana yung araw na aamin nako sakanya pero hindi na siya pumayag kaya ito kami ngayon kakain nalang sakanya gumawa pa naman ako ng effort sa isang hotel pero mukhang hindi matutuloy dahil ayaw niya.
Kaya ito kami ngayon magkatabi kumain kasabay si tita at yung kapatid niya tahimik lang ako tahimik lang din sila walang nagsasalita payapa kaming kumakain.
Binasag naman ni tita yung katahimikan.
"Anak pala hindi ka pumayag mukha pa namang excited tong si lucas umalis tapos hindi matutuloy"
"Wala ma sumama lang talaga pakiramdam ko kaya hindi nako sasama"
"Lucas pagpasensyahan muna next time mo nalang ituloy yan sayang naman" alam kong alam ni tita yung plano ko sinabihan ko kasi siya alam niya lahat.
"Anong sayang ma" singit naman ni jv" tumingin siya sakin pero ngumiti lang ako.
"Wala sabi ko sayang naman pagpunta niya dito dahil hindi natuloy" mukha namang naniniwala si jv kaya gumaan yung pakirandam ko hindi niya muna pwedeng malaman.
Habang kumakain kami naisip ko namang nasan si renzo.
"Tita nasan si renzo?" tanong ko sakanya.
"Pinabili ko ng softdrinks ang tagal nga eh ewan ko kung saan yun bumili"
Biglan namang dumating si renzo.
"Jv may bisita ka" nagulat naman ako sino kaya yung bisita wag mong sabihing si
"Kevin?"
