Bölüm 37

4K 320 224
                                    

İçeri geçtiğimizde herkes bizim yüzümü gördüğü an rahatlamaya dair tepkiler verdi.

"O zaman açıyorum filmi." Taehyung kaşlarını kaldırıp hepimize baktıktan sonra, daha yeni açmamanın nasip olduğu filmini açmıştı.

Biz de kafamızla onaylayarak koltuklar hariç her kanepenin dolu olduğu salona baktık.

Ben de omzumu silkerek koltuklardan birine ilerleyeceğim sırada Yoongi beni durdu ve elini yine omuzlarıma koyarak beni yere oturttu.

Kendisi de yanıma oturunca Taehyung filmi başlattı ve kafasını Namyoung'un dizlerine koyup, bacaklarını sarkıttı.

Chanyeol da ışığı kapattığında televizyonun ışığıyla birlikte çok güzel bir ortam oluşmuştu.

-

Taehyung'dan da anca bu beklenirdi.

Değişik varlıkların bulunduğu fantastik bir film açmıştı ama ne yalan söyleyeyim, hoşuma gitmişti.

Omzuma düşen kafayla gözlerimi televizyondan çekip, sağıma döndüm.

Yoongi, büzdüğü dudaklarıyla filmi izlemeye çalışıyordu.

Sanrım hoşuna gitmemişti.

Ben de onun bu tatlı ifadesine gülümseyerek önüme döndüm.

-

Film bittiğinde hepimiz uyuşmuştuk.

Yoongi, saatine bakıp, biraz paniklediğinde ne olduğunu anlamaya çalıştım.

Saat daha ondu.

"Güzel bir gündü. Her şey için sağ olun." Koltuğun üstüne bıraktığı ceketine giderken, aceleyle konuştu.

Sonra herkese başıyla selam vererek salondan dışarı çıktı.

Ben de yine afallamış bir şekilde peşinden çıktım.

Kapının önünde çıkardığı ayakkabılarını giydiği sırada onu durdum.

Yerden kalkarken yüzünü ovuşturdu.

"Joohyun, bak. Benim şu an önemli işlerim var. Yarın seni almaya geleceğim."

Ellerini yanaklarıma koyup, gözlerimin içine baktığında sadece kafamla onaylamıştım.

Ne diyebilirdim ki?

Yüzüme biraz daha baktıktan sonra başıyla selam vererek kapıyı açıp, evden çıktı.

Gecenin onunda bu kadar önemli ne işi olabilirdi ki?

Aklıma kötü şeyler getirmemeye çalışsam da, şu bir ay içinde ne yaptığını bilmiyordum.

Sadece tedavi olmuş, olamaz değil mi?

Düşüncelerimle salona girip, herkese iyi geceler dedikten sonra daha yeni çok güzel anılarımızın olduğu odama girdim.

Keyfim kaçmıştı.

Yatağımın üzerine bıraktığım telefonuma uzanıp, Daniel'in beni şirkete götürmek için almaya gelmesine gerek olmadığına dair bir mesaj attım.

Telefonumu yerine bırakıp yatağa girip, gözlerimi kapatarak aklımda oluşan kötü senaryoları umursamamaya çalıştım.

-

Aynadan kendime bakıp, halimden memnun bir şekilde odamdan çıktım.

Bugün nedense kendime özenesim gelmişti. Bir ay boyunca işe hiç özenmeden gitmiştim.

The Nook Street (✔)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin