Chapter 7 - Demands

4.6K 222 28
                                    



"That sexy ass hunted me last night. I'll see you around."

Muntik ko nang mabitawan ang suction na hawak ko. I feel like I'm inside a cave and his voice is echoeing nonstop.

Gusto ko sanang mag scrub out na dahil hindi naman na ako nakakapag focus kaya lang sayang naman ang matututunan ko dito.

So I have to wait 4 hours more dahil usually ang gantong surgery lasts for 4-6 hours.

Buti na lang mababait ang mga surgeon na natira kaya nakapag tanong tanong ako sa ginagawa nila. Hindi ko na napansin ang oras.

At last natapos din ang operasyon at successful iyon, madami din akong natutunan. That sealed my decision to be a Cardiologist.

"Den, kala ko si Dr. Fortaleza ang gagawa ng operation?"

"Si Dr. Fortaleza nga yon."

"Eh hindi sya yung nakausap ko kahapon eh."

"I dunno, ask him."

"Hmmm tara, kain tayo sa rooftop ang init dito" aya ko habang inihahanda ang pinadeliver na lunch.

The heat is excruciating. Parang hindi na makatarungan. Oo summer at gabi na ngayon pero parang pinagpapratice na ang mga tao para sa impyerno.

May nabasa ako kanina sa facebook na may mga nahimatay daw sa London because the temperature rised to 23 degrees. Fuck sa Pilipinas ay aabot na ng 44 pero chill padin. Mga losers!

"He's having dinner with me." Noon ko na naman narinig ang baritono at sexing boses na buong magdamag na hindi ako pinatulog.

"But Doc I cann-". I was about to say something.

"Sure Doc I'll cover for James." Tila nagets na ni Dennis ang makahulugang tingin nito.

Humarap ako. He is wearing the same color he was wearing yesterday. Magkaiba nga lang ang design.

"I was wearing blue earlier, nagpalit lang ako so you would remember me." Isang makabuluhang ngiti ang pinakawalan nito.

"Oh about that I am so so sorry Doc I did-."

"Save that for later." Hinawakan ako nito sa kamay at hinila. Ignoring the curious stares thrown by the nurses and some doctors.

Muli ay naramdaman ko na naman ang bolta boltaheng kuryente ng magdaop ang aming mga balat. Shit ano ba to?

Nakarating kami sa underground parking ng hospital at hila hila padin nito ang kamay ko, to the point like he is dragging me.

"Doc teka lang naman." I complained.

Tila natauhan ito at hinanaan ang lakad.
"I'm sorry."

Huminga ako ng malalim.

"Rueben Fortaleza. You can call me Ben."

"James Solo." Matipid kong sabi.
Fortaleza, so he is probably connected to Dr. Fortaleza na nakausap ko kahapon. I heard they have a huge share sa hospital na ito.

"Tara let's eat. I'm starving. How about you?" He smiled.
Holy crow! Ang madilim na parking space ay parang nagkakulay rainbow.

"Hungry but not starving." I smiled back.

Dinala ako nito sa isang Filipino resto, just 10 minute drive away from the hospital.

I must say, he is a perfect gentleman. We had a little conversation inside the car pero naiilang padin ako dahil sa kasalanan ko dito.

"Choose, my treat." He said. Hindi nawawala ang ngiti.

"You sure? Ako na may kasalanan sayo ako pa ililibre mo?"

"Did I say na abswelto ka na sa kasalanan mo?"
Makahulugan na ang ngiti nito.

Oh damn, kala ko magiging madali ito pero seeing him grin, it speaks danger!

I chose kare-kare at chopseuy. Sya naman ay
Adobo, isda, pusit. Pang limang tao na ata ang nasa hapag kainan namin.

"Hindi ka ba kumain ng isang bwan Dr. Fortaleza?"

"Ben" Habang ngumunguya ito na parang isang bata.

"Hindi ka ba kumain ng isang bwan Ben!"

"Alas dyis ng umaga pa ako kumain tapos 6 hours yung surgery anong oras na mag aalas sais na."

"As far as I can remember Dr. Fortaleza ay 2 hours pa lang umalis ka na sa surgery."

"Call me that again hahalikan kita."
Seryoso ang tingin nito sakin.

Muntik na akong masamid.

"What?" Tanong ko. I wanted to confirm kahit malinaw naman pagkakasabi nito.

"Nothing, sabi ko hinintay kasi kita."

"Bakit mo naman ako hinintay ha?"

"Obvious ba, gusto kita kasabay kumain. Kala ko ba matalino ka." Yamot nitong nilukot ang mukha.

"Nga pala Ben, I am so sorry kahapon."

"I don't accept apologies. Alam mo ba gaano kahasel nangyari kahapon madami na schedules ang nasira dahil don. Buti na lang natawagan ko secretary ko." Mahaba nitong salaysay.

"Sorry."

"Stop saying sorry."

"Sorry, I mean, bakit ba kasi hindi mo sinabi na sayo pala yun di sana hindi ka na naabala.?"

"Di ko din alam eh."

"Ok? So pano ba ako makakabawi." Sabay abot dito ang Iphone na kala ko ay sa akin.

"Hmmm I have 3 demands." Ngumisi na naman ito ng nakakaloko.

"If you are talking about money ay wala ako nun."

"Fuck money madami ako noon."

"So what are those demands?" Kinakabahan man ay naitanong ko na.

"Number 1. Ako lang dapat kasabay mo mag dinner pag naka duty ka."

"Seryoso ka ba?"

"Do I look like I'm not serious?" He gazed.

I just stared at him.

"Saka madaming babae dyan gusto ako makasabay kumain ikaw choosy pa." He grinned.

"Well Ben, iba ako sa mga babaeng yun."

So itong mayabang na to ang kasabay ko kumain ng ilang araw. Well Ja, gwapo naman talaga kaya hayaan mo na.

"Ano yung pangalawa." I continued.

"Tetext mo ako sa mga whereabouts mo." Binalik nito sakin ang cellphone. "Save mo dito ang number mo. Akin na phone mo save ko number ko."

Dyos ko, ano bang nangyayari sa lalaking to.
Parang may nakain atang masama at naapektuhan ang utak.

"At yung pangatlo?"

"Are you ready?" He smiled develishly.

"Spit it out!"

"I can kiss you and hold your ass anytime I like." He said confidently.

"Wait. what?!!!"

Take My Heart, Mr. Mandurukot (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon